ஆதிநாதனை…….
பல்லவி
ஆதி நாதனைப் பரமேச்வரனை
சோதியானவனை மனமாரத் துதித்தேன்
அனுபல்லவி
பாதி உமைக்கீந்த நமச்சிவாயன
ஆதி கேசவன் நேசனை ஈசனை
சரணம்
தீதிலாதவனை தீனருக்கருள்பவனை
வேதியரோதும் வேதப்பொருளை
காதில் குழையணிந்த காமேச்வரனை
மேதினியோர் போற்றுமகிலாண்டேச்வரனை
கண்டேன்……
பல்லவி
கண்டேன் கந்தனை வயலூர் முருகனை
தண்டனிட்டுத் தாள் பணிந்தேன் எனக்கருள வேண்டுமென
அனுபல்லவி
அண்ட சராசரங்களை ஆண்டிடும் வேலவனை
புண்டரீகாக்ஷன் கேசவன் மருகனை
சரணம்
தொண்டர்களடியார்கள் கொண்டாடும் பாலனை
விண்ணவரும் மண்ணவரனைவரும் வியந்து போற்றும்
தண்டபாணியை தமிழ்க் கடவுளை
எண் திசையும் புகழ் விளங்கும் முத்துக்கமரனை
காண வேண்டும்……
பல்லவி
காண வேண்டும் வயலூர் முருகனை
பேண வேண்டுமவன் மலர்ப்பதம் தனையே
அனுபல்லவி
தூணைப் பிளந்து வந்த கேசவன் மருகனை
ஆணழகனை ஆறுமுகத்தோனை
சரணம்
கோணல் பிறையணிந்த சங்கரன் மகனை
நாணம் மறந்த வள்ளியை மணந்தவனை
மோனத்தவம் செய்யும் முனிவர்கள் போற்றும்
மாணப் பெரிய கலியுக க்கடவுளை
ஜம்புகேச்வரனை…….
பல்லவி
ஜம்புகேச்வரனை அம்பலவாணனை
நம்பித் துதித்தேன் நலமருள்வாயென
அனுபல்லவி
அம்பிகை அகிலாண்டேச்வரி உடனிருக்கும்
சம்பு கபாலியை சாம்பசதாசிவனை
சரணம்
செம்பொன் மேனியனை செழுநீர் திரளை
உம்பர் முனிவர் பணி தேவாதி தேவனை
நம்பித்துதிப்பவர்க்கு இன்பமளிப்பவனை
வெம்பவக் கடல் கடக்க உதவிட வேண்டுமென
கமலவல்லி உடனிருக்கும்…….
பல்லவி
கமலவல்லி மனம் மகிழ உடனிருக்குழகிய
கமலநாபனைக் கேசவனைத்துதித்தேன்
அனுபல்லவி
சமமென தனக்கொருவரில்லாத அழகனை
அமரரும் அமரேந்திரனும் முனிவர்களும் பணிந்தேத்தும்
சரணம்
குன்றெனப் பரந்தத் தோள்களுடையவனை
வென்றரக்கர்கள் கதை முடித்த மாயவனை
அன்றொருநாள் குன்றேந்தி மழை தடுத்த மாதவனை
இன்று சங்கும் சக்கரமும் ஏந்தி நிற்கும் தேவனை
எக்காலத்திலும்…….
பல்லவி
எக்காலத்திலும் மங்காப் புகழ் விளங்கும்
வெக்காளியம்மனை மனமாரத்துதித்தேன்
அனுபல்லவி
சக்கரக்கையன் கேசவன் சோதரியை
முக்கண்ணன் சிவபெருமான் நேசிக்கும் நாயகியை
சரணம்
அக்கறையுடன் துதிக்கும் பக்தரையெல்லாம்
மிக்க பரிவுடனே காத்தருளுமீச்வரியை
சக்களத்தி கங்கையுடன் நேசமாயிருப்பவளை
தக்கனை அழித்தவளைத் திரிபுரசுந்தரியை
பக்க பலமாக சப்த கன்னியுடையவளை
திக்கெட்டும் புகழ் விளங்கும் உலகநாயகியை
உக்கிரமானவளை உமா மகேச்வரியை
முக்கண்ணியை மூலப் பொருளானவளை
கீர்த்தி மிகு…….
பல்லவி
கீர்த்திமிகு தீர்த்தபாலீஸ்வரனை
நேர்த்தியுடன் வணங்கி மனமாரத்துதித்தேன்
அனுபல்லவி
பார்த்தவரை பரவசப்படவைக்குமீசனை
கார்வண்ணக்கண்ணன் கேசவன் நேசனை
சரணம்
ஆர்த்தெழுந்த அரக்கன் திரிபுரனை வதைத்தவனை
ஊர்த்துவ தாண்டவமாடிய சிவபெருமானை
கார்த்திகேயனைப் படைத்தப் பரமனை
நாற்திசையும் புகழ் விளங்கும் கயிலாயவாசனை
வானமே ஆடையாய்…..
பல்லவி
வானமே ஆடையாய் வெட்டவெளியே கூரையாய்
மோனத்தவம் செய்யும் வெக்காளியைத் துதித்தேன்
அனுபல்லவி
கானக் குழலூதும் கேசவன் சோதரியை
கூனல் புறையணிந்த சங்கரன் நாயகியை
சரணம்
வானவரும் தானவரும் மாலயனும் மறையும்
கானுறை முனிவரும் காமனும் பணிந்தேத்த
ஞானப்பிழம்பாய் ஶ்ரீநகரம் தனிலுறையும்
தேனார்மொழியாளை ஶ்ரீ லலிதாம்பிகையை
எம்பிரான் எந்தை - என்னுடைய பெருமானும், என்னுடைய தந்தையும். என்னுடைச்சுற்றம்* எனக்கரசு - என் உறவினனும், என்னை ஆள்பவனும், என்னுடைவாணாள்* - எல்லா நேரங்களிலும், எல்லா வகையிலும் என்னை ரட்சிக்கும் என் உயிரானவனும், அம்பினால் அரக்கர் - அம்பால் அசுரர்களைவெருக்கொள நெருக்கி* - அஞ்சி நடுங்கும்படியாக ஒடுக்கிஅவருயிர்செகுத்த - அவர்கள் உயிரை மாய்த்தஎம் அண்ணல்* - எனது (கிலேச நாசனான) இறைவனும்வம்புலாம்சோலைமாமதிள்* - மணம் வீசும் சோலைகளும் உயர்ந்த மதில்களும் சூழ்ந்ததஞ்சை மாமணிக்கோயிலேவணங்கி*- தஞ்சையின் மாமணிக்கோயிலில் எழுந்தருளியுள்ளவனும் ஆன அப்பெருமானைத் தொழுதுநம்பிகாள் - (சதா சர்வ காலமும் அவ்வண்ணலையே சிந்தையில் நிறுத்தியிருக்கும்) கற்றறிந்த அடியார்களே!உய்ய நான் - உய்வு பெறும் வழியை யான்கண்டு கொண்டேன் - (அவன் அருளால்) கண்டு கொண்டேன் !நாராயணா என்னும் நாமம் - “நாராயணா” எனும் நாமத்தை ஓதுவதன் வாயிலாக!
எந்தையை…..
பல்லவி
எந்தையை எம்பெருமான் கேசவனை
சிந்தையில் வைத்து சீரடி போற்றினேன்
அனுபல்லவி
முந்தைய நாளில் அரக்கர் செருக்கழித்து
விந்தைகள் பல புரிந்த என்னண்ணலை
சரணம்
பந்துவும் தோழனுமாய் அருகிருந்து காக்கும்
சொந்தமானவனை மாமணிக்கோயிலுறை
செந்தாமரைக் கண்ணனை உய்யும் வழிகாட்டும்
சுந்தரனை ஶ்ரீமன் நாரயணனை
எம பயம் போக்கிடும்…..
பல்லவி
எம பயம் போக்கிடும் சமயபுரம் மாரியை
அமரர்கள் பணிந்தேத்தும் அருளமுதைப் பணிந்தேன்
அனுபல்லவி
சமமெனத் தனக்கொருவரில்லாதவளை
இமவான் மகளைக் கேசவன் சோதரியை
சரணம்
உமா மகேச்வரியை அம்பிகையை ஈச்வரியை
குமரனை கணபதியை ஈன்ற பரதேவியை
ரமா வாணியைக் கண்களாயுடையவளை
நாமமாயிரம் கொண்ட திரிபுரசுந்தரியை
रणन्मञ्जीराभ्यां ललितगमनाभ्यां सुकृतिनां
मनोवास्तव्याभ्यां मथिततिमिराभ्यां नखरुचा |
निधेयाभ्यां पत्या निजशिरसि कामाक्षि सततं
नमस्ते पादाभ्यां नलिनमृदुलाभ्यां गिरिसुते ‖96‖
#பாதாரவிந்த_சதகம்
#மூக_பஞ்சசதி
96. ரணந் மஞ்ஜீராப்யாம் லலித கமநாப்யாம் ஸுக்ருதிநாம்
மனோ வாஸ்தவ்யாப்யாம் மதி
ததி மிராப்ப்யாம் நக ருசா
நிதேயாப்யாம் பத்யா நிஜ சிரஸி காமாக்ஷி ஸததம் நமஸ்தே
பாதாப்யாம் நலிந ம்ருதுலாப்யாம் கிரிஸுதே.
மலை மகளே ! காமாக்ஷி ! இனிமையாக ஒலிக்கின்ற சிலம்புகளுடன் கூடியதும் மென்மையுடன் நடமாடுவதும், புண்ணியம் செய்தவரின் உள்ளத்தில் குடியிருப்பதும், நக ஒளியாக உள்ளத்து இருட்டைப் போக்குவதும் கணவரால் தன் சிரசில் தாங்கத்தக்கதும், தாமரை போன்று மென்மை உள்ளதுமான உனது திருவடிக்கு நமஸ்காரம்.
எண்ணி மனமார………
பல்லவி
எண்ணி மனமார தினம் துதித்தேன் காமாக்ஷி
தண்மதி பிறை சூடும் தாயேயெனக்கருள்வய்
அனுபல்லவி
அண்ணன் கேசவனின் மனம் மகிழச்செய்பவளே
பெண்ணணங்கே பேரழகே சிவபெருமான் நாயகியே
சரணம்
புண்ணியம் செய்தோரின் உள்ளத்திலிருப்பதுவும்
தண்டை கொலுசணிந்து மென்மையுடன் நடமாடும்
உள்ளிருக்கும் இருளகற்றும் ஒளிமிகு நக க்கீற்றுமுள்ள
உன் கணவர் தன் தலையால் தாங்கும் மலர்ப்பதத்தை
"கல்"லென ஒலிக்கும் தண்டை கொலுசுகள் தாங்கி நிற்கும்
மெல்லென அடியெடுத்து
புண்ணியர் மனத்தில் நிற்கும்
உள்ளிருள் அகற்றும் ஒளியாய் நகத்தின் நற்கீற்றிருக்கும்
உன்னவர் தலைக்கணியும் தாமரைத் தாள் பணிந்தேன்
கடின மனம்……
பல்லவி
கடின மனம் கூடாது ஶ்ரீராமா உனக்கு
அடிக்கடி உனைத்துதிக்கும் எனக்கருள மறுக்கும்
அனுபல்லவி
கொடிய அரக்கர்களைக் கொன்றழித்த கேசவனே
கொடியிடையாள் ஜானகியின் மனங்கவர்ந்த மாதவனே
சரணம்
படித்த மாமுனிகள் பலர் போற்றும் ராகவனே
முடிவும் முதலுமில்லாப் பர தெய்வம் நீயே
அடுத்து வந்த எனை இனியும் தள்ளலாகாது
நெடுமாலே உனையன்றி வேறு தெய்வம் எனக்கில்லை
இரும்பனன் றுண்ட நீரும்
போதருங் கொள்க, என்றன்
அரும்பிணி பாவ மெல்லாம்
அகன்றன என்னை விட்டு
சுரும்பமர் சோலை சூழ்ந்த
அரங்கமா கோயில் கொண்ட
கரும்பினைக் கண்டு கொண்டென்
கண்ணினை களிக்கு மாறே
-திருக்குறுந்தாண்டகம் 13.
எந்நேரமும் வண்டுகள் ஆர்ப்பரித்துக் கொண்டிருக்கும் அழகிய
சோலைகள் சூழ்ந்த அரங்கத்தில் பள்ளிகொண்ட கரும்பாகிய என்
அரங்கனைக் கண்ட மாத்திரத்தில், சூடான இரும்பில் பட்ட நீர் எவ்வாறு
வேகமாக உட்கவரப்பட்டு காணாமல் போகிறதோ அதுபோல், என்
பாவமெல்லாம் என்னைவிட்டு பறந்தோடிவிட்டது என்று
திருமங்கையாழ்வாரால் பாடிப் பரவசித்து மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்ட
இத்தலம் இன்றைய இந்தியாவிலேயே மிகச் சிறப்பான தலமாகும்.
திருவரங்கனை…..
பல்லவி
திருவரங்கனைக் கண்டு துதித்தேன்
சுரும்பமர் சோலைசூழ் அரங்கமா நகரிலுறை
அனுபல்லவி
திருவரங்க நாயகி உடனுறைக் கேசவனை
அருளமுதை ஆராவமுதனை
சரணம்
இரும்புனில் பட்ட நீர் ஆவியாவதுபோல
இருவினையனைத்தும் அகன்றதெனை விட்டு
கரும்புச் சோலை சூழ் அரங்கநகர் கோயிலுள்
கரும்பென எழுந்தருளிக் காட்சி தரும்
நீரஜாக்ஷி……
பல்லவி
நீரஜாக்ஷி காமாக்ஷி
ஆரமுதே உனைப் பணிந்தேன்
அனுபல்லவி
பூரணியே கேசவன் சோதரியே கௌரி
நாரணன் நான்முகன் பணிந்திடுமீச்வரி
சரணம்
சாரதையும் திருமகளும் கண்களென விளங்கும்
பூரண நிலவென முகமுடையவளே
ஆரங்கள் வைரமணி மாலைகளணிந்தவளே
ஆரணங்கே நாரணியே சிவசக்தியானவளே
ம.காலம்
நாரதர் நரர்சுரர் சுகசனகாதியர்
மாரன் இந்திரன் அடிபணிந்தேத்தும்
அண்ட சராசரகளனைத்தையும்…..
பல்லவி
அண்ட சராசரங்களனைத்தையும் காப்பவனே
கண் கண்ட தெய்வமே கேசவனே உனைத்துதித்தேன்
அனுபல்லவி
பண்டு மூவடியால் உலகளந்த வாமனனே
எண் திசையும் கொண்டாடும் முழுமுதற்கடவுளே
சரணம்
வண்டியை இழுப்பதுவோ மாடுகளென்றாலும்
வண்டி நடப்பது தம்மாலே என்றெண்ணி
வண்டிச்சக்கரங்கள் சத்தமிடுவதுபோல
மண்டூக மாந்தர்களின் அலப்பறையை என் சொல்ல
பூமாலை சூடிய…..
பல்லவி
பூமாலை சூடிய கேசவனே உனைப்போற்றிப்
பாமாலை பாடிய எனக்கருள் புரிவாய்
அனுபல்லவி
மாமாயக் கண்ணனே மதுசூதனனே
நாமமாயிரம் கொண்ட நெடுமாலே கோவிந்தா
சரணம்
பூமகளைத் திருமார்பில் வைத்திருக்கும் திருமாலே
கோமானே கோபியர்கள் கொண்டாடும் சீமானே
ஓமெனும் மந்திரத்தினுட்பொருளானவனே
சாமானியர் வணங்கும் சாது ஜன நேசனே
தாமோதரனே தரணியை ஆள்பவனே
காமனைப் பிரமனைப் படைத்த மாதவனே
ஆமருவியப்பனாய் ஆநிறைகள் மேய்த்தவனே
சாம முதல் மறை போற்றும் தாமரை நாபனே
காமக்ரோதாதி அறுபகைகள் அகலவுன்
நாமமே போற்றித் தாளினைப் பணிந்தேன்
தூமலர் தூவியுன் மலரடி துதித்தேன்
பூமண்டலம் போற்றும் ஶ்ரீமன் நாராயணனே
மும்முலை நாயகியே……
பல்லவி
மும்முலை நாயகியே தடாதகைப்பிராட்டியே
அம்புயபதம் பணிந்தேன் அருள்புரிவாயே
அனுபல்லவி
செம்பொன்னரங்கன் கேசவன் சோதரி
செம்பொன் மேனியன் மனங்கவரீச்வரி
சரணம்
கருவண்டு மொய்க்கும் மலர் சூடி அழகிய
கருங்கடலைப் பழிக்கும் கருங்குழலுடையாளே
கருநிற நிலவென இருவிழியுடையவளே
பிறையணி நுதலாளே மறை போற்றும் மாயே
வலம்புரி சங்கையொத்த கழுத்துடையாளே
செங்காந்தாள் மலரென விரல்களுடையவளே
கோவைச்செவ்வாயில் முத்துப்பல்லுடைவளே
யாழைப்பழிக்கும் தேன்மொழியாளே
பெருநலமுலையாளே வேய்யுறை தோளியளே
இருமுலை பாரம் தாங்காதொடியும் சிற்றிடையாளே
கருநாகப் படத்தையொத்த அல்குலுடையவளே
இளவாழைத் தண்டையொத்த தொடையுடையாளே
காமனின் அம்பராத்துணியாய் கணுக்கால்களிருக்க
மலர்க்கணையாக கால்விரல்கள் திகழ
அதன் மகுடமாக விரல் நகங்கள் விளங்க
பஞ்சினும் மெல்லடியள் பாதங்கள் பணிந்தேன்
மைதிலீகுசபூஷணாமல- நீலமௌக்திகமீஶ்வரம்
ராவணானுஜபாலனம் ரகுபுங்கவம் மம தைவதம்.
நாகரீவனிதானனாம்புஜ- போதனீயகலேவரம்
ஸூர்யவம்ஶவிவர்தனம் ப்ரணமாமி ராகவகுஞ்ஜரம்.
मैथिलीकुच भूषणामल नीलमौक्तिकमीश्वरं
रावणानुज पालनं रघु पुङ्गवं मम दैवतम्
मेदिनि तनया मुखाम्बुज बोदकरि दिवाकरं
सूर्य वंश विवर्धनं प्रणमामि राघवकुञ्जरम् (2)
Lord Sri Rama is the Lord of Sri Seetha Devi and He adorns Her as the blue garland; He has blessed protection to the brother of Ravana (VibheeshaNa); He is of Raghu dynasty; He is the Lord; Similar to the Sun waking up the Lotus, Sri Rama is towards Sri Seetha Devi, the daughter of the earth; and He was born in the clan of Surya.
I humbly worship and pray to the majestic and magnificent Sri Raghava.
தினகரகுலத்துதித்த….
பல்லவி
தினகரகுலத்துதித்த ராமனை சீதாபதியை
வனம் சென்று தந்தை சொல் காத்தவனைப் பணிந்தேன்
அனுபல்லவி
தனமென இஷ்வாகு குலம் போற்றுமரங்கனை
மனமாரத்துதித்திடும் கோதண்ட ராமனை
சரணம்
தினமுதிக்கும் கதிரவனால் முகம் மலரும் தாமரை போல்
ஜனகன் மகள் மதி முகம் விகசிக்கச் செய்பவனை
வீடணனுக்கடைக்கலமளித்த கேசவனை
ஆடகப்பொன்னை தசரதகுமாரனை
ராக⁴வம் கருணாகரம் முநி-ஸேவிதம் ஸுர-வந்தி³தம்
ஜாநகீவத³நாரவிந்த³-தி³வாகரம் கு³ணபா⁴ஜநம் ।
வாலிஸூநு-ஹிதைஷிணம் ஹநுமத்ப்ரியம் கமலேக்ஷணம்
யாதுதா⁴ந-ப⁴யங்கரம் ப்ரணமாமி ராக⁴வகுஞ்ஜரம்
राघवं करुणाकरं मुनि-सेवितं सुर-वन्दितं
जानकी वदनारविन्द-दिवाकरं गुणभाजनम्
वालिसूनु-हितैषिणं हनुमत्प्रियं कमलेक्षणं
यातुधान भयंकरं प्रणमामि राघवकुञ्जरम् (1)
Lord Sri Rama is from Raghu dynasty; He is full of compassion; He is prayed by the Sages; He is worshipped by the Devas; He makes the face of Sri Seetha Devi brighten at His sight like the Sun blossoming the lotus; He is of excellent character; He is humbly worshipped by the son of Vaali; He is loved by Lord Hanuman; His eyes are like lotus and He terrifies the demons.
I humbly worship and pray to the majestic and magnificent Sri Raghava.
கருணாகரனை…..
பல்லவி
கருணாகரனை ரகுகுலதிலகனை
பெருமைக்குரிய ராகவனைத் துதித்தேன்
அனுபல்லவி
தரும நெறிகாக்க அவதரித்த கேசவனை
குருவருள் பெற்றவனை முனிவர்கள் பணிபவனை
சரணம்
இருள் நீக்கி ஒளிதரும் கதிரவனைக் கண்டவுடன்
விரிகமலம் மலர்வதுபோல் ராமனைக் கண்டதுமே
திருமகள் சீதை முகம் மலர்ந்திடச்செய்பவனை
குரங்கினத்தோனங்கதனுமனுமனும் துதிப்பவனை
அரக்கர் குலம் நடுங்க வைக்குமசகாயசூரனை
கருணை விழியுடைய கமலக்கண்ணனை
இருவினைப் பயன் நீக்கும் திருநாராயணனை
அருள் தரும் ஆரமுதைக் கோசலைமைந்தனை
ஜகம் புகழும்….
பல்லவி
ஜகம் புகழும் ஶ்ரீகிருஷ்ணன் குருவாயுரப்பன்
அகம் குளிர அவன் புகழை பாடி மகிழ்வோம்
அனுபல்லவி
முகம் மலர வருவோரின் குறைதீர்க்கும் கேசவன்
இகபர சுகமளிக்கும் ஶ்ரீ வாசுதேவன்
சரணம்
பகை முடித்து கம்சனை வதம் செய்த கோவிந்தன்
சிகைமீது மயில்பீலி சூடிடும் கண்ணன்
வகை வகையாயவதாரம் பல எடுத்த சீலன்
சகலரையும் காக்கும் ஶ்ரீமன் நாராயணன்
“அருள் தருவாய் ஶ்ரீ பாண்டுரங்கா”
உனதருள் தருவாய் ஶ்ரீ பாண்டுரங்கா
உனைப்போற்றி உன்புகழை அனுதினம் நான்பாட
மனதிலுனை நினந்து கேசவனே உனை ப்போற்றி
ஜனங்கள் மகிழ்ந்திட உன் லீலைகளை ப்பாட
வனமாலை கௌஸ்துபம் துளபமணிந்தவனே
வினதையின் மகனை வாகனமாய்கொண்டு
விரைந்து சென்று கஜராஜன் துயர் தீர்த்தவனே
உனையழைத்துக் கதறிய அபலைக்கருள் தந்தவனே
உனை வேண்டித் துதி்த்த பக்த பிரகலாதனுக்கும்
பாலகன் துருவனுமருள் தந்த திருமாலே
கனமழையாலவதியுற்ற ஆயர்குல மாந்தர்களை
குன்றேந்திக் குளிர் மழை காத்த கோபாலனே
தென்னாங்கூர்…….
பல்லவி
தென்னாங்கூர் பாண்டுரங்கன் மலர்ப் பதம்தனையே
என்னாளும் துதித்தேன் எனக்கருள வேண்டுமென
அனுபல்லவி
பொன்னிறத்தள் ருக்மாயி உடனிருந்து போற்றும்
சென்னகேசவன் மாதவன் மதுசூதனன்
சரணம்
தன்னடியார் நலம் பேணும் தாமரை மலர் நாபன்
புன்னகை முகத்துடனே பக்தருக்கு க்காட்சி தரும்
தன்னிகரில்லாத பேரழகன் விட்டலன்
பன்னக சயனன் பாற்கடல் வாசன்
கண்ணணனைப்பில்…..
பல்லவி
கண்ணணணைப்பில் கண் மயங்கி நின்றேன்
வண்ணப் பட்டாம்பூச்சி மனதில் பட படக்க
அனுபல்லவி
எண்ணங்கள் முழுதுமே கேசவனவன் நினைவு
வெண்ணிலவு முகமும் தாமரை மலரிதழும்
சரணம்
அண்ணாந்து காணவுமியலாத நாணம்
கண்ணனெனையன்போடு ஆரத்தழுவிடப்
புண்ணியமென்ன செய்தேனென்று வியந்தேன்
கண்ணா உனையன்றி வேறு துணை எனக்கில்லை
தந்தையும் நீயே…..
பல்லவி
தந்தையும் நீயே தாயும் நீயே
எந்தையே எனக்கருளும் சென்ன கேசவா
அனுபல்லவி
பந்துவும் நீயே தோழனும் நீயே
முந்தைய பழவினை களைந்திடும் தேவா
சரணம்
மந்தையிலுழன்றிடும் ஆடு போல் திரிந்தேன்
உன் தயை தந்தெனை ஆண்ட தெய்வமே
சிந்தையில் வைத்துன் சீரடி போற்றினேன்
விந்தைகள் புரிந்திடுமீசனே என் நேசனே
கொடி மரம் பணிந்துன்…..
பல்லவி
கொடி மரம் பணிந்துன் கோவிலில் நுழைந்தேன்
நெடிய திருமாலே திருவரங்கா அருள் புரிவாய்
அனுபல்லவி
படியில் நின்றுனைப் பாடிப் பரவசித்தேன்
செடியாய வல்வினைகள் தீர்த்தருளும் கேசவனே
சரணம்
வடிவழகன் நீயே வான் புகழ் கொண்டவனே
விடி வெள்ளியாய் வாழ்வில் ஒளிதரும் விளக்கே
அடியாரும் வானவரும் அறவோரும் போற்றும்
படியாகப் புகழ் விளங்கும் பெரிய பெருமாளே
திருடனையும்…….
பல்லவி
திருடனையும் நல்லவனாய் மாற்றும் விட்டலனை
திருடி வெண்ணையுண்ட கேசவனைப் பணிந்தேன்
அனுபல்லவி
திருமகள் ருக்மணியை தன் மார்பில் தாங்கும்
திருமாலை ப்பண்டரிபுரத்துறையுமழகனை
சரணம்
ஒருத்தி மகனாய்ப் பிறந்து ஒருத்தி மகனாய் வளர்ந்த
பெருமைக்குரியவனைப் பேரருளாலனை
வரும் பிணியிடர் நீக்கும் கருணைக்கடலை
இருவினைப் பயனகலச் செய்திட வேண்டுமென
கதம்பவனம்……
பல்லவி
கதம்பவனம் தனிலமர்ந்திருப்பவளே
நிதமுனை துதித்தேன் ஶ்ரீலலிதாம்பிகையே
துரிதம்
தேவரும் மூவரும் தேவேந்திரனும்
யாவரும் வணங்கிடும் திரிபுரசுந்தரி
அனுபல்லவி
விதம் விதமாய் பல புதுப்பாடல் புனைந்துன்
பதமலரில் வைக்கும் பாக்கியம் தருவாய்
சரணம்
சதமிலா உலகில் சதம் நீ மட்டுமே
இதம் தருபவளே கேசவன் சோதரி
மதம் மொழி இனமெனும் பேதங்கள் கடந்துன்
பதம்தனைப் பணிந்தேன் பராசக்தியே
மஞ்சள் கலந்த ஒரு வித ஆரஞ்சு கலரில் பட்டு வஸ்திரம் , தங்க ஒட்டியாணம் மெல்லிய இடுப்பை எடுத்துக்காட்டியது. எப்போதும் போல் என்றும் நெஞ்சில் நிலைத்த ரெங்கநாதன். நித்ய ஸ்ரீயாக.
நெற்றியில் கஸ்தூரி திலகம். காதில் வைரதோடு மாட்டலுடன் தகதகவென ஜொலித்தது.முகத்தில் தேஜஸ். அபயய ஹஸ்தம் . இத்தனைக்கும் மகுடமாய் வைரமுடி .
இன்று வைரமுடி சேவை . கம்பீர தோற்றம் . ஒரு பேரரசி சாம்ராஜ்ய தாயினி சிம்மாசனத்தில் அமர்ந்த போன்ற அற்புத கோலம் . இருக்காத பின்னே ? இவள் யார்??
பட்ட மகிஷி அதாவது ரெங்கராஜனின் மனைவி ரெங்கராஜ்யத்தின் அரசி, பெருமாளுக்கு பூருஷகாரபூதை. தலைவிகளுக்கு எல்லாம் தலைவி.
இப்பேர்ப்பட்ட தாயாரை கண்குளிர சேவித்த பின் நெஞ்சம் உருகாதா? உள்ளம் குளிர்ந்து கண்ணீர் பெருகாதா ? உமா என்கிற சரண்யா, ஸ்ரீரங்கம்
செங்கண்மால்……
பல்லவி
செங்கண்மால் திருவரங்கன் பட்டத்து ராணியை
ரங்கநாயகியை மனமாரத்துதித்தேன்
அனுபல்லவி
திங்கள் திருமுகத்தாளை வைரமுடியணிந்தவளை
பங்கச்செல்வியை பாற்கடலிலுதித்தவளை
சரணம்
தங்க ஒட்டியாணமிடுப்பிலணிந்தவளை
செங்கதிரெனத் திலகம் நெற்றியில் திகழ
அங்கம் தனிலணிந்த மஞ்சள் பட்டுடை மின்ன
தொங்கும் மாட்டலுடன் வைரத்தோடொளி வீச
அக்காரக்கனியை…….
பல்லவி
அக்காரக்கனியை அருள் தரும் திருமாலை
பக்கத்தில் காணும் பாக்கியம் பெற்றேன்
அனுபல்லவி
உக்கிர நரசிம்மனாய் கடிகையில் வீற்றிருக்கும்
தக்கானை மாதவனைத் தாமரை நாபனை
சரணம்
சொக்கத் தங்கமென மின்னும் மலையானை
மிக்கானை மறை போற்றுமருள் விளக்கைக் கேசவனை
வக்கிரக்காளியின் சோதரனை ஶ்ரீதரனை
அக்கறையுடன் துதிக்குமடியர்க்கருள்பவனை
