With tears welling in their eyes, --the hairs of their bodies standing on ends, --they stand yearning for their Lord and dance in frenzy, then again sing and dance and fall prostrate at his feet calling, “My Lord,” “My Father,” and “My Ranga,” taking refuge in him alone. They are not mad, only the others are mad.
| மொய்த்துக் கண் பனி சோர மெய்கள் சிலிர்ப்ப ஏங்கி இளைத்து நின்று எய்த்துக் கும்பிடு நட்டம் இட்டு எழுந்து ஆடிப் பாடி இறைஞ்சி என் அத்தன் அச்சன் அரங்கனுக்கு அடி யார்கள் ஆகி அவனுக்கே பித்தராம் அவர் பித்தர் அல்லர்கள் மற்றையார் முற்றும் பித்தரே .. உவகையுடனே….. பல்லவி உவகையுடனே அரங்கனைத் துதிக்கும் அவரல்ல பித்தர் மற்றவரே பித்தர் சமஷ்டி சரணம் கண்களில் நீர் வழிய உடல் சிலிர்க்க மண்ணில் விழுந்து கும்பிட்டெழுந்து பண்ணிசைத்துப்பாடியாடி இறைஞ்சி கண்ணா கேசவா என்றழைத்துக் கொண்டாடி | [666.0] |
No comments:
Post a Comment