மாயக்கண்ணன்

 மாயக்கண்ணன் 

பல்லவி 

கண்ணனைக் கண்டு மனம் களிப்படைந்தேன் 

வண்ணமுறக் காட்சி தரும் கேசவனை மாதவனை 

அனுபல்லவி 

எண்ணமெல்லாமவன் லீலைகளை நினைந்து 

பண்ணிசைத்து பாடிப் பரவசமானேன் 

சரணம் 

 தண்மதி ஒளிமுகம் தலைதனில் மயில்பீலி

 கண்களில் அழகுடன்  கருமைதீட்டி

  மின்னுமணிமணியும் கௌத்துபமும் பூட்டி

  விண்ணோரும் மண்ணோரும் வியந்து நோக்கிடும்(கண்ணனை •••)

 
   அண்ணாந்து பார்க்கச்செய்யும் அழகு திருமுகமும்

    மண்ணையும் வெண்ணையுமுண்ட பவளவாயும்

    தண்டை கிண்கிணியணிந்த தாமரைப் பாதமும்

    கொண்டவனை கோபியர் மனம் கவர்ந்த மாயனை  ( கண்ணனை •••)