கள்ளபிரானை…..
பல்லவி
கள்ளபிரானை வைகுண்டநாதனை
உள்ளத்தில் வைத்து அனுதினம் துதித்தேன்
அனுபல்லவி
வெள்ளமெனக் கருணை பொழிகின்ற கேசவனை
புள்ளிருக்கு வேளூரீசன் நேசனை
சரணம்
அள்ளக்குறையாத செல்வம்தனை கொள்ளையிட்ட
கள்ளனுக்கருள் தந்த திருச்சோரநாதனை
பள்ளிகொண்ட திருமாலைப் பாற்கடல் வாசனை
எள்ளளவு எனக்கருள வேண்டுமென வேண்டி
கிரிதர கோபாலா கேசவா…..
பல்லவி
கிரிதர கோபாலா கேசவா
அரி நாராயணா உன் திருவடி பணிந்தேன்
அனுபல்லவி
பரியேரும் பெருமாளே பார்த்தசாரதியே
சரி நிகர் சமானமில்லாத பரம்பொருளே
சரணம்
கரிக்கும் காரிகைக்குமபயமளித்தவனே
விரிகமலம் தனையேந்தும் தாமரைநாபனே
புரிசங்கம் பொன்னாழியேந்தும் மாதவனே
பரிவுடன் எனக்கருள வேண்டுமென வேண்டி
The feet that strode the Earth are of the hue of lotus. His body is the hue of the ocean. His crown is the radiance of the sun. His effulgent discus too is like the sun, Is he not beautiful beyond compare?
அடிவண்ணம் தாமரை* அன்று உலகம் தாயோன்,*
படிவண்ணம் பார்க்கடல் நீர் வண்ணம்,* - முடிவண்ணம்
ஓர்ஆழி வெய்யோன்* ஒளியும் அஃதுஅன்றே*
ஆர்ஆழி கொண்டாற்கு அழகு?
பேயாழ்வார்திருவடிகளேசரணம்
அருமாகடலமுதன்…..
பல்லவி
அருமாகடலமுதனவனவன் தாள் பணிந்தேன்
தருமம் தழைக்க தரணியிலவதரித்த
அனுபல்லவி
பெரும் பிணி பவக்கடல் கடந்திட எனக்கு
அருள் தர வேண்டுமென அவனிடம் வேண்டி
சரணம்
திருமால் கேசவன் உலகளந்தானவனின்
திருவடி நிறமோ தாமரையின் வண்ணம்
திருமுடியோ சொலிக்குமாதவன் நிறம்
திருவாழி நிறமுமதுவேயெனச்சொல்லி
கோபிநாதனை….
பல்லவி
கோபிநாதனை மனமாரத்துதித்தேன்
தாபத்ரயங்களை போக்கிடச்செய்யும்….( தொட்ட)
அனுபல்லவி
ஆபத்திருளறச் செய்திடும் கேசவனை
கோபியர்மனங்கவர்ந்த கோபாலகிருஷ்ணனை
சரணம்
கோபர்கள் கொண்டாடும் ஆயர்குலபாலனை
தீபப்ரகாசனை நந்தகுமாரனை
பூபாலரும் தேவரும் அமரேந்திரனும்
சோபனத்துடனே வணங்கும் கோவிந்தனை
படித்தேன்!ரசித்தேன்!பாடல் புனைந்தேன்!
சர்வம்
பல்லவி
சர்வம் கண்ணனென்றறிந்த பின்னே
கர்வம் உனக்கெதற்கு மனமே புலம்பாதே
அனுபல்லவி
தர்மம் தழைத்திடவே அவதாரமெடுத்த
வர்ம மில்லாத கேசவனுமவனே
சரணம்
நடந்ததெல்லாமே நல்லவண்ணம் நடந்தது
நடப்பதும் நடக்கப்போவதும் நல்லதே
உனதென்றும் உனதல்ல இழப்பதற்கோ ஒன்றுமில்லை
வழக்கெதற்கு வாழும்வரை
அழவேண்டாமென் மனமே
சரணாகதவத்சலனே…..
பல்லவி
சரணாகதவத்சலனே ஶ்ரீராமா
பரம்பொருள் நீயே உன் மலர்ப்பதம் பணிந்தேன்
துரிதம்
சுரபதி நரர் சுரர் நாரதர் நான்முகன்
கரம் பணிந்தேத்தும் பெருமைக்குரியவனே
அனுபல்லவி
அரணாக இருந்தெனைக் காக்கும் கேசவனே
அரவணைதனிலுறங்கும் ஶ்ரீமன் நாராயணனே
சரணம்
கரன் முரனை வதைத்தவனே கருணாகரனே
மரத்தின் பின் மறைந்திருந்து வாலியைக்கொன்றவனே
குரங்கரசன் சுக்ரீவன் நேசிக்கும் ராகவனே
மரவுரியணிந்து கானகம் சென்றவனே
பரமசிவன் கொண்டாடும் திருநாமமுடையவனே
பரதனுக்குத் தனது பாதுகையை அளித்தவனே
பறவையரசனுக்கு மோட்சம் தந்தவனே
இருவினைப்பயனகல உனையே துதித்தேன்
நீயே என்னைக்கைவிட்டால்…..
பல்லவி
நீயே என்னை க்கைவிட்டால்
வேறெங்கு செல்வேன் எவரிடம் முறையிடுவேன்
அனுபல்லவி
தாயே தயாபரியே தேவி காமாக்ஷியே
மாயே மரகதமே மகிடனை மாய்த்தவளே
சரணம்
ஓயாதுன் பதமே அனுதினம் துதித்தேன்
காயாம்பூ வண்ணன் கேசவன் சோதரியே
பேயேனெனக்குமுன் கடைக்கண்ணருள்வாயே
தேயாத புகழ் மேவும் காஞ்சிபுரநாயகியே
பார்த்தேன்!பரவசித்தேன்!பாடல் புனைந்தேன்!
பிட்டுக்கு மண் சுமந்து…..
பல்லவி
பிட்டுக்குமண் சுமந்து பிரம்படி பட்டவனை
எட்டுதிக்கும் புகழ் விளங்கும் சிவனைப் பணிந்தேன்
அனுபல்லவி
எட்டெழுத்தான் கேசவன் நேசனை ஈசனை
வட்ட நிலவின் பிறைசூடிய சேகரனை
சரணம்
துட்ட அரக்கன் திரிபுரனை எரித்தவனை
அட்ட வீரட்ட தலங்களிலுறைபவனை
சட்ட நாதனைக் கட்டழகு மேனியனை
மட்டவிழ் மலர் தூவி மனமாரத்துதித்து
சிவனைத்துதி மனமே…..
பல்லவி
சிவனைத்துதி மனமே தினமே
சிவனைத்துதி மனமே
அனுபல்லவி
பவ பயம் கவலைகள் பிணியிடர் நீங்கவும்
அவனியில் சிறப்புடன் நல்லவண்ணம் வாழவும்
சரணம்
சிவனடியார்களும் தேவருமிந்திரனும்
தவமுனிவோரும் வணங்கிடுமீசன்
குவலயமுண்டுமிழ்ந்த கேசவன் நேசன்
புவனமே கொண்டாடும் கையிலாயவாசன்
வாசுதேவன்…..
பல்லவி
வாசுதேவன் திருவடி பணிந்தேன்
பூசுரர் தேவர்கள் சனகாதியர் வணங்கும் ( ஶ்ரீ….)
அனுபல்லவி
கேசவன் மாதவன் கோவிந்தன் என்னும்
தேசுடை த்திருமால் நாராயணனந்த
சரணம்
மாசு மருவில்லாக் கலியுகத் தெய்வம்
ஈசன் சிவபெருமான் நேசனுமவனே
நீசன் கம்சனை வதைத்தவனவனே
வாசமலர் தூவி அவன் புகழ் பாடி
கோவிந்தன் நாமம்…..
பல்லவி
கோவிந்தன் நாமம் கேட்கப் பேரின்பம்
கோவிந்த சப்தம் தரும் பரமானந்தம்
அனுபல்லவி
பூவிதழ் மலர்ந்து புன்னகை புரியும்
கோவிந்தன் கேசவனைக் கண்டாலுமானந்தம்
சரணம்
கோவிந்தன் கண்ணனே அரக்கரை அழித்தவன்
கோவிந்தனே கோபாலன் இடைக்குலத்துதித்தவன்
கோவிந்தனே கோபியர் மனங்கவர்ந்த ஶ்ரீக்ருஷ்ணன்
கோவிந்தனே உலகமனைத்தையும் படைத்தவன்
கோவிந்தன் மட்டுமே உலகுண்டவாயன்
கோவர்த்தனமேந்திக் குவலயம் காத்தவன்
காளிங்கன் தலைமீது களிநடம் புரிந்தவன்
கோவிந்தனே ஶ்ரீமன் நாராயணனுமாவான்
கோவிந்தனே அன்னை தேவகி மைந்தன்
கோவிந்தனே அந்த நந்த குமாரன்
கோவிந்தன் ஒருவனே தேவாதி தேவன்
கோவிந்தனே கடவுள் கோவிந்தனே அனைத்தும்
சந்திரனைத் துதிப்பாய்…..
பல்லவி
சந்திரனைத் துதிப்பாய் மனமே தினமே
இந்திரனுமமரர்களும் துதித்துப் போற்றும்
அனுபல்லவி
உந்தி கமலன் கேசவன் கண்ணாகவும்
சந்திரசேகரனின் அணியாயும் விளங்கும்
சரணம்
சந்ததமிரவில் ஒளி தருபவனை
சுந்தர மன்மதனின் குடையாயிருப்பவனை
அரவிந்த மலரின் பகைவனை அம்புலியை
மருந்தளிக்கும் பல மூலிகைகள் தருபவனை
வந்தனைக்குரிய திருமகள் சோதரனை
மந்த மாருதம் தரும் வசந்தகால மித்திரனை
சுந்தரமானவனை அமுதைப் பொழிபவனை
கந்தன் முகம் போலழகுடையவனை
पल्लवि
चन्द्रं भज मानस साधु हृदय सदृशम्
எனக்கொரு குறையுமில்லை…..
பல்லவி
எனக்கொரு குறையுமில்லை கோவிந்தா
உனதருளாலே சென்ன கேசவனே
அனுபல்லவி
வனமாலை கௌஸ்துபமணிந்த வாசுதேவனே
அனவரதமுனது நாமமே துதித்தேன்
சரணம்
தனம் புகழ் கல்வி நல்வாழ்வு முக்தி
அனைத்தும் அளிப்பவனே ஆதிமூலமே
சனகாதி முனிவரும் பிரமனுமிந்திரனும்
தினம் பணிந்தேத்தும் ஶ்ரீமன் நாராயணனே
தலங்களுள் சிறந்த….
பல்லவி
தலங்களுள் சிறந்த வையச்சேரியில்
எழுந்தருளிக் காட்சி தரும் மகாகணபதியே
அனுபல்லவி
உலகுண்டவாயன் கேசவன் மருகனே
அலகிலா விளையாடல் பல புரியும் சுமுகனே
சரணம்
பலரும் போற்றும் அகச்தீச்வரனும்
உலகநாயகி மங்களாம்பிகையும்
நலமுடன் மடி வைத்துக் கொஞ்சிடும் கரிமுகனே
மலர்ப் பதம் பணிந்தேன் எனக்கருள்வாயென
ஶ்ரீராம தூதன்…..
பல்லவி
ஶ்ரீராம தூதன் ஆஞ்சசேயனின்
அரவிந்த பதம்தனை வணங்கித்துதித்தேன்
அனுபல்லவி
காரார் குழலாள் ஜானகியின் துயர் துடைத்த
வீர மாருதியின் கேசவன் நேசனின்
சரணம்
சூரியனின் சீடன் சுக்ரீவன் தோழன்
பாரதப் போரில் காண்டீபனர்ஜுனன்
தேர் கொடியில் துணையாய் வீற்றிருந்த அனுமன்
பார் போற்றும் வீரன் பரமதயாளன்
அடிபணிந்து துதித்தேன்…..
பல்லவி
அடிபணிந்து துதித்தேன் ஆட்கொள்வாயென்றே
செடியாய வல்வினைகள் தீர்க்கும் திருமாலே
அனுபல்லவி
படியளக்கும் கண்ணனுனை சந்தேகித்தவனை
அடிமை போல் வந்து ஆட்கொண்ட கேசவனே
சரணம்
விடி வெள்ளியாய்த் தோன்றி வாழவைப்பவனே
அடியாரும் வானவரும் முனிவர்களும் பணிந்தேத்தும்
முடிவிலா மூர்த்தியே முகுந்தனே கோவிந்தா
நெடியோனே வேங்கடவா திருமலைவாசா உன்
வித விதமாக…..
பல்லவி
வித விதமாக புதுப்பாடல் புனைந்திட
உதவிடுவாயெனக்கு கேசவனே ஶ்ரீராமா
அனுபல்லவி
நிதம் நிதமுனைப் போற்றி உன்னருள் வேண்டியுன்
பதம் பணிந்து கொண்டாடி பரவசமடையும் வண்ணம்
சரணம்
பதங்களை அழகுடனே செவ்வனே சேர்த்து
எதுகை மோனையுடன் இலக்கிய இலக்கணமும்
புதுவிதமாக சிறப்படனே அமைத்து
மதுரத்தமிழ் மொழியில் புகழாரம் சூட்டி
புத்தம் புதுப் பாடல்பல…..
பல்லவி
புத்தம் புதுப் பாடல்பல நித்தம் நானெழுத
சித்தம் எனக்கருள்வாய் கேசவனே ஶ்ரீராமா
அனுபல்லவி
வித்தகரும் போற்றும் வண்ணம் எதுகை மோனையுடன்
தத்துவப் பொருள் நிறைந்த இலக்கிய நயத்தோடு
சரணம்
முத்தமிழில் எதுகை மோனையுடன் சேர்ந்து
தித்திக்கும் கவிநயமும் உவமைகளும் கலந்து
அத்தனை பேரும் வியந்து பாராட்டும் வண்ணம்
உத்தமனே உனது பெருமைகளைக் கூறும்
அடைவோம் நாம்……
பல்லவி
அடைவோம் நாமென்றன்றும் ஆனந்தம் நற்கதி
விடைவாகனன் போற்றும் ராம நாமம் சொல்லி
அனுபல்லவி
படைநடத்தி ராவணனை வதைத்தவனவனே
இடைக்குலத்துதித்த கேசவனுமவனே
சரணம்
சடைமுடி தரித்து சீதையும் லக்ஷ்மணனும்
உடன் வரும் நீலவண்ணன் கமலக்கண்ணன்
ஶ்ரீராமனின் கடல் போன்ற சரிதத்தின்
பாவங்களையழிக்கும் வாசகங்கள் கேட்டு
Let us meditate on the blue-complexioned, blue lotus-eyed Rama।
Who is accompanied by Sita and Lakshmana, and is well-adorned with crown of matted hairs॥
चरितं रघुनाथस्य शतकोटिप्रविस्तरम्।
एकैकमक्षरं पुंसां महापातकनाशनम्॥१॥
The life story of Sri Rama has a vast expanse।
Recitation of each and every word is capable of destroying even the greatest sins॥1॥
ध्यात्वा नीलोत्पलश्यामं रामं राजीवलोचनम्।
जानकीलक्ष्मणोपेतं जटामुकुटमण्डितम्॥२॥
Let us meditate on the blue-complexioned, blue lotus-eyed Rama।
Who is accompanied by Sita and Lakshmana, and is well-adorned with crown of matted hairs॥
சரிதம் ரகுநாதஸ்ய ஶதகோடிப்ரவிஸ்தரம்।
ஏகைகமக்ஷரம் பும்ஸாம் மஹாபாதகநாஶனம்।
த்யாத்வா நீலோத்பலஶ்யாமம் ராமம் ராஜீவலோசனம்।
ஜானகீலக்ஷ்மணோபேதம் ஜடாமுகுடமண்டிதம்।
ஜெய்ஸீதாராம்
ஜெய்ஆஞ்ஜநேயா🙏🙏🙏
ஸ்ரீவிஷ்ணு ஸஹஸ்ரநாமம் 82 ஸ்ரீ வியாஸ பகவான் அருளிய ஸ்ரீவிஷ்ணு ஸஹஸ்ர நாம ஸ்லோகம் – 52
கபஸ்தி நேமிஸ் ஸத்வஸ்தஸ் ஸிம்ஹோ பூத மஹேஸ்வர:
ஆதி தேவோ மஹாதேவோ தேவேஸோ தேவப்ருத் குரு:
487. கபஸ்தி நேமி: விளங்குகின்ற சக்கராயுதம் உடையவன்.
488. ஸத்வஸ்த: அடியவர் நெஞ்சில் குடியிருப்பவன்.
489. ஸிஹ்ம: தண்டிப்பவன்.
490. பூதமஹேச்வர: எல்லா உயிரினங்களுக்கும் மேலானவன்.
491. ஆதிதேவ: ஆதிப்பிரான்.
492. மஹாதேவ: விளையாட்டாக எதனையும் செய்யும் மகாதேவன்.
493. தேவேச: தேவர்களுக்கு ஈசன்.
494. தேவப்ருத்: தேவர்களைத் தாங்குபவன்.
495. குரு: தேவர்களின் ஆசாரியன்.
गभस्तिनेमिः सत्त्वस्थः सिंहो भूतमहेश्वरः ।
आदिदेवो महादेवो देवेशो देवभृद्गुरुःபல பெயருடைய…..
பல்லவி
பல பெயருடைய கேசவன் புகழ் பாடி
அவனருளாலே அவன் பதம் பணிந்தேன்
அனுபல்லவி
உலகோர் போற்றும் உத்தமன் கோவிந்தன்
அலைகடல் நடுவே துயிலும் நாராயணன்
சரணம்
அடியவர் நெஞ்சில் குடியிருக்குமச்சுதன்
கொடியோரை தண்டிக்கும் நெடுமாலவனே
படையென சக்கரமேந்திடும் சுதர்சனன்
ஊயிரினமனைத்துக்குமுயர்வானவனே
வேதியோரோதும் வேதப்பொருளவன்
ஆதிபிரானவன் மாதேவன்
ஆதி தேவன் தேவரைக் காப்பவன்
மேதினி போற்றும் குருவுமவனே
பத்ம புராணம்
நாம சிந்தாமணி ராமஸ்சைதன்ய பரவிக்ரஹ
பூர்ண சுத்தோ நித்ய முக்தோ ந பின்னோ நாம நாமினோ
அத: ஸ்ரீ நாமமே பலம் நாமமே சாதனம்
ராம கிருஷ்ண ஹரி பாண்டு ரங்க ஹரி
அவனருளாலே…..
பல்லவி
அவனருளாலே அவன் தாள் பணிவோம்
சிவனும் போற்றிய அவன் நாமம் சொல்லி
அனுபல்லவி
புவனமே கொண்டாடும் ஶ்ரீராமச்சந்திரன்
தவமுனிவர் ஞானியர் துதித்திடும் கேசவன்
சரணம்
உவகை தரும் சிந்தாமணியவன் நாமம்
நவரத்தினமே அவன் திருநாமம்
சிவராமனவனுருவே ஶ்ரீராம நாமம்
நாவிலும் செவியிலும் இருப்பதவன் நாமமே
ஶ்ரீலக்ஷ்மிவராகனை……
பல்லவி
ஶ்ரீலக்ஷ்மிவராகனை த்துதித்தேன்
ஶ்ரீலக்ஷ்மியுடனிருக்கும் திருமாலைக் கேசவனை
அனுபல்லவி
நீலமேக சாமளனை ஆலிலையில் துயில்பவனை
நீலகண்டன் நேசனை நீளா பூதேவி போற்றும்
சரணம்
ஆலகாலமுள்ள அனந்தனும் கருடனும்
பூலோக மாந்தரும் வேதங்களும் கொண்டாடும்
கோலாகலமானவனை கோபர்கள் நேசனை
மாலனை மதுசூதனனை உலகுண்ட வாயனை
சீலமுடன் பிரமனும் சுக சனகாதியரும்
மேலுலகோரனைவரும் வணங்கிடும் நாராயணனை
சாலச்சிறந்த தாமிர பரணி தீரத்தில்
கோலமுடனெழுந்தருளிக் காட்சி தரும்
पल्लवि
श्री लक्ष्मी वराहं भजे-अहं
கரம் கூப்பி ……
பல்லவி
கரம் கூப்பி சிரம் தாழ்த்தி உனைப் பணிந்து நின்றேன்
பரம்பொருளே கேசவா எனக்கருளத் தருணமிதே
அனுபல்லவி
அரனயனமரர் அமரேந்திரன் பணியும்
முரளிதரனே முழுமுதற்கடவுளே
சரணம்
பரந்தாமனே கண்ணா மாதவா மதுசூதனா
நரஜென்மம் தந்தெனையே உலகிலலையவைத்தாய்
புரந்தர விட்டலனே அலைந்தது போதுமென
நிரந்தரமாய் ஓய்வளிக்க வேண்டுமென வேண்டியே
எத்தனையோ பாடல்கள்..…..
பல்லவி
எத்தனையோ பாடல்கள் உனைப்போற்றிப் பாடிவிட்டேன்
சித்தமின்னுமிரங்காததேனோ ஶ்ரீ ராமா
அனுபல்லவி
உத்தமனே கேசவனே உனயன்றி வேறு தெய்வம்
இத்தரையில் எனக்கில்லை பலமுறை நான் சொல்லிவிட்டேன்
சரணம்
மெத்தனமாய் இரு என்று யாருனக்கு எடுத்துரைத்தார்
உத்தமி ஜானகியோ பெத்தவள் கோசலையோ
மத்தவர் சொல் பேச்சைக் கேட்பவன் நீயல்லவே
குத்தம் செய்ததென்ன சொன்னால் நான் திருந்துகிறேன்
திருமாலுந்தன்…..
பல்லவி
திருமாலுந்தன் புண்ணிய காலத்தில்
திருவடி பணிந்தேன் எனக்கருள் புரிவாய்
அனுபல்லவி
கருமாமுகில்வண்ணா கேசவனே மாதவனே
கருட வாகனா கமலக் கண்ணா
சரணம்
அருமாகடலமுதே அனைத்திலும் சிறந்தவனே
தருமம் தழைக்க தரணியில் பிறந்தவனே
பெருமாளே வேங்கடவா பெருமை பல உடையவனே
இருவினைப் பயனகல உனையே தினம் துதித்தேன்
எனக்கொரு குறையுமில்லை…..
பல்லவி
எனக்கொரு குறையுமில்லை உனதருளாலே
தினகர குலத்தோனே ஶ்ரீரகு ராமா
அனுபல்லவி
கனக சிம்மாசனத்தில் கொலுவிருக்கும் கேசவனே
அனங்கனையும் பிரமனையும் படைத்தவனே ராகவனே
சரணம்
ஜனங்களின் மனங்கவர்ந்த அயோத்தி மன்னவனே
ஜானகி நாயகனே கோசலை மைந்தனே
சனகாதி முனிவர்களும் அமரருமமரேந்திரனும்
தினம் பணிந்தேத்தும் வனப்புமிகு ரகுவரனே
வனம் சென்று தந்தையின் சொல் காத்த தனயனே
முனிவர்கள் வேள்வியைக் காத்த காகுத்தனே
சினந்தரக்கன் ராவணனை வதைத்த ஜெயராமனே
வனப்பு மிகு அகலிகையின் சாபம் தீர்த்தவனே
வினதையின் புதல்வனை வாகனமாய்க் கொண்டவனே
அனவரதமனுமன் துதித்திடும் புருஷோத்தமனே
உனக்கிணை யாருளார் இப்புவி மீதிலே
புனிதனே பூவுலகம் போற்றும் நாராயணனே
வேதனை வினை தீர்க்கும் …….
பல்லவி
வேதனை வினைதீர்க்கும் விக்ன வினாயகன்
சீதக்களப பொற்பதம் பணிந்தேன்
அனுபல்லவி
யாதவகுல திலகன் கேசவன் மருகன்
வேதங்கள் போற்றும் மோதகப்பிரியன்
சரணம்
ஆதவனொருகோடி ஒளியையும் பழிக்கும்
நாதவடிவானவன் நமச்சிவாயன் மகன்
கீதவாத்தியக் கலைகளின் ரசிகன்
பூத கணங்கள் கொண்டாடும் தலைவன்
தேவ தேவனை……
பல்லவி
தேவ தேவனை ஶ்ரீவாசுதேவனை
காவலனாய் நிற்கும் ராமனைத் துதித்தேன்
அனுபல்லவி
மூவடி நிலம் கேட்டு மாவலியை வென்றவனை
பூவுலகை உண்டுமிழ்ந்த மாதவனைக் கேசவனை
சரணம்
ராவணாசுரனை வதைத்த ராகவனை
மூவுலகும் போற்றும் அயோத்தி மன்னனை
ஆவலுடன் சிவதனுசை முறித்தவனை
பாவை ஜானகியின் கரம் பிடித்த கோவலனை
கோவர்த்தன மலையைக் குடையாகப் பிடித்து
ஆவினங்களாயர்குலம் காத்த கோபாலனை
தேவரும் தேவேந்திரனும் பிரமனும் நாரதரும்
யாவரும் வணங்கிடும் ரவிகுல திலகனை
காவியுடையணிந்து கானகம் சென்றவனை
தீவினைகளையகற்றும் ஶ்ரீஜெய ராமனை
பூவிதழ் மலர்ந்து புன்னகை புரிபவனை
தூவி மலர் சொரிந்து நாவினால் பாடி
பை விரியும் வரி அரவில்* படு கடலுள் துயில் அமர்ந்த பண்பா! என்றும்*
மை விரியும் மணி வரைபோல்* மாயவனே! என்று என்றும் வண்டு ஆர் நீலம்*
செய் விரியும் தண் சேறை எம் பெருமான்* திரு வடிவைச் சிந்தித்தேற்கு* என்
ஐ அறிவும் கொண்டானுக்கு ஆள் ஆனார்க்கு ஆள் ஆம்* என் அன்புதானே*.
திருமங்கையாழ்வார்திருவடிகளேசரணம்
ஶ்ரீசாரநாதன்பெருமாள்திருவடிகளேசரணம்🙏🙏🙏
O Lord reclining in the deep ocean on a called serpent bed! O Dark hued gem! O wonder-Lord! Amid bee-humming lakes with blue waterlilies, the Lord resides in Tiruccherai. Those who contemplate him and serve him, are my masters, for whom my heart overflows with love.
அடியார்கடியேனாய்…..
பல்லவி
அடியார்க்கடியேனாயானேன் நானே
செடியாய வல்வினை போக்கும் தூயோனே
அனுபல்லவி
வடிவான சோதியே வானவர் கோனே
முடிவும் முதலுமிலா சாரநாதப் பெருமாளே
சரணம்
அரவணையில் கடல் நடுவே துயிலும் கேசவனே
தரமான நீலமணி நிறத்தோனே மாயவனே
திருச்சேறை தனில் கிடக்கும் திருமாலே
பரம பத நாதனே உன்னைத் துதிக்கும்
கோதண்டமேந்தியே…..
பல்லவி
கோதண்டமேந்தியே காட்சி தரும் ராமனை
ஆதவகுலத்தோனை உளமாரத் துதித்தேன்
அனுபல்லவி
பூதலம் போற்றும் அயோத்தி ராமனை
வேதங்கள் கொண்டாடும் கல்யாணராமனை
சரணம்
சீதையின் கரம் பிடித்த சீதாராமனை
கோதையை மணந்த மாதவனைக் கேசவனை
மாதா கோசலையின் மனங்கவர் மைந்தனை
ஓதக்கடல் துயிலும் ஶ்ரீமன் நாராயணனை
பலமுறை உனைப்பாடி……
பல்லவி
பல முறை உனைப்பாடி சலிக்கவில்லை ஶ்ரீராமா
பலம் தந்து ஊக்குவிக்கும் கருவியும் நீதானே
அனுபல்லவி
அலகிலா விளையாடல் பல புரியும் கேசவனே
உலகில் உனையன்றி வேறு தெய்வமனக்கில்லை
சரணம்
அலைமகளை மார்பணியாய் வைத்திருக்கும் மாதவனே
மலைமேலமர்ந்திருக்கும் கோவிந்தனும் நீயே
அலைமேல் துயிலும் நாராயணனும் நீயே
சிலை வடிவாய் அயோத்தியில் நிற்பவனும் நீயே
“Coffee & Philosophy”
I love to sip my cup of coffee
In it I find life’s philosophy
The black decoction is sorrow
And the white milk is happiness
The mix of both makes my coffee
“ Poet Akrish “
எத்திசையும்…..
பல்லவி
எத்திசையும் புகழ் விளங்கும் கேசவனே மாதவனே
நித்திலத் தொத்தே எனையாண்டருள்வாயே
அனுபல்லவி
கத்தும் கடல் நடுவே கிடந்துறங்கும் கோவிந்தா
உத்தமனே உனையன்றி வேறொருவர் நானறியேன்
சரணம்
பாலைச்சுருக்கி நெய்மணம் கமழும்
அரிசி பருப்புடனே ஏலம் ஜாதிக்காய் சேர்த்து
நாட்டுச் சக்கரையிட்டு அக்கார வடிசலும்
தித்திக்கும் திரட்டுப்பாலும் வெல்லச்சீடையும்
முத்துச்சரம் போல் முறுக்கும் கரகரவென்று
கடலைபருப்புடைய தட்டையும் சீடையும்
தித்திக்கும் தேன் குழலும ப்பமுமதிரசமும்
அத்தனையும் நான் தருவேன் கண்ணா உனக்கே
முத்துச்சரம் போல் முறுக்கும், கரகரவென்று, கடலை பருப்பு எட்டிப்பார்க்கும் தட்டையும் குட்டிக்க்ருஷ்ணருக்கு உகந்ததாம்!
பெருமாள் திருவாயில் கரைந்து உருண்டோடும் கோலிகள் போன்ற சீடையும், நெய் கோர்த்துக்கொண்டு பிரசன்னமாக இருக்கும், தேன் குழலும் , அவருக்கு மெத்த சந்தோஷத்தைக்கொடுக்குமாம்! ருசி மேம்பட்டு இருந்தால்!
அரிசிமாவும், வெல்லமும் சேர்ந்து அதிரசம் ஆகும் அற்புதத்தை யார் கண்டு பிடித்தார்களோ!! அவர்களுக்கு ஸ்ரீ கிருஷ்ணனால் கையில் தங்கக்காப்பு தான் போட்டு அழகு பார்க்க வேண்டும்!!
நெய் அப்பமும் சுகியனும், பகவானுக்கு மிக அருமை! அமிர்தமாக மணக்கும் வாழ்க்கையை அமைத்துக்கொடுப்பார்!
மெல்லியதான தேன் குழலும் , கோலம் போட்டாற்போல் பொன்மயமாக மிளிரும், மனங்கொம்பும், நிச்சயமாக உண்டு! குழந்தை கிருஷ்ணருக்கு எது தான் பிடிக்காது?!
நம் ஆசையை சுருக்குவது போல், பாலைச்சுருக்கி சுருக்கி, நெய்மணக்கும் அரிசி பருப்புடன், பச்சைக்கர்ப்பூரம் , ஏலக்காய் , ஜாதிக்காய், நாட்டுச்சக்கரை இவற்றுடன் நம் அன்பையும், நேசத்தையும், பக்தியையும் , அக்கார வடிசலில் கரைத்துக்கொட்டினால் , நாராயணன் இன்னும் விரும்பி ஏற்றுக்கொள்வார் அல்லவா!
வெல்லச்சீடையும், மைசூர் பாகும், தித்திக்கும் திரட்டுப்பாலும், வெல்ல அவலும்,புனிதமான நவநீதமும், காய்ச்சின பாலும், புதுத்தயிரும், மா, பல, வாழை, கொய்யா , சிவந்த முத்துக்களுடைய மாதுளம், ரசம் சொட்டும் ஆப்பிள் , தித்திக்கும் திராக்ஷை , இன்னும் , இன்னும் பலப்பல சித்ரான்னங்களும், காரமும், இனிப்பு பண்டங்களும், நம் மனது என்கிற அட்டவணையில் இடம் பெற்றுள்ளன, பகவானுக்கு சமர்பிக்க வேண்டி!
துளசியும், பூமாலைகளும் , வாசல் நிறைய தோரணங்களும், வழியெல்லாம், அழகுமிக்க கோலங்களும், பெருமாள் திருவடிகளுக்கே!
சர்க்கரை கட்டியாகி தொண்டையில் குத்தி, சிக்கல் வராமல், சிலருக்குத்தான் பதமாக, முந்திரி நொக்கல், அருமையாக செய்யத்தெரியும் ! இல்லையென்றால் நக்கல் தான்!
பளிச்சென்று புடவை உடுத்தி, ஸ்ரீமன் நாராயணன் துதி செய்தோமானால், குறையாத குதூகலமும் , அன்பு மாறாத மனங்களும் நமக்கு சொந்தமாக்கி விடுவார் அந்த பரந்தாமன்! !
கைம்மான மதயானை இடர்தீர்த்த கருமுகிலை
மைம்மான மணியை அணிகொள் மரகதத்தை
எம்மானை, எம்பிரானை, ஈசனை, என் மனத்துள்
அம்மானை அடியேன் அடைந்து உய்ந்து போனேனே.
(பெரிய திருமொழி 8-9-1)
திருக்கண்ணபுரம்
இல்லையலல் எனக்கேல் இனியென்குறை
அல்லி மாத ரமரும் திரு மார்பினன்
கல்லிலேயந்த மதில்சூழ் திருக்கண்ணபுரம்
சொல்ல நாளும் துயர் பாடு சாரவே. -நம்மாழ்வார்.
திருமங்கை ஆழ்வார் 100 பாசுரம் இத்தலம் குறித்து பாடியுள்ளார்!"சவுரி' என்ற சொல்லுக்கு "முடி' என்றும், "அழகு' என்றும் பொருள்கள் உண்டு.
இத்தலத்தில் உள்ள உற்சவர் "சவுரிராஜப் பெருமாள்' என்ற பெயருடன், தலையில் முடியுடன் இருக்கிறார். அமாவாசையன்று உலா செல்லும்போது மட்டுமே திருமுடி தரிசனம் காண முடியும்.
இங்கு சுவாமி எட்டெழுத்து மந்திரத்தின் வடிவமாக கையில் முழுவதும் திரும்பிய பிரயோகச் சக்கரத்துடன் அருளுகிறார்."ஓம் நமோ நாராயணா' என்ற மந்திரத்தின் முடிவு நிகழ்ந்த இடம் இது.அஷ்டாச்சர சொரூபி மந்திர உபதேசம் பெற்ற தலம்.இந்த ஊரில் கால் பட்டாலே வைகுந்தம் கிடைக்கும் என்பதால் இந்த பெருமாள் தலத்தில் சொர்க்க வாசல் கிடையாது.
மற்ற தலங்களில் அபய காட்சியோடு பெருமாள் இருப்பார்.இங்குள்ள பெருமாள் தானம் வாங்கிக் கொள்தல் போல காட்சியில் இருப்பார். இதன் பொருள் நம் கஷ்டங்களை பெருமாள் வாங்கிக் கொள்ளுதல் போல ஐதீகம்.
இங்குள்ள தீர்த்தம் மிகவும் விசேஷமானது.இதில் அமாவாசை தினத்தில் பித்ரு பூஜைகள் செய்கி றார்கள்.சுவாமியை வணங்கி தோஷம் நீங்கப்பெற்ற இந்திரன் பிரதிஷ்டை செய்த நவக்கிரகம் கோபுரத்திற்கு அடியில் மதிற்சுவரில் மேற்கு பார்த்தபடி இருக்கிறது.
இந்த நவக்கிரகம் சுற்றிலும் 12 ராசிகளுடன் இருப்பது வித்தியாசமான அமைப்பாகும். இத்தலம் பூலோக வைகுண்டம் என கருதப்படுவதால் இங்கு சொர்க்கவாசல் இல்லை.
திவ்யதேசங்களில் கீழை வீடாக இருக்கும் இத்தலம் பஞ்ச கிருஷ்ண தலங்களில் ஒன்றாகவும் இருக்கிறது. கருவறைக்கு மேல் உள்ள உத்பலாவதக விமானத்தில் விஷ்ணுவை வணங்கி முனிவர்கள் தவம் இருப்பதாக ஐதீகம். எனவே, இங்கு விமானத்தை தரிசனம் செய்ய முடியாதபடி சுற்றி மதில் எழுப்பப்பட்டுள்ளது.
கிருஷ்ணாரண்ய ஷேத்திரம் என்று திருக்கண்ணபுரம் , திருக்கண்ணமங்கை, திருக்கண்ணங்குடி, கபிஸ்தலம், திருக்கோயிலூர் என்று இந்த ஐந்தும் கிருஷ்ணன் வாழ்ந்து உறைந்த இடம்.
திருப்புற்குழியில் வறுத்த பயிறு, திருப்பதியில் லட்டு, ஸ்ரீரங்கத்தில் அரவணை (பாயாசம்) கும்பகோணத்தில் தோசை(பால் பாயாசம்) அதுபோல் இங்கு முனியோதரன் பொங்கல் பிரசித்தம்.
108 திவ்ய தேசங்களுள் சிறப்புடையதாக மேலை வீடு திருவரங்கம்,வடக்கு வீடு - திருவேங்கடம் எனவும் தெற்கு வீடு -திருமாலிருஞ் சோலை(அழகர் கோயில்) எனவும் அமைந்த வரிசையுள் கீழை வீடாக திருக்கண்ணபுரம் ஆகும்.
நாம மே துதி மனமே…..
பல்லவி
நாமமே துதி மனமே தினமே
பாண்டுரங்க விட்டலன்……
அனுபல்லவி
காமக்ரோதாதி அறுபகையகலவும்
பூமியில் நல்லவண்ணம் நாம் வாழவும்
சரணம்
சாம முதல் வேதங்களனைத்தும் போற்றும்
தாமோதரனவனவனே கோவிந்தன் மாதவன்
பாமரன் பண்டிதன னைவரையும் வாழவைக்கும்
ஆமருவியப்பன் கேசவனவனது
மலரலங்காரம்…..
பல்லவி
மலரலங்காரம் புனைந்த மகாலக்ஷ்மியின்
அலமேலுமங்கையின் மலர்ப்பதம் பணிந்தேன்
அனுபல்லவி
பலர் போற்றும் திருவேங்கடமலையென்னும்
தலம் வளர் திருமால் கேசவன் துணைவியின்
சரணம்
அலங்காரமாயகலக்கில்லேனென்று
நலமுடனவர் திருமார்பில் கொலுவிருக்கும்
குலம் கல்வி நிலைத்த செல்வமனைத்தையும்
அளித்திடும் பத்மாவதித் தாயாரெனுமலைமகளின்
உனையன்றி எனைக்காக்க…..
பல்லவி
உனையன்றி எனைக்காக்க வேறு யாருளார்
அனைத்தும் நீயே சீதையின் நாயகனே
அனுபல்லவி
வினைப்பயனால் கட்டுண்டு தறிகெட்டலைந்தேன்
உனையும் நினையாமல் சுற்றித் திரிந்தேன்
சரணம்
உனை வேண்டி ஆதி மூலமே என்றழைத்த
ஆனைக்கருள் செய்தது போலவே
சுனை நீராய்ச்சுரக்குமுன் கருணை ஊற்றினையே
தினையளவு எனக்களித்து ஆண்டருள்வாய் கேசவனே
நாவந்த கோவிந்தன்…..
பல்லவி
நாவந்த கோவிந்தன் புகழ் பாட வேண்டும்
பூவிதழ் தூவி மலரடி பணிந்து
அனுபல்லவி
ஆவினங்கள் மேய்த்தவன் சென்னகேசவன்
கோவர்த்தன மலையைக் குடையாகப் பிடித்தவன்
சரணம்
மூவடி மண் கேட்டு மாவலியை வென்றவன்
தேவரும் மூவரும் யாவரும் வணங்கிடும்
தேவகி மைந்தன் ஶ்ரீவாசுதேவன்
பூவுலகம் போற்றும் ஶ்ரீமன் நாராயணன்