திருவடி சரணடைந்தேன்…..
பல்லவி
திருவடி சரணடைந்தேன் ஶ்ரீமன் நாராயணா
திருமாலே கேசவனே எனைக் காத்தருள்வாய்
அனுபல்லவி
அருகினிலமர்ந்து பெரிய திருவடியும்
சிறிய திருவடியுயும் போற்றி வணங்கிடுமுன்
சரணம்
திருமகள் மார்பனே திருமலை வாசனே
தரும நெறி காக்க தரணியிலவதரித்த
திருவின் நாயகனே தீனசரண்யனே
கருமவினைப் பயன்கள் தொலைந்திட வேண்டுமென
இந்தினிளம்பிறை…..
பல்லவி
இந்தினிளம் பிறை சூடிய சிவனை
சந்திரசேகரனை சதா துதித்தேன்
அனுபல்லவி
இந்திராதி தேவரும் முனிவரும்
நந்தியும் கணங்களும் நான்முகனும் வணங்கிடும்
சரணம்
மந்திரப் பொருளை கந்தனிடம் கேட்டறிந்த
தந்தையை சங்கரனை கேசவன் நேசனை
அந்தகனைக் காலாலுதைத்த ஈசனை
பந்த பாசப் பழவினைப் தொலைந்திட
ஆடிப் பூரத்தில்…..
பல்லவி
ஆடிப் பூரத்தில் அவதரித்த கோதையை
நாடித்துதித்தேன் நலமருள வேண்டுமென
அனுபல்லவி
ஈடிணயில்லாத அரங்கனைக் கேசவனை
பாடிப் பரவிய பைங்கிளியை ஆண்டாளை
சரணம்
வாடிக்கையாக அரங்கனின் மாலையை
சூடிக்கொடுத்த சுடர்க் கொடியைத் திருமகளை
வேடிக்கையாய்க் கண்டு திருவடி பணிந்து
கோடி ஜென்ம வினை தீர வேண்டி நின்றேன்
விநா வேங்கடேசம் ந நாதோ ந நாத
குரு பார்வையொன்றே……
பல்லவி
குரு பார்வையொன்றே போதும் எனக்கு
கருணையுடன் திருவருளும் அறிவனைத்துமளித்திடும்
அனுபல்லவி
திருமால் கேசவனும் பிரமனும் ஈச்வரனும்
பரம்பொருளனைத்துமே குருவென்பதனால்
சரணம்
அருமறையும் புராண இதிகாசங்களும்
தரும நெறி உரைக்கும் சாத்திரங்களனைத்தும்
ஆயகலைகள் அறுபத்து நான்கினையும்
குருவருளால் பெறலாமென்றறிந்ததனால்
நாராயணா உன்னை அப்பா என்று அழைத்தேன் அதில் ஒரு சுகம்🌹
அய்யா என்று அழைத்தேன் அதில் ஒரு சுகம்🌹
கடவுளே என்று அழைத்தேன் அதில் ஒரு சுகம் 🌷
எம்பெருமானே என்று அழைத்தேன் அதில் ஒரு சுகம் 🌷
தெய்வமாக சாமி என்று அழைத்தேன் அதில் பலமடங்கு சுகம்🌷
எப்படி அழைத்தாலும் உன்னையன்றி நான் யாரிடம் சரணடைவேன் அப்பனே
மாயங்கள் பல செய்து திருமலையில்
ஒய்யாரமாக வீற்றிருக்கும் நாராயணா
எமக்கு நீயே கதி ஐயா 🌹
எப்படி அழைத்தாலும்
பல்லவி
எப்படி அழைத்தாலும் கோவிந்தா எனக்கு
எப்போதுமுந்தன் திருவடியே கதி
அனுபல்லவி
ஒப்பிலா அப்பனே கேசவனே மாதவனே
முப்போதுமுன் நாமமே துதித்தேன்
சரணம்
அப்பனே என்றாலும் அய்யனே என்றாலும்
இப்புவி போற்றும் நாராயணா எனினும்
அப்பாவி ஜனமழைக்கும் சாமியெனச் சொன்னாலும்
தப்பாமல் திருமலையில் நின்றருளும் மலையப்பா
செஞ்சடாதரா…..
பல்லவி
செஞ்சடாதரா சங்கர தேவா
தஞ்சமடைந்தேன் தயைபுரிவாயே
துரிதம்
நரர் சுரர் நான்முகன் நந்தி கணங்கள்
சுரபதி ரதிபதி கரம் பணிந்தேத்தும்
அனுபல்லவி
பஞ்சாட்சரனே பரமக்ருபாகரா
நஞ்சுண்டகண்டனே நமச்சிவாயனே
சரணம்
வெஞ்சமரில் திரிபுரனை வதம் செய்த சிவனே
அஞ்சுமாறு காலனைக் காலாலுதைத்தவனே
கஞ்சனைக் காய்ந்த கேசவன் நேசனே
சஞ்சலங்கள் களைந்திடும் சாம்பசதாசிவனே
ஆடி வெள்ளியில்…..
பல்லவி
ஆடி வெள்ளியில் அம்பிகையே உனை
பாடித்துதித்திடும் எனக்கருள் புரிவாய்
அனுபல்லவி
கோடி வினை தீர்க்கும் கேசவன் சோதரியே
ஆடிய பாதமவன் பங்கிலுறை சங்கரியே
சரணம்
நாடியுன் பதம் பணியும் நல்லடியார் குறை தீர்க்கும்
ஈடிணையில்லாத திரிபுர சுந்தரியே
வேடிக்கையாக மூவுலகும் காக்கும்
வாடிக்கையுடையவளே வடிவுடைநாயகியே
காலை வணக்கம்
பல்லவி
காலை வணக்கம் கற்பக கணபதியியே
நூலையெழுத முனிக்குதவிய உனக்கு
அனுபல்லவி
வேலைப் பிடித்த குமரனுக்கு மூத்தவனே
ஆலிலையில் துயின்ற கேசவன் மருகனே
சரணம்
வேலை தொடங்குமுன் தடையின்றி நடந்திட
ஞாலந்தனில் எவரும் முதல் முதல் வணங்கிடும்
பால விநாயகனே பரமசிவன் மகனே
பிள்ளையார்ப் பட்டியில் வீற்றிருப்கவனே
ஆயிரம் கண்ணுடையாளை….
பல்லவி
ஆயிரம் கண்ணுடையாளை ஆதிபராசக்தியை
ஓயாது துதித்தேன் சமயபுரம் திருத்தலத்தில்
அனுபல்லவி
ஞாயிறொரு கோடி ஒளியையும் மிஞ்சும்
பேரொளி உடையவளை கேசவன் சோதரியை
சரணம்
தீயினை க்கண்ணில் தாங்கும் தீன தயாபரியை
மாயி மகா மாரியெனும் நோய் தீர்க்க வேண்டியே
பாயிரம் பலவும் பாடி மலர்த்தாள் பணிந்தேன்
தாயினும் மேலானவளே பாரிலெமைக் காத்தருள்வாய்
சதானந்த…..
பல்லவி
சதானந்த தாண்டவம்
புரிந்திடும் ஈசனே
அனுபல்லவி
பதாரவிந்தம் பணிந்திடும்
பக்தனெனக்குன் அருள் தருவாயே
சரணம்
சதாசிவனே கேசவன் நேசனே
சிதாகாசம் தனிலிருப்பவனே
இதம் தரும் தேவாதி தேவனே
சிதம்பரம் தலத்துறை நடராஜனே
ஆலோகே முக பங்கஜே ச தததீ ஸெதாகரீம் சாதுரீம்
சூடாலங்கிரியமாண பங்கஜவநீ வைராகம ப்ரக்ரியா |
முக்த ஸ்மேரமுகீ கனஸ்தனதடீ
மூர்ச்சால மத்யாஞ்சிதா
காஞ்சீ ஸீமநி காமிநீ விஜயதே
காசித் ஜகந்மோஹிநீ || 17
ஸ்துதி சதகம்
பார்வையிலும் ,தாமரை போன்ற முகத்திலும் சந்திரனுடையதான அழகை தரிப்பவளாயும் ,கூந்தலுக்கு அலங்காரமாக்கப்பட்ட தாமரையோடைக்கு எதிரியான சந்திரனுடைய சேர்க்கையை உடையவளாயும்,அழகாயும் மந்தஸ்மிதமுள்ளதுமான முகமுள்ளவளும் ,கனமான குசதடமுள்ளவளும்,புலப்படாத இடுப்பினால் விளங்குகிறவளுமான உயர்ந்த ஜகத்தை மோஹிக்கச் செய்கிற ஒரு ஸ்திரீயானவள் காஞ்சி எல்லைக்குள் விளங்குகிறாள்.
Victory to the damsel who abides in Kanchi and who enchants the
whole world who carries in her eyes and in her lotus face the sweetness of
nectar, who has the crescent moon as adornment, who has a bewitching smile,
heavy breasts and a slender middle.
கமலமலர்……
பல்லவி
கமலமலர் முகத்தாளை காஞ்சி நகருறைபவளை
சம மென தனக்கொருவரில்லாதவளைப் பணிந்தேன்
அனுபல்லவி
கமலமலர் வைரியெனும் நிலவின் பிறையணிந்த
கருங்கூந்தலுடையவளை கேசவன் சோதரியை
சரணம்
அமுதமதி வதனம் திகழ் அழகிய மெல்லிடையாளை
திமிரும் பருத்த மென் முலையாளை
அமைதியுடனுலகை அவள் வசப் படுத்தும்
அகிலமே வியக்கும் ஐகன்மோகினியை
என்ன தவம்…..
பல்லவி
என்ன தவம் செய்தேனோ பாண்டுரங்கா
உன்னைப் போற்றி பண்ணிசைத்துப் பாட
அனுபல்லவி
அன்னை தந்தை குருவனைத்தும் நீயே
நான் வணங்கும் சென்ன கேசவனும் நீயே
சரணம்
முன்னம் யான் செய்த வினைப் பயன் தொலையவும்
இன்னம் தவறுகள் செய்யாதிருக்கவும்
நன்னெறியறிவும் இசை ஞானமும் பெறவும்
தென்னாங்கூர் தலத்துறையும் ஶ்ரீஹரி விட்டலனே
விட்டலன்……
பல்லவி
விட்டலன் மட்டுமே கலியுக க்கடவுள் ( பாண்டுரங்க)
சுட்ட செங்கல் மீது நின்று அழகுடன் காட்சி தரும்
அனுபல்லவி
நட்ட நடு இடுப்பினில் கையிரண்டும் வைத்து
பட்டாடை யணிந்து பக்தருக்கருள் தரும்
சரணம்
எட்டெழுத்துக் கேசவனும் ஈச்வரனுமவனே
பட்டறிவுடையோரும் பண்டிதரும் போற்றும்
கட்டழகு மேனியனை கருணாமூர்த்தியை
மட்டவிழ் மலர் தூவி அனுதினம் துதிப்போம்
ஸந்த் துகாராம் மஹராஜ் அவர்களின் மிக எளிமையான ப்ரபலமான அபங்கத்தை என் சிற்றறிவுக்கு எட்டியவரை தமிழில் எழுத முயற்சி செய்திருக்கிறேன்.
சுந்தர தே த்யான உபே விடேவரி. கரகடாவரி டேவுனீயா
களா துளஸிஹார காம்சே பீதாம்பர
ஆவ்டே நிரந்தர ஹேம்சி த்யான
மகர குண்டல தளபதி ச்ரவணீ
கண்டீம் கௌஸ்துப மணி விராஜித
துகாம்ஹணே மாஜே ஹேம்சி ஸர்வ ஸுக
பாஹி ந ஸ்ரீ முக ஆவ்டீனே
என் தமிழாக்கத்தில் சொற்குற்றம் இருப்பின் அது என் தவறே ஆகும்.
ராம க்ருஷ்ண ஹரிபாண்டுரங்க ஹரி
இடுப்பில் கரம் வைத்து செங்கல்மேல் நின்றிடும்
சுந்தரா உன்னையே த்யானம் செய்கின்றேன்
ராமக்ருஷ்ண ஹரி
பாண்டுரங்க ஹரி
கழுத்தில் துளசி மாலையும்
இடையில் மஞ்சள் பட்டாடையும்
அசைந்திடும் அழகில் மனம்
எப்போதும் நிலைக்கும்
ராமக்ருஷ்ண ஹரி
பாண்டுரங்க ஹரி
மகரகுண்டலம் துலங்கிடும் திருமுகம்
கழுத்தில் கௌஸ்துபணி அழகு சேர்த்திடும்
ராமக்ருஷ்ண ஹரி
பாண்டுரங்க ஹரி
ஹரி திருமுகத்தைக் காண்பது ஒன்றே
துகாராமுக்கு என்றும் ஆனந்தமாகும்.
ராமக்ருஷ்ண ஹரி
பாண்டுரங்க ஹரி
வேண்டுவோர்…..
பல்லவி
வேண்டுவோர் வரமளிக்கும் பாண்டுரங்க ஹரியே
வேண்டியுனைத் துதித்தேன் ராமக்ருஷ்ண ஹரியே
அனுபல்லவி
தீண்டும் அரவணையில் படுத்துறங்கும் பாண்டுரங்கா
ஆண்டருள வேண்டுமென உனையே தினம் துதித்தேன்
சரணம்
மாண்புடனே செங்கல் மேல் நின்றிருப்பவனே
அழகுடனிடைதனில் கரம் வைத்திருப்பவனே
மீண்டும் மீண்டும் ஹரி உனையே துதித்தேன்
ஆண்டாள் நேசித்த அழகனே கேசவனே
கண்டமதில் திகழும் திருத்துழாய் மாலையும்
இடுப்பிலுள்ள அழகிய மஞ்சள் பட்டாடையும்
அசைந்திடுமழகில் மனம் பறி கொடுத்து
மீண்டும் மீண்டும் ஹரி உனையே துதித்தேன்
மகர குண்டலங்கள் செவி தனிலாட
கௌத்துப மணிமாலை கழுத்தினிலாட
அழகிய முகம் கண்டு ஆனந்தம் கொண்டு
பாண்டவர் நேசனே உனையே துதித்தேன்
பாண்டுரங்க விட்டலனே பண்டரீபுர விட்டலனே
பாண்டுரங்க விட்டலனே பண்டரீபுர விட்டலனே
ஶ்ரீ ராமனுக்கு……
பல்லவி
ஶ்ரீ ராமனுக்கு நிகர் ராமனே
ஈரைந்து சிரம் கொண்ட அரக்கனை வதைத்த அந்த
அனுபல்லவி
ஓராயிரம் பெயர் உண்டென்ற போதும்
பாராயணம் செய்ய உகந்த நாமம் கொண்ட
சரணம்
நாராயணனவனே கேசவனுமவனே
தீரா வினை தீர்க்கும் திருமாலுமவனே
பாரோர் பணிந்தேத்தும் பரந்தாமனுமவனே
பாரினில் வேறு தெய்வம் அவனுக்கிணையில்லை
ஶ்ரீ ராமனே……….
பல்லவி
ஶ்ரீ ராமனே பாண்டுரங்கவிட்டலன்
நாரணன் கேசவன் மாதவனும் அவனே
அனுபல்லவி
தீரா வினை தீர்க்கும் திருவருள் சேர்க்கும்
பாரோரனைவரும் பக்தியுடன் போற்றும்
சரணம்
ஓராயிரம் நாமமுண்டென்ற போதும்
பாராயணம் நாம ஜெபம் செய்யச் சிறந்தது
ஶ்ரீ ராம நாமமும் விட்டல நாமமுமே
ஆராவமுதனந்த ரங்கனைப் பணிவோம்
பக்தியுடன்……
பல்லவி
பக்தியுடன் உனது மலர்ப் பதமே
முக்தி பெறப் பற்றினேன் பாண்டுரங்கா
அனுபல்லவி
உக்தி உபாயம் வேறொன்றறியேன்
பக்தனெனக்கருள்வாய் கேசவனே
சரணம்
நித்தியமும் உன் நாமமே நினைந்து
சத்திய நாதனுனை பாடித்துதித்தேன்
வித்தகனே உனைக் காணவே விழைந்தேன்
பக்தன் கூர்மனைப் போலெனக்கருள்வாயே
தூலவுட லரவினது தோலென்ன நீங்கவே சூக்குமத் தோடு யிரினைத்
துன்பமுறு யாதனா வுடலத் திருத்தியே சுடருமெரி வாயி லிடுவார்
மேலதிற் கனலெனச் செம்பினை யுருக்கியே விடுவர்விழி தன்னி லூசி
விம்முற விறக்குவார் நரகுதொறும் வெவ்வேறு விதமாக வூழி யூழி
காலம தழுத்துவார் தலையெழும் பிடிலுச்சி கவிழுற வடிப்ப ரந்தக்
கனலொத்த யமதூதர் கையிலடி யேன்றனைக் காட்டிக் கொடுத்தி டாதே
ஆலமமு துண்டரமரர் தமையாண்ட நீள்கருணை யன்னமே யுமைநம் பினேன்
அருண்ஞான வாரியே யாசைமே வியசெல்வ வகிலாண்ட மெனுமரசே..!!!
பொருள் :
தாயே லோகமாதா..!!!
பாம்பானது தன் உடலை விட்டு எப்படி அதன் தோலை நீக்குகிறதோ அதுபோல தூலமான எம் உடலை விட்டு சூட்சும உயிரை பிரித்து..!!! இதுவரை அடியேன் செய்த பாவச்செயல்களுக்கு தண்டனை கொடுக்கும் வண்ணம் ஒரு பிரத்யேகமான உடலில் அந்த உயிரைச் செலுத்தி..!!! அதனை எரிவாயில் வைத்து அந்த உடலின்மேல் கொதிக்கவைத்த செம்புக் கலவையை ஊற்றுவார்..!!! எம்முடைய கண்களில் ஊசியை வைத்து துடிதுடிக்க குத்தி காயப்படுத்துவார்..!!! கால்களை அடித்து கீழே விழும்படி செய்து அதையும் மீறி தலையை தூக்கினால் உச்சந்தலையில் எழாதபடி அடித்து துன்புறுத்துவார் அந்த எமதூதர்கள்..!!! அப்படி பட்ட எமதூதர்களின் கையில் அடியேனை சேர்த்து அடியேன் துன்புறும்படி செய்துவிடாதீர்கள்..!!! பாற்கடலை கடைந்து அதிலிருந்து பெற்ற அமுதத்தை உண்ட அமரர் கூட்டங்களை அதீதகருணையுடன் ஆளும் பராபரையே அன்னம் போன்ற மென்மையான நடையுடையவளே..!!!! தங்களையே ஸ்திரமாய் நம்பினேன் அம்மா..!!! தங்களது பாதமலரே கதியென இருக்கின்றேன் தாயே..!!! ஸ்ரீ மத் அகிலாண்டேஷ்வரியே..!!! ஞானக்கடலாய் விளங்குபவர்களே...!!! எம்முடைய பிறவியை புனிதமாக்க வந்த மாதரசியே..!!! தங்களுக்கே சரணம் தாயே .
ஆனைக்காவிலுறை…..
பல்லவி
ஆனைக்காவிலுறை அகிலாண்டேச்வரியே
அன்னையே உனைத் துதித்தேன் கேசவன் சோதரி
அனுபல்லவி
ஊனைப் பிரித்தென் உயிரைக் கொண்டு செல்லும்
சேனையிடமென்னை காட்டிக் கொடுக்காதிருக்க
சரணம்
அரவுரிக்கும் தோலைப் போலென்னுடலை உரித்து
பிரிதொரு உடல் பொருத்தியென் வினையாலதனை
எரிவாயில் வைத்துத் துன்புறுத்தாவண்ணமும்
சிறிய ஊசியையென் கண்ணில் செலுத்தாமலும்
மேலும் பலப்பலத் துன்பங்கள் செய்யாதபடி
காலனிடமிருந்து எனைக் காத்தருள்வாயே
அமரருக்கமுதளித்த அன்னநடையாளே
அருள் ஞானக்கடலே பதமலர் பணிந்தேன்
பண்டரிநாதனே…..
பல்லவி
பண்டரிநாதனே பாண்டுரங்கனே
அண்ட சராசரங்களைக் காக்கும் கேசவன்
அனுபல்லவி
பண்டரிபுரமே ஶ்ரீ வைகுண்டம்
பாற்கடலே சந்திர பாகா நதி
சரணம்
கண்கவரழகன் கருநிற மேனியன்
தண்மதி முகத்தினன் தாமரைநாபன்
பண்ணிசைத்துப் பாடிடும் அடியார்க்கருள்பவன்
புண்ணியம் செய்தோர்க்கு கண்ணெதிரில் காட்சி தரும்
ஸ்ரீ ஸ்துதி சதகம்
கண்டம் சாந்த்ரமஸம் வதம்ஸ மநிஸம் காஞ்சீபுரே கேலநம்
காலாயஸ்சவிதஸ்கரீம் தநுருசிம்
கர்ணே ஜபே லோசநே |
தாருண்யோஷ்ண நகம்பசம்
ஸ்தநபரம் ஜங்காஸ்ப்ருஸம் குந்தளம்
பாக்யம் தேஸிக ஸஞ்சிதம் மம கதா
ஸம்பாதயேதம்பிகே || 15
தாயான காமாக்ஷியே !
எனக்கு சந்திரனுடையதான துண்டமானது எப்போதும் சிரோபூஷணமாயும்,காஞ்சிநகரில் விளையாட்டும் ,கருத்த இரும்பின் சோபையை அபகரிப்பதான சரீர காந்தியையும் ,காதுகளுடன் நெருங்கிப் பேசுகிற கண்களும்,நகத்தைக்கூட பொசுக்கக்கூடிய சக்தியுள்ள யெளவநமாகிற உஷ்ணத்துடன் கூடிய ஸ்தநபரமும் ,முழங்காலை ஸ்பர்சிக்கிற கூந்தலும் உள்ள அதிருஷ்டமானது ஆசார்ய கடாக்ஷத்தால் கிடைத்ததாக எப்போது எனக்கு ஏற்படுமோ?
காமாக்ஷி…….
பல்லவி
காமாக்ஷி தேவியுன் திருமுக தரிசனம்
குருவருளாலெனக்கு என்று கிடைக்குமோ
அனுபல்லவி
காமகோடிப் பீடமாம் காஞ்சியில்
அமர்ந்திருப்பவளே கேசவன் சோதரி
சரணம்
நிலவணிந்த அழகிய நீண்ட கூந்தலுடனும்
கண்களுடன் பேசும் செவி மடல்களுடனும்
பருவம் தருமழகு பெருமுலையுடனும்
கருத்த இரும்பின் காந்தியுடனும் விளங்கும்
கமலாம்பிகையே…..
பல்லவி
கமலாம்பிகையே காத்தருள்வாயெனையே
கமலநாபன் கேசவன் துணைவியே
அனுபல்லவி
கமல மலராசனத்தில் வீற்றிருப்பவளே
சமுத்திர ராஜன் விரும்பும் குமாரியே
சரணம்
அமரேந்திரனும் அமரரும் முனிவரும்
கமலாசனனும் அனைவரும் வணங்கிடும்
கமல பதமுடைய வித்யா லக்ஷ்மியே
கமல மலர் தூவி கழலடி பணிந்தேன்
கோவிந்த மாதவ…….
பல்லவி
கோவிந்த மாதவ மதுசூதனா கண்ணா
சேவடி பணிந்திடும் எனைக் காத்தருள்வாய்
அனுபல்லவி
ஆவினங்கள் மேய்த்தவனே வேணுகோபாலனே
மூவுலகும் பணிந்தேத்தும் தேவாதி தேவனே
சரணம்
கூவியழைத்த கரிக்கபயமளித்தவனே
மாவிடை வாகனன் மகாதேவனும்
பூவிலமர் நான்முகனும் பணிந்திடும் கேசவனே
மூவாசைப் பிணி போக்கும் முகுந்தனே மாயவனே
கோவர்த்தன மலையைக் குடையாகப் பிடித்தவனே
தேவகிமைந்தனே கம்சனைக் காய்ந்தவனே
தேவியர் பாமா ருக்மணியுடனிருக்கும்
தேவாதி தேவனே ஶ்ரீவாசுதேவனே
மூவடியாலுலகளந்து மாவலியை வென்றவனே
காவளம்பாடிவளர்க் கண்ணபெருமானே
தேவர்கள் நாரதர் சுகசனகாதியர்
யாவரும் வணங்கிடும் ஶ்ரீமன் நாராயணனே
அக்ஷ்ணோஸ்ச ஸ்தநயோ:ஸ்ரியா
ஸ்ரவணயோ:பாஹ்வோஸ்ச மூலம்
ஸ்ப்ருசன் உத்தம்ஸேன முகேந ச
ப்ரதிதினம் த்ருஹ்யன் பயோஜந்மநே|
மாதுர்யேண கிராம் கதேந ம்ருதுநா
ஹம்ஸாங்கநாம் ஹ்ரேபயன்
காஞ்சீ ஸீம்நி சகாஸ்தி கோzபி
கவிதாஸந்தான பீஜாங்குர : 14
ஸ்துதி சதகம்
காது வரையில் பரவியுள்ள கண் அழகுடனும்,தோள் வரையில் வியாபித்துள்ள ஸ்தன சோபையுடனும், முகத்தாலும்,சிரஸ் மணியாலும் தாமரையைக் கீழ்ப்படுத்தும் லக்ஷணத்துடனும்,வார்த்தைகளுடைய இனிமையாலும்,மிருதுவான நடையாலும் ஹம்ஸ ஸ்திரீயை வெட்கப்படச் செய்தும்,கவிதையாகிற ஸந்தானத்திற்கு விதை முளைபோல் இருக்கிற ஒரு வஸ்துவானது காஞ்சிக் கரையில் பிராகசிக்கிறது.
கவியெழுத….
பல்லவி
கவியெழுத த்தூண்டும் காவியமே காமாக்ஷி
புவி போற்றும் காஞ்சி வாழ் கேசவன் சோதரி
அனுபல்லவி
அவியுண்ணும் அமரரும் கடவுளரும் பணிபவளே
அவுணரையழித்திடும் அகிலாண்டேச்வரியே
சரணம்
செவி வரை பரவிய கமலக்கண்ணழகும்
தோள் வரையில் பரவிய அழகிய முலையும்
அன்ன நடையும் நல்வாக்கும் கொண்டவளே
கருவைர மணி முடியால் கமலத்தைப் பழிப்பவளே
