புன்னகை தவழும்…..

 கோள்இழைத் தாமரையும்*  கொடியும் பவளமும் வில்லும்,.* 

கோள்இழைத் தண் முத்தமும்*  தளிரும் குளிர்வான் பிறையும்,*

கோள்இழையாஉடைய*  கொழும்சோதி வட்டம்கொல் கண்ணன், 

கோள்இழை வாள் முகமாய்*  கொடியேன் உயிர் கொள்கின்றதே? 

நம்மாழ்வார்திருவடிகளேசரணம்ஶ்ரீவானமுட்டிப்பெருமாள்திருவடிகளேசரணம்

தன் ஒளியையே தனக்கு ஆபரணமாகவுடைய தாமரையும் கொடியும் பவளமும் வில்லும் தன் ஒளியையே தனக்கு ஆபரணமாகவுடைய குளிரந்த முத்தமும் தளிரும் குளிர்ந்த பெரிய எட்டாம் பிறையுமாகிய இவற்றையெல்லாம் தன்னகத்தேயுடைய, கொள்ளப்பட்ட ஆபரணத்தையுடைய சோதி மண்டலமோ? கண்ணபிரானுடைய, தன்னழகே தனக்கு ஆபரணமாய் ஒளியையுடைத்தான முகமாய்க்கொண்டு கொடியேனுடைய உயிரைக் கொள்ளை கொள்ளுகின்றது. The beautiful face of Krishna has taken my soul! His lotus eyes, tendril nose, coral lips, bow-like eyebrows, pearly teeth, ornamented ears and crescent-marked forehead stand like a radiant orb of brilliance Her daughter says, "Is his faultless shining face a round circle that is a fresh-petaled lotus with a vine inside it, and a coral, a bow, cool beautiful pearls, tender shoots and the cool crescent moon in the sky? It comes in front of me and kills me. I have done bad karma."

                                             புன்னகை தவழும்…..

                                                     பல்லவி

                                    புன்னகை தவழும் கண்ணனைத் துதித்தேன்

                                    என் மனத்தாமரையில் என்றென்றும் வீற்றிருக்கும்

                                                   அனுபல்லவி

                                    மின்னும் சோபையுடன் தன்னெழில் காட்டி

                                    என் மனம் கொள்ளை கொண்ட மாயனை மாதவனை

                                                       சரணம்

                                    தன்னொளிதனையே தனக்காபரணமாய்

                                    தாமரை முகத்துடனே பிறைநிலவொளி பூண்டு

                                    முத்துப் பற்களும் செம்பவளவாயுடனும்

                                    எத்திசையும்  ஒளிபெற நிற்கும் கேசவனை