நாமகிரித்தாயாரின்……
பல்லவி
நாமகிரித்தாயரின் மலரடி பணிந்தேன்
தாமரையைப் பழிக்கும் திருமுகமுடைய
அனுபல்லவி
தாமரை நாபன் கேசவன் மணிமார்பில்
சேமமுடன் வீற்றிருக்கும் பங்கயச் செல்வியின்
சரணம்
சாம முதல் வேதங்கள் சாத்திரங்கள் மற்றும்
பூமண்டலத்தோரும் வானவரும் தானவரும்
காமனுமிந்திரனும் நரர் சுரர் நாரதரும்
நாமகள் மலைமகளனைவரும் பணிந்தேத்தும்
தினமுனைத் துதித்தேன்……
பல்லவி
தினமுனைத் துதித்தேன் கண்ணபிரானே
எனக்கருள உனக்கேன் இன்னும் தயக்கம்
அனுபல்லவி
வனமாலை துளபம் கௌஸ்துபமணிந்தவனே
கனகமகாலக்ஷ்மியை மார்பில் வைத்திருப்பவனே
சரணம்
அனங்கனைப் படைத்த மாதவனே கேசவனே
சனகாதி முனிவர்களும் நாரதரும் நான்முகனும்
வினதையின் புதல்வன் கருடனுமிந்திரனும்
அனவரதம் வணங்கும் நாராயணனே
தங்கமயிலேறிடும்……
பல்லவி
தங்கமயிலேறிடும் சிங்காரவேலனை
அங்கம் புழுதிபட சேவித்துத் துதித்தேன்
அனுபல்லவி
சங்கரன் சங்கரி கொஞ்சிடும் குமரனை
பங்கயநாபன் கேசவன் மருகனை
சரணம்
சிங்கமுகாசுரனையும் சூரபதுமனையும்
வெங்குருதி கொப்பளிக்க வீழ்த்திய முருகனை
நங்கையர் வள்ளி தேவானையை மணந்தவனை
மங்காத புகழ் மேவும் செந்தில் நாதனை
கருமணியைக் கேசவனை…..
பல்லவி
கருமணியைக் கேசவனைத் திருவரங்கநாதனை
நெருங்கி நின்று நான் காணும் நந்நாளென்னாளோ
அனுபல்லவி
அருகிருக்கும் திருமகள் பெரிய பிராட்டியவள்
கருணையுடனுடனிருந்து திருவடி பணிந்திருக்கும்
சரணம்
பெருமைமிகு காவிரி தன் கரங்களால் வருடிடும்
திருவரங்கம் தனிலே ஆயிரம் நாவுடைய
அரவரசனனந்தன் மேல் கிடந்துறங்குமழகு
கருநீலக்கல் போன்ற பெரிய பெருமாளை
”இருளரியச் சுடர்மணிகள் இமைக்கும் நெற்றி
இனத்துத்தியணிபணம் ஆயிரங்களார்ந்த -
அரவரச பெருஞ்சோதி அனந்தனென்னும்
அணிவிளங்கும் உயர்வெள்ளையணையை மேவி -
திருவரங்கப் பெருநகருள் தெண்ணீர் பொன்னி
திரைக்கையால் அடிவருடப் பள்ளிகொள்ளும் -
கருமணியைக் கோமளத்தைக் கண்டுகொண்டு என்
கண்ணினைகள் என்று கொலோகளிக்கும் நாளே?”
(மிகவும் தெளிந்து விளங்கும் நீரினையுடைய காவிரியானது, தனது அலைகள் என்ற கைகளால் இதமாகத் திருவடிகளைப் பிடித்து விடும்படி தழுவி ஓடும் இடமான திருவரங்கம் என்னும் பெரிய நகரத்தில், இருளானது சிதறி ஓடும்படி, ஓளி வீசும் மாணிக்கக்கற்களை பொருத்தியுள்ள நெற்றியினையும், மிகவும் நேர்த்தியான ஆயிரம் படங்கள் கொண்டு நாகங்களுக்கு அரசன் என்னும் மிகுதியான கம்பீரத்தையுடைய ஆதிசேஷனாகிய அழகுள்ள வெண்மைநிற படுக்கையில் கண்வளர்கின்ற நீல ரத்னக்கல் போன்ற பெரியபெருமாளை, என்னுடைய கண்கள் குளிர்ந்து வணங்கி நான் மகிழ்வுறும் நாளானது எந்நாளோ?) என்றவாறு அரங்கனை நினைத்து ஏங்குகிறார் அரங்கனை அடைவதற்கு இந்த ஏக்கம் மிக முக்யம். இந்த தாபமிருந்தால் போதும் – அவன் செயல்பட தொடங்கிடுவான்.
ராஜா குலசேகரருக்கு அரங்கனோடும் அவன்தம் அடியாரோடும் என்று பித்தாகி பிணைந்து நிற்போம் என்று மிக ஆசை. வைணவ குழாமோடு கூத்தாட ஆசை. அரச பொறுப்பு குறுக்கே நின்றது. அமைச்சர்களின் ஒரு சூழ்ச்சி, குலசேகர மன்னனின் அரசப் பற்றை அறுத்தது. அரங்கன் பற்று மிகுந்தது. இதில் அமைச்சரின் சூழ்ச்சியெல்லாம் அரங்கனின் சித்தமே. இவர் அரங்கனுக்காக ஏங்கினார். .அவன் அதற்கேற்ற சூழ்நிலை ஏற்படுத்தி அவராக எல்லாம் துறக்கும்படியாக செய்து அவனருகே இழுத்துக்கொண்டார். இந்த மாதிரியான விஷயங்களில் எல்லாம் அரங்கனுக்கு நிகர் அரங்கனே..! ஆழ்வாராதிகள் தொடங்கி பூர்வாச்சாரியர்கள் ஏன் இன்று வரை யாரை எப்படியெப்படி இழுத்துக் கொள்ள வேண்டுமோ அவர்களை அவர்களாகவே வரும்படி செய்வான் இந்த மாயவன்! யாராவது ”தான்தான்” ; என்று அகங்காரம் கொண்டால் அவர்களாகவே அவர்கள் கண்களைக் குத்தி க்கொள்ளும்படியும் செய்வான்!. அரங்கனை அனுதினமும் தரிசித்த குலசேகராழ்வார் கண்கள் மட்டும் பேறு அடையவில்லை. யாரை எண்ணி எண்ணி அவரும் அவரது மகளான குலசேகரவல்லியும் ஏங்கினார்களோ அவரையே மாப்பிள்ளையாக அடையும் பேறுப்பெற்றார்.
वागर्थाविव सम्प्रुक्तौ वागर्थप्रतिपत्तये
जगतः पितरौ वन्दे पार्वतीपरमेश्वरौI worship Parvati and Parameshwara, the parents of the world, who are inseparable, just like a word and its sense, in order to guide me in acquiring the right understanding of words and their meanings.
Alternate meaning when Parvathi Paramaeshvarau is considered as Parvathipa Rameshvaru: Kalidasa is praying to Lord Shiva and Lord Vishnu who are ‘Pitharau’ (fathers) to this Jagath who are inseparable like the word and the meaning.
சொல்லாலும்…..
பல்லவி
சொல்லாலும் மனதாலுமனுதினம் துதித்தேன்
அல்லலிடர் பவ வினைகள் தொலைந்திட
அனுபல்லவி
நல்லருள்தரும் கேசவன் நேசனை
நல்லவர் வணங்கிடும் அம்மையை அப்பனை
சரணம்
சொல்லுமதன் பொருளும் ஒன்றையொன்று
துல்லியமாகப் பிரியாதது போலவே
நல்ல தாய் தந்தையென நாம் கொண்டாடும்
மல்லீச்வரன் சிவனை அன்னை பார்வதியை
முருகன் பெயர் சொல்லி…..
பல்லவி
முருகன் பெயரைச்சொல்லி அவனை துதிப்போர்க்கு
அருகிலவன் வருவான் குமரன் அருளைப் பொழிந்திடுவான்
அனுபல்லவி
கருமாமுகில்வண்ணன் கேசவன் மருகன்
பெருமைக்குரிய ஈசன் சிவன் மகன்
சரணம்
குருவாய் சிவனுக்கு மந்திரப் பொருள் சொன்ன
அறுமகன் சரவணன் முத்துக்குமரன்
குறமகள் வள்ளியின் கரம் பிடித்த குகன்
இருவினைப் பயன் நீக்கும் சிங்காரவேலன்
ஆயிரம் நாமம் சொல்லி……
பல்லவி
ஆயிரம் நாமம் சொல்லி உன்னை அழைத்தேனே
காயாம்பூ வண்ணனே கேசவனே எனக்கருள்வாய்
அனுபல்லவி
ஞாயிறும் திங்களும் கண்காளாயுடையவனே
பாயிரம் பல கொண்டவனே பரமபதநாதனே
சரணம்
ஆயர் குலத்துதித்த மாயக் கண்ணனே
நேயமுடன் கோபியர் கொண்டாடும் கிரிதரனே
வேயர் புகழ் கோதை விரும்பிய அரங்கனே
தாயெனவே உனை நினைந்து தாள் பணிந்தேனே
பாடல் பல நூறு……
பல்லவி
பாடல் பல நூறு நான் பாட வேண்டும்
ஆடவல்லானே உனைப்போற்றி நானும்
அனுபல்லவி
தேடலில் தோற்றாருன் அடிமுடிகாணால்
சேடன் மீதுறங்கும் கேசவனும் பிரமனும்
சரணம்
மாடுதனை வாகனமாய்க் கொண்ட சிவனே
தோடுடைய செவியனே சுடலை மாடனே
நாடித்துதிப்பவர்க்கு நல்லருள் புரிபவனே
கூடல் மாநகர் வளர் சொக்கநாதனே
#ஸூர்யனைக்கண்டவுடன் விகஸித்து மலரும் செக்கச் சிவந்த பத்மத்திற்கு ஒப்பான உன் வதன கமலம் ஏன் சற்றே நாணி குறும் சிரிப்புடன் நிலம் நோக்கி தாழ்ந்துள்ளது
அரங்கன் முன்னிரவில் உன் செவ்விதழ்களில் பதித்த முத்திரையை நினைந்தா?
அல்லது முக்கனிகளை தேனில் நனைத்து உன் இதழ்களுக்கு அமுதூட்டப் போகும் இன்றைய விருந்தினை நினைந்தா?
ஜாக்கிரதை யடி கோதாய்!!!
மாயக் கண்ணனடி இவன்
நீ அசந்த நேரத்தில் கோபியர்களுடன் குலாவச் சென்று விடுவான்
மாயக்கண்ணனிவன்……
பல்லவி
மாயக்கண்ணனிவன் மறந்து விடாதே
ஆயர்குல கோபியரைக் கண்டவுடன் சென்றிடுவான்
அனுபல்லவி
தாயைக் குடல் விளக்கம் செய்த தாமோதரன்
நோயெனும் பசலை தரக் காத்திருக்கும் கேசவன்
சரணம்
பாயுமொளி தரும் கதிரவனைக்கண்டு
தீயெனச்சிவந்ததோ கமலமெனுமுன் வதனம்
நேயமுடனரங்கன் வாயில் தந்த முத்திரையோ
தாயே கோதை நீ விழிப்புடனே இருந்திடுவாய்
பவனி வரும்……..
பல்லவி
பவனி வரும் ரங்கராஜனைக் காண
அவனியோர்க்கு கண் ஆயிரம் போதாது
அனுபல்லவி
சரணம்
கும்பம் சுமந்து பட்டர்கள் முன் வர
குடைகளிரண்டு அழகுடன் பின் தொடர
அம்பாரியுடனே ஆனைகளிரண்டு
ஆண்டாள் லக்ஷ்மி மணியோசையுடன் வர
அதன் பின்னே குதிரைகளிரண்டும் நடந்து வர
மேள தாளங்கள் இசையுடன் முழங்கிட
அடியார்களனைவரும் ரங்கா ரங்காவென
குரலெழுப்பி பக்தியுடன் அருகே தொடர்து வர
தங்க கருடனிரு திருவடி தாங்கி வர
அங்கம் பரிமளிக்க தங்கப் பட்டாடையுடன்
வெண்பட்டில் மஞ்சள் பச்சை சிவப்புடனே
கண்ணைப் பறிக்கும் வண்ணத் தோற்றமுடன்
மண்ணையுண்ட வாயன் திருவரங்கநாதன்
கேடயமுடைவாளேந்தி அபயகரம் காட்டி
திருமார்பில் நீலமணி ரத்தினக்கல் திகழ
மலர் மாலை மணி மாலை காசுமாலையணிந்து
நெற்றியில் அழகு கஸ்தூரித் திலகமுடன்
முத்துமணி பதித்த பொற்கிரீடமணிந்து
அபய கரம் காட்டி அனைவருக்குமருள் தர
தங்க க்குடை சுழல அதன் கீழே நடந்து
#இன்றைக்கு ஏன் இந்த ஆனந்தமோ? ராஜகோபுரத்தை பார்த்தபடி அனைவரின் கண்களும் காத்திருந்தன. ,முதலில் பட்டர் சுவாமிகள் கும்பாவும் தீர்த்தமும் எடுத்துசென்றார் . பின்னால் இரண்டு குடை வந்தது.சிறிது நேரம் கழித்து மணியோசை வரும் முன்னே யானை வரும் பின்னே என்பது போல கிளிங் கிளிங் என்று மணியோசையோடு ஆண்டாள் ( யானை) அசைந்து வர அவளை தொடர்ந்து லஷ்மி (யானை) ஆடி வர குழந்தைகள் முதல் பெரியவர்கள் வரை ஹைய்யா நம்ம ஆண்டாள் என்று மனசு துள்ளி குதித்தது .பின்னாலே இரண்டு குதிரையும் டகுசிகு டகுசிகு என ஸ்டைலா நடந்து வந்தது. மேளதாளம் இசை முழங்க , பேசுவதை நிறுத்தி எல்லாருடைய கைகளும் கைபேசியை உயர்த்த தள்ளுமுள்ளு ஏற்பட்டது . பக்தர்கள் ரெங்கா ரெங்கராஜா ரங்கபிரபோ என வாய் முணுமுணுக்க ஆரம்பித்தது . மக்கள் வெள்ளத்தின் நடுவே தீப்பந்த ஒளியில் தங்க கருடன் இரு திருவடிகளையும் தாங்க ரெங்கராஜன் ஜம்மென்று பவனி வந்தார். அதுவும் தங்க கருடன் மேல் . கருடன் கம்பீரமாக இரு கைகளால் ரெங்கனின் திருவடி ஏந்தி பூக்களால் அலங்கரித்து மாலையும் சார்த்திக்கொண்டு கழுத்தை ஒரு பக்கமாக சாய்த்து ( பரம்பொருள் ராஜாதிராஜன் ரெங்கராஜன் உலகமுண்ட பெருவாயனை சுரக்கிறது அல்லவா அதன் பாரம் தாங்காமல் ) ரேஸ் கலர் வஸ்திரம் அணிந்து இருந்தார். இடது காலை மண்டியிட்டு வலது பாதம் தெரிய சிறகுகளை விரித்து கண்களில் ஒரு ஜொலிப்போடு மிடுக்கான நடையில் வந்தார். கருட பகவானே இத்தனை அழகு என்றால் ரெங்கராஜன் பற்றி சொல்லவும் வேண்டுமோ?!!! அடுக்கு பாவாடை வஸ்திரம் அதுவும் வெண்பட்டு பச்சை பார்டர், மஞ்சள் பட்டில் சிவப்பு பார்டர் என்று கலர்கலராக உடுத்தி இருந்தார். ராஜா இல்லையா? இடது கை பக்கம் சைடில் கேடயம் ,வாள் செருகி வைத்திருந்தார். வலது கரம் அபயஹஸ்தம் காட்டி நான் இருக்கேன் என்பது போல இருந்தது. எப்பவும் போல மார்பில் நீலமணிக்கல் , கலையாத கஸ்தூரி திலகம் , ஒரே ஒரு செண்டு மாலை ஒரு வெள்ளை மாலையோடு. காசுமாலையும் கூடவே. அப்புறம் முத்து மணி பதித்த கிரீடம். தங்க குடை சுழல, சட்டென நம்மை கடந்து போக , பின்னழகு காண ஆஹா ஆஹா செண்பக பூவால் ஒரு கொண்டை , ராஜாவுக்கே உரிய கோலம் ஒரு மிடுக்கான ஒய்யாரமாக நடை கருடனின் பெருத்த பின்பக்கம் ஏதோ வினதபுத்திரன் தரை இறங்கி வந்தது போல் இருந்தது . இப்படி ரசித்து ரசித்து மனசுக்குள் மத்தாப்பை பரவசமடைவதற்குள் ரெங்கா ரெங்கா கோபுரம் நோக்கி பெருமாள் செல்ல , இன்னும் சேவிக்கமாட்டோமா என்ற ஏக்கத்தில் வீடு வந்து சேர்ந்தேன் . ஏக்கம் ஒருபுறம் இருந்தாலும் , நீங்களே சொல்லுங்கோ இன்றைக்கு ஆனந்தம் ஆனந்தம் ஆனந்தமே அல்லவா? என்றும் அன்பிற்கினிய உமா என்கிற சரண்யா, ஸ்ரீரங்கம் ( இன்று தை கருட சேவை, ஸ்ரீரங்கம்) 29.1.23
நாமங்களோதியே….
பல்லவி
நாமங்களோதியே நற்கதி பெறுவோம்
தாமதமின்றியே அடியார்களனைவரும்
அனுபல்லவி
ஆமருவியப்பன் கேசவன் மாதவன்
தாமோதரன் மதுசூதனனவனது
சரணம்
காமக்ரோதாதி அறுபகை நீங்கிடவும்
நாமெனுமகந்தை அழிதொழிந்திடவும்
ஓமெனும் மந்திரப் பொருள் விளங்கிடவும்
பூமியில் நம்மாழ்வார் செய்தது போலவே
கோடி சூரியர்களின் ஒளியை கொண்ட ஜனகனின் மகளே மஹாலக்ஷ்மி!
சீக்கிரம் வாம்மா! தங்க மழை பெய்தவாறே வாராய்! எங்கள் விருப்பங்களை நிறைவேற்றுவாய்! நோய்களை போக்குவாய்! வறுமைகளை அகற்றுவாய்!
பகைமையை விலக்கி அன்பை பெறுக செய்வாய்! தாயாரம்மா தாயாரம்மா!!
படித்தன்! ரசித்தேன்!பாடல் புனைந்தேன்!
ஜனகனின் மகளே…….
பல்லவி
ஜனகனின் மகளே ஜானகி தேவியே
எனக்கருள் புரிவாயே உனை துதித்தேனே
அனுபல்லவி
தினகரகுலத்தோன் ரகுராமன் நாயகியே
வனமாலி கேசவன் மணிமார்பிலுறைபவளே
சரணம்
ஒரு கோடி சூரியனின் ஒளியையும் மிஞ்சும்
திருமகளே கனக மழை பொழிபவளே
வறுமை பவநோய் பகைகளை விலக்கி
திருவுடன் வாழ்ந்திடும் வழி செய்வாய் தாயே
மலர்நாபன் கேசவனை….
பல்லவி
மலர்நாபன் கேசவனை மனமாரத்துதித்தேன்
அலர்மேலு மங்கையை மணிமார்பில் தாங்கும்
துரிதம்
நிலமகளலைமகள், நாரதர்,நான்முகன்,
புலவர்கள், நரர் சுரரிந்திரன் வணங்கிடும்
அனுபல்லவி
பலர் துதிக்கும் திருமலையிலெழுந்தருளிக் காட்சிதரும்
உலகநாயகனைத் திருவேங்கடமுடையானை
சரணம்
வலம் வந்து துதித்திடும் பக்தருக்கெல்லாம்
நலம் பல நல்கிடும் ஶ்ரீநிவாசனை
உலகோரனைவரும் போற்றும் கோவிந்தனை
கலியுகவரதனை கருநீலவண்ணனை
Salutations to you O Adideva (the first god), please be gracious to me O Bhaskara (the shining one), O Divakara (the maker of the day), O Prabhakara (the maker of light), my salutations to you.
Salutations to Sri Surya deva! you are reddish in colour, and mounted on a chariot; you are the forefather of all persons (being the Adideva, the first god), you are the deva who removes great sins from our minds (by your illumination); I salute you, O Surya deva.
Salutations to Sri Surya deva! you are the heroic one having the three gunas of Brahma, Vishnu and Maheswara (i.e. qualities of creation, sustenance and dissolution), you are the deva who removes great sins from our minds (by your illumination);I salute you, O Surya deva.
Salutations to Sri Surya deva! you are a massively enlarged mass of fiery energy, which (i.e. that energy) pervades everywhere like vayu (air) and akasha (sky), you are the lord of all the worlds, I salute you, O Surya deva.
Salutations to Sri Surya deva! you appear beautiful like a red hibiscus flower and you are adorned with garland and ear-rings, you are the deva who holds a discus in one hand; I salute you, O Surya deva.
Salutations to Sri Surya deva! you, O Surya deva are the agent behind the world (i.e. who gives energy for action to everyone), you enliven others with great energy (and thus imparting the ability to work), you are the deva who removes great sins from our minds (by your illumination); I salute you, O Surya deva.
Salutations to Sri Surya deva! you, O Surya deva are the lord of the world, who grants understanding and knowledge which leads to liberation, you are the deva who removes great sins from our minds (by your illumination); I salute you, O Surya deva.
கதிரவனை……
பல்லவி
கதிரவனை ஆதிதேவனைத் துதித்தேன்
திவாகரனை பிரபாகரனை
அனுபல்லவி
அதிவிரைவாகச் செல்லும் குதிரைகளேழு
பூட்டிய தேரில் செல்லும் காச்யபர் மகனை
சரணம்
ரதத்திலேறிய உலக நாயகனை
விதியையும் மாற்றும் தேவாதி தேவனை
முக்குணம் கொண்ட அரனயனரியை
மூவகைப் பாவங்கள் தீர்க்கும் சூரியனை
செஞ்சுடரோனை காற்றுவெளியானவனை
தஞ்சமடைந்தோரைக் காக்கும் தயாகரனை
அஞ்சேலென்றபயம் தரும் பாஸ்கரனை
மஞ்சள் நிறத்தவனை மதிக்கொளி தருபவனை
மலர் மாலை குண்டலங்களணிந்த தினகரனை
மலர்ந்த செவ்வரளி நிறமுடைய வெய்யோனை
மலர்க்கரத்தில் சக்கரம் தனையேந்துமருணனை
பலர் போற்றும் சூரிய நாரணனைக் கேசவனை
மன இருளகற்றி உலகோரைக் காப்பவனை
அனைவருக்குமொளியளித்திடும் தேவனை
தினகரனை தீன சரண்யனை பானுவை
அனவரதம் துதிப்பவர்க்கு அருளளிப்பவனை
सूर्याष्टकम्
॥ श्री गणेशाय नमः ॥
साम्ब उवाच ॥
आदिदेव नमस्तुभ्यं प्रसीद मम भास्कर ।
दिवाकर नमस्तुभ्यं प्रभाकर नमोऽस्तुते ॥ १॥
सप्ताश्वरथमारूढं प्रचण्डं कश्यपात्मजम् ।
श्वेतपद्मधरं देवं तं सूर्यं प्रणमाम्यहम् ॥ २॥
लोहितं रथमारूढं सर्वलोकपितामहम् ।
महापापहरं देवं तं सूर्यं प्रणमाम्यहम् ॥ ३॥
त्रैगुण्यं च महाशूरं ब्रह्माविष्णुमहेश्वरम् ।
महापापहरं देवं तं सूर्यं प्रणमाम्यहम् ॥ ४॥
बृंहितं तेजःपुञ्जं च वायुमाकाशमेव च ।
प्रभुं च सर्वलोकानां तं सूर्यं प्रणमाम्यहम् ॥ ५॥
बन्धूकपुष्पसङ्काशं हारकुण्डलभूषितम् ।
एकचक्रधरं देवं तं सूर्यं प्रणमाम्यहम् ॥ ६॥
तं सूर्यं जगत्कर्तारं महातेजःप्रदीपनम् ।
महापापहरं देवं तं सूर्यं प्रणमाम्यहम् ॥ ७॥
तं सूर्यं जगतां नाथं ज्ञानविज्ञानमोक्षदम् ।
महापापहरं देवं तं सूर्यं प्रणमाम्यहम् ॥ ८॥
सूर्याष्टकं पठेन्नित्यं ग्रहपीडाप्रणाशनम् ।
अपुत्रो लभते पुत्रं दरिद्रो धनवान्भवेत् ॥ ९॥
आमिशं मधुपानं च यः करोति रवेर्दिने ।
सप्तजन्म भवेद्रोगी प्रतिजन्म दरिद्रता ॥ १०॥
स्त्रीतैलमधुमांसानि यस्त्यजेत्तु रवेर्दिने ।
न व्याधिः शोकदारिद्र्यं सूर्यलोकं स गच्छति ॥ ११॥
इति श्रीसूर्याष्टकस्तोत्रं सम्पूर्णम् ॥
पल्लवि
सूर्य मूर्ते नमो-अस्तु ते
இதம் தருமிசை…..
பல்லவி
இதம் தருமிசை கேட்கும் சிவகாமிநீயே
பதம் பணிந்திடுமெனக்கு அருள் புரிவாயே
அனுபல்லவி
நிதம் நடம் புரிந்திடும் நடராஜன் நாயகியே
சிதம்பரம் தலந்தனிலுடனாடுமீச்வரியே
சரணம்
கதம்பவனத்தமர் தேவி மீனாக்ஷியே
சதாசிவன் மீது அமர்ந்திருப்பவளே
சதம் நீயே தாயே கேசவன் சோதரியே
புதமனோகரியே ஶ்ரீலலிதாம்பிகையே