यस्याभवद्भक्तजनार्तिहन्तुः
पितृत्वमन्येष्वविचार्य तूर्णम् ।
स्तम्भेऽवतारस्तमनन्यलभ्यं
लक्ष्मीनृसिंहं शरणं प्रपद्ये ॥ १ ॥
யஸ்ப அபவத் பக்தஜன ஆர்த்திஹந்து
பித்ருத்வம் அந்யேஷு அவிசார்ய தூர்ணம் ஸ்தம்பே அவதார தம் அநந்ய லப்யம் லக்ஷ்மி ந்ருஸிம்ஹம் சரணம் பிரபத்யே.தாயின் கர்பத்தில் அவதரித்திருந்தால் பக்தர்களுக்கு உதவி செய்ய வர தாமதம் ஆகும் என்று தூணிலிருந்து அவதரித்தவனே பக்தர்கள் நினைத்த உடன், வேண்டி அழைத்ததும் அவர்களின் துன்பத்தை போக்குபவனே நரசிம்ம பெருமானே உனது திருவடியை சரணடைகிறேன்.
பக்தியற்றவர்களால் அடைய முடியாதவனே!
அற்புதமாக……
பல்லவி
அற்புதமாகத் தூணிலவதரித்த
பொற்பதத்தானை நரசிம்மனைத் துதித்தேன்
அனுபல்லவி
அற்பர்கள் வீணர்கள் அடைய முடியாதவனை
நற்கதி பெறவே அவன் தாள் பணிந்து
சரணம்
பற்பலரும் போற்றும் பரமபத நாதனை
கற்பகத் தருவைக் கேசவனை மாதவனை
கர்ப்பத்திலவதரித்தால் தாமதமாகுமென
விற்பன்னர் பலரும் வியக்கும் வண்ணம்
No comments:
Post a Comment