பவபயம் களைந்திடும்…..

‘சாந்தாகாரம் புஜக சயனம்  பத்மநாபம் சுரேசம்   விஸ்வாகாரம் ககன சத்ருசம்  மேக வர்ணம் சுபாங்கம் 

லக்ஷ்மீ காந்தம் கமல நயனம்  யோகிஹ்ருத்யான கம்யம்  வந்தே விஷ்ணும் பவபயஹரம் 

சர்வ லோகைக நாதம்’  என்னும் வரிகளுக்கு என்ன அர்த்தம்?  விஷ்ணுவினது சாந்தமான உருவம்.  அவர் புஜகம் அதாவது பாம்பின் மேல் சயனம் செய்வதால், புஜக சயனம். தொப்புளில் இருந்து தாமரை வந்திருக்கிறது, பத்மநாபம். தேவர்களுக் கெல்லாம் தலைவர் என்பதால் சுரேசம்.  அவர் வடிவமே இந்த பூமிதான் என்பதால் விஸ்வாகாரம். அவர் ஆகாயமாக இருப்பதால், வடிவம் இல்லாத ககன சத்ருசம். அவர் உருவம், மேகத்தின் வர்ணமான சாம்பல் நிறத்தில் இருக்கும். 

சுபத்தைக் கொடுக்கும் உடல் உறுப்புகளைக் கொண்டதால், சுபாங்கம். மகா லட்சுமிக்கு, காந்தன். தாமரைக் கண்கள் கொண்டவர் என்பதால் கமல நயனம்.  அவரை அடைவது எப்படி? யோகிகளின் இதயம் இருக்கிறதே, அதுபோல யோகாப்பியாசம் செய்ய வேண்டும்.  அவர்களின் தியானத்தில்தான் அவர் இருப்பார் என்பதால் யோகிஹ்ருத்யான கம்யம். இந்த உலகத்தில் நமக்கு இருக்கும் எத்தனையோ விதமான பயங்களை அழிப்பதால் பவபய ஹரம்.. அது யார் அவ்வளவு பெரிய ஆசாமி? அவர்தான் சர்வ லோகங்களுக்கும் நாதனான பகவான். அவரை வணங்கு. இதுவே அதன் கருத்து. 

                                                     பவபயம் களைந்திடும்…..

                                                               பல்லவி           

                                          பவபயம் களைந்திடும் திருமாலைக் கேசவனை

                                          கவலை பிணியிடர் நீங்கிடத் துதித்தேன்

                                                            அனுபல்லவி

                                          தவம் செய்யும் முனிவரும் சுகசனகாதியரும்

                                          அவனியோரனைவரும் கரம் பணிந்தேத்தும்     

                                                                  சரணம்                             

                                          பாம்பணையில் துயில்பவனை பத்மநாபனை

                                          சாந்தம் நிறைந்தவனை மேக வண்ணனை

                                          யோகியர் மனத்துறை  விச்வேச்வரனை

                                          திருவுறை மார்பனைக் கமலக்கண்ணனை

                                          

அண்ணாமலையாரின் அகத்துக்கினியாளே……

 

அண்ணாமலையார் அகத்துக்கு இனியாளே

உண்ணாமுலையே உமையாளே - நண்ணா

நினைதோறும் போற்று செய நின்னடியர் உண்ண

மனைதோறும் சோறுகொண்டு வா

                                              அண்ணாமலையாரின் அகத்துக்கினியாளே……

                                                                  பல்லவி

 

                             அண்ணாமலையாரின் அகத்துக்கினியாளே

                             உண்ணாமுலையுமையே உன் பாதம் பணிந்தேன்

                                               அனுபல்லவி

                             விண்ணாளுமிந்திரனும் அரனயனரியும்

                             அண்ணாந்து கைதொழும் கேசவன் சோதரியே

                                                  சரணம்

                             வெண்ணிலவின் பிறையணிந்த தாமரைக்கரத்தாளே

                             மண்மகளும் கலைமகளும் துணை நின்று பணி செய்யும்

                             பெண்ணணங்கே மலைமகளே மறைபோற்றும் மாதவமே

                             பண்ணிசைத்துப்புகழ் பாடியுன்னருள் வேண்டி நின்றேன்

                           

கண்டவர் மனம்….

        

                                      கண்டவர் மனம்….

                                             பல்லவி

                           கண்டவர் மனம் களிக்கச் செய்திடுமன்னையை

                           தண்மதி முகத்தாளைக் காமாக்ஷியைப் பணிந்தேன்

                                           அனுபல்லவி

                           வெண்ணிலவின் பிறையணிந்த கேசவன் சோதரியை

                           அண்ட சராசரங்களையாண்டருளுமீச்வரியை

                                                சரணம்

                           விண்ணுலகோரனைவரும் அயனரனரியும்

                           மண்மகளும் கலைமகளும் கரம் பணிந்தேத்தும்

                           பெண்ணணங்கைப் பேரழகை காஞ்சிநகர் வஞ்சியை

                           தொண்டர் மனத்துறையும் சிவபெருமான் நாயகியை

                           

                           

விட்டலனுனையே…..

கட்டிக்கரும்பே..தேனே...கற்கண்டே,மாசறு பொன்னே,தெம்மாங்குத்தென்றலே,

கிட்டி வந்தவர் தமைக்குளிர்விக்கும்கடலலையே! .கட்டுக்கடங்காத கருணைவெள்ளமே

எட்டு திக்கிலும் எழில் வீசும் வீசும் இலங்கொளியே! பண்டரி புரத்து நல்முத்தே நந்தாவிளக்கே! 

  ரங்கா..ரங்கா! பாண்டு ரங்கா

                                                விட்டலனுனையே…..

                                                            பல்லவி

                                 விட்டலனுன்னையே என்ன சொல்லியழைப்பேன்    ( பாண்டுரங்க…)

                                 மட்டிலா மகிழ்ச்சி தரும் மாதவனே கேசவனே  

                                                           அனுபல்லவி

                                 கிட்ட வந்து பணிந்திடுமடியார்க்கருள்பவனே

                                 சுட்ட செங்கல்மீது நின்று காட்சியளிப்பவனே

                                                                  சரணம்

                                 கட்டிக் கரும்பென்றோ தெவிட்டாத தேனென்றோ

                                 அட்டாலும் சுவை குன்றாப் பசுவின் பாலென்றோ

                                 கட்டுக்கடங்காத கருணை வெள்ளமென்றோ                                                      

                                 மட்டவிழ் மலரென்றோ மாமறைப் பொருளென்றோ     

                                 எட்டுதிக்குமொளிவீசும் அழகிய ஒளியென்றோ      

                                 எட்டாத கனியென்றோ ஏழிசை நாதமென்றோ

                                 வட்ட நிலவைப் பழிக்கும் வண்ணமுகமென்றோ

                                 பட்டாடையணிந்து நிற்கும்  பண்டரிபுரத்தரசே                                                                                                                           

நாகலிங்கம்….

                                                        நாகலிங்கம்….

                                                           பல்லவி

                                              நாகலிங்கம்  பாதம் பணிந்தேன்

                                              நாகராஜன் போற்றித் துதித்த

                                                         அனுபல்லவி

                                              பாகம்பிரியாள் கமலாம்பிகையுடனுறை

                                              ஆகம வேத சாரப் பொருளான

                                                              சரணம்

                                              மோகினி வடிவெடுத்துக் கேசவன் கூடிய

                                              சேகரனை சிவனை புற்றிலுறைபவனே

                                              சாகசங்கள் பல புரிந்த சங்கரனை

                                              திருவாரூர் தலம் வளர் வன்மீகநாதனை

தந்திரமாயமுதெடுத்து…..

தன்வந்திரி பெருமாள் திருவடிகளே சரணம்.....!!!

வெள்ளை வேலை வெற்புநாட்டி வெள்ளெயிற்ற ராவளாய்*

அள்ளலாக்கடைந்த அன்று அருவரைக்கு ஒராமையாய்*

உள்ள நோய்கள் தீர்மருந்து வானவர்க்கு அளித்த* எம்

வள்ளலாரை அன்றி மற்றொர்தெய்வம்  நான்மதிப்பனே.

ஸ்ரீதிருமழிசையாழ்வார் ♦ திருச்சந்தவிருத்தம் (88)

வெண்கடலாகிய திருப்பாற்கடலிலே மந்தரமலையை நட்டு

வெளுத்த பற்களையுடைய வாஸுகி நாகத்தை

(கடைகயிறாகச்) சுற்றி அலைகள் செறியும்படி

(கடலைக்) கடைந்தருளின காலத்தில் தாங்க முடியாததான அம்மலைக்கு (தாரகமான) ஒரு ஆமையாகி

தேவதைகளுக்கு ஏற்பட்டிருந்த நோய்களைத் தீர்க்கவல்ல மருந்தாகிய அம்ருதத்தை (கடலிற் கடைந்தெடுத்து) அருளின உதாரனான எம்பெருமானை அன்றி வேறொரு தேவதையை நான் (ஒருபொருளாக) மதிப்பனோ! வெளுத்தகடலிலே மந்தரமலையை மத்தாகநாட்டி வெளுத்த பற்களையுடைய வாஸுகியென்னும் நாகத்தைக் கடை கயிறாக அதிலேற்றி அந்த மாகடலை “கடல்மாறு சுழன்றழைக்கின்ற வொலி” என்னும்படியே திசைகள் எதிரேவந்து செறியும்படியாகக் கடைந்தருளின காலத்து அம்மலை ஆழந்துபோகாமல் தன் முதுகிலே நின்று சுழலும்படி கூர்மரூபியாய்த் தாங்கிக் கிடந்து, தேவதைகட்கு ஏற்பட்டிருந்த துன்பங்களெல்லாம் தீரும்படியான மருந்தாகிய அம்ருதத்தை அவர்கட்கு எடுத்தருளி பரமோதானான பரமபுருஷனையன்றி வேறொரு தெய்வத்தை ஆச்ரயபணீயமாக நினைப்பனோ நான் என்கிறார்.

வெளுத்தகடலிலே மந்தரமலையை மத்தாகநாட்டி வெளுத்த பற்களையுடைய வாஸுகியென்னும் நாகத்தைக் கடை கயிறாக அதிலேற்றி அந்த மாகடலை “கடல்மாறு சுழன்றழைக்கின்ற வொலி” என்னும்படியே திசைகள் எதிரேவந்து செறியும்படியாகக் கடைந்தருளின காலத்து அம்மலை ஆழந்துபோகாமல் தன் முதுகிலே நின்று சுழலும்படி கூர்மரூபியாய்த் தாங்கிக் கிடந்து, தேவதைகட்கு ஏற்பட்டிருந்த துன்பங்களெல்லாம் தீரும்படியான மருந்தாகிய அம்ருதத்தை அவர்கட்கு எடுத்தருளி பரமோதானான பரமபுருஷனையன்றி வேறொரு தெய்வத்தை ஆச்ரயபணீயமாக நினைப்பனோ நான் என்கிறார்.

English Translation

I praise the Lord benevolent; — He came as turtle in the yore to bear the burden of a rock, to churn an ocean full of milk. With Vasuki the serpent as a churning rope on Meru mount, He gave ambrosia to the gods, — now how can I, another god?

                                                    தந்திரமாயமுதெடுத்து…..

                                                              பல்லவி

                                          தந்திரமாயமுதெடுத்து அமரருக்களித்தவனை

                                          உந்தி கமலனைக் கேசவனைத் துதித்தேன்

                                                          அனுபல்லவி

                                          சந்ததமனைவரும் கரம் பணிந்தேத்தும்

                                          விந்தை மருத்துவனை தன்வந்திரிப் பெருமானை                                      

                                                            சரணம்

                                           மந்தர மலையை மத்தாக வைத்து  

                                          பந்திக்கும் கயிராக வாசுகியின் துணை கொண்டு

                                          சுந்தரன் கூர்மமாயதைத் தாங்கிப் பாற்கடலை

                                          யந்திரம் போல் கடைந்து நோய் தீர்க்கும் மருந்தாக

    

                  

கருடன் மீதேறி….

 

                              கருடன் மீதேறி….

                                     பல்லவி

                    கருடன் மீதேறி பவனி வரும் திருமாலே

                    கருணை வைத்தெனையே காத்தருள்வாய் கேசவனே

                                  அனுபல்லவி

                    திருமகளைத் திருமார்பில் வைத்திருக்கும் மாதவனே

                    அருமறைகள் போற்றும் அனந்தபத்மநாபனே

                                      சரணம்

                     இருவினைப் பயனகல வேண்டியே உனது

                     திருவடி பணிந்தேன்  திருவின் நாயகனே

                     இருள் நீங்கியென் மனம் ஒளியுறச்செய்திட

                     பெருமாளே உனையன்றி வேறுயாரென் துணை                     

பற்றினேன்……

यत्रैव यत्रैव मनो मदीयं तत्रैव तत्रैव तव स्वरूपम् ।

यत्रैव यत्रैव शिरो मदीयं तत्रैव तत्रैव पदद्वयं ते ॥११०

எங்கெங்கெல்லாம் என்மனம் செல்கிறதோ அங்கெல்லாம் உனது ஸ்வரூபம் தெரியவேணும். எங்கெல்லாம் என் சிரஸ் இருக்கிறதோ அங்கெல்லாம் உனது திருவடி அமைய வேணுமே.

பெற்றோரோ,உற்றாரோ,
மணங்கொண்ட துணையோ,
நான் பெற்ற மக்களோ,

பணமோ ,என் அறிவோ, என்னைக் கடைதேற்றவல்ல துணையல்ல;

கதிநீயே ! கதிநீயே ! தாயே !பவானி 

" ஆபத்து காலத்தில் அம்பிகையின் சரணாரவிந்தங்களை பற்றிக்கொள்ளுங்கள் " என்கிறார்
ஶ்ரீ மத் ஆதிசங்கர பகவத்பாதர் .

யத்ரைவ யத்ரைவ மனோமதீயம் 

தத்ரைவ தத்ரைவ தவ ஸ்வரூபம்

யத்ரைவ யத்ரைவ சிரோ மதீயம்

தத்ரைவ தத்ரைவ பதத்வயம் தே !

எங்கெங்கெல்லாம் என்மனம் செல்கிறதோ அங்கெல்லாம் உனது ஸ்வரூபம் தெரியவேணும். எங்கெல்லாம் என் சிரஸ் இருக்கிறதோ அங்கெல்லாம் உனது திருவடி அமைய வேணுமே.

பெற்றோரோ,உற்றாரோ,

மணங்கொண்ட துணையோ,

நான் பெற்ற மக்களோ,

பணமோ ,என் அறிவோ,

என்னைக் கடைதேற்றவல்ல துணையல்ல;

கதிநீயே ! கதிநீயே !

தாயே !பவானி 

ஆபத்து காலத்தில் அம்பிகையின் சரணாரவிந்தங்களை பற்றிக்கொள்ளுங்கள் என்கிறார்

ஶ்ரீ மத் ஆதிசங்கர பகவத்பாதர் .

ஆபத்கால மட்டுமின்றி தேவியின் பதமலர் நித்தமும் பற்றிக்கொண்டு இருப்பவர்கள் , பூவுலகின் முடிவில் மோக்ஷமடைந்து ஶ்ரீபுர நாயகியின் மலர்த்தாளில் வாழ்வர் ..

                                 பற்றினேன்……

                                     பல்லவி

                         பற்றினேனுன் பதம் திரிபுரசுந்தரி

                         மற்றெதுவும் வேண்டேன் உன் நிழலே போதும்

                                  அனுபல்லவி

                         குற்றம் குறை ஏதுமிலாக் கேசவன் சோதரி

                         சற்றே உன் கடைவிழி என் மீது விழவே    

                                      சரணம்                   

                         எங்கெங்கு எங்கெங்கு நான் சென்ற போதும்

                         அங்கங்கு அங்கங்குன் திருவடி நிழல் வேண்டும்

                         பெற்றாருமுற்றாரும்  மணம் கொண்ட நாயகனும்

                         பெற்றவரும் துணையல்ல உற்ற துணை நீயே

அடைக்கலமடைந்தேன்……

சதுரங்க பலாபேதாம் தனதான்ய ஸுகேஸ்வரீம்

அச்வாரூடா மஹம் வந்தே ராஜலக்ஷ்மீம் ஹிரண்மயீம்

அச்வ பூர்வாம் ரதமத்யாம் ஹஸ்திநாத ப்ரபோதினீம்

ச்ரியம் தேவி முபஹ்வயே ஸ்ரீர்மாதேவீர் ஜுஷதாம்.

अश्वपूर्वां  रथमध्यां  हस्तिनादप्रबोधिनीम् ।
श्रियं  देवीमुपह्वये  श्रीर्मा  देवी जुषताम् ॥३

ரத, கஜ, துரக, பதாதி எனும் நால்வகைப் படைகளுக்கும் தலைவியே, சுகங்களை அருளும் ஈஸ்வரியே, குதிரையில் ஆரோகணித்து வருபவளே, தங்கத்தை அருளும் ராஜலக்ஷ்மியே, குதிரைகளால் இழுக்கப்படும் ரதத்தின் நடுவே அருளும் காஞ்சிபுர பெருந்தேவி தாயார் வடிவினளே, தங்களை பூஜிக்கும்  என்னை கடைக்கண் கொண்டு காக்க வேண்டும். 

                                   அடைக்கலமடைந்தேன்……

                                                 பல்லவி

                         அடைக்கலமடைந்தேன் ஶ்ரீமகாலக்ஷ்மியே

                         கொடை கொற்றம் புகழில் சிறந்தவளுனையே

                                              அனுபல்லவி

                         தடையின்றிக் கேசவன் மணிமார்பையலங்கரிக்கும்

                         இடை சிறுத்தவளே தங்கமயமானவளே

                                                    சரணம்

    

                         மடை திறந்த வெள்ளமென புரவி பூட்டிய தேரேறி

                         குடையெனக் குன்றேந்திய வரதன் துணைவியாய்

                         படைநான்கும் நடத்துமன்னை ராஜலக்ஷ்மியே

                         கடைக்கண் வைத்தெனையே காத்தருள வேண்டினேன்

                         

                         

தலம் பலவும்……

 

Oh Lord! Whatever sins I have committed in all my lives (including previous births), please destroy them all with every step I take around you.

प्रदक्षिणा मन्त्र 

यानि कानि च पापानि जन्मान्तरकृतानि च । 
तानि तानि प्रणश्यन्ति प्रदक्षिण पदे पदे ।।

                                                     தலம் பலவும்……

                                                            பல்லவி

                                      தலம் பலவும் வந்துனை மனமாரத்துதித்தேன்

                                      அலகிலா விளையாடல் புரிந்திடுமிறைவனே

                                                          அனுபல்லவி

                                      நிலையிலா உலகில் நிலைத்திருப்பவனே

                                      சலந்தனில் கிடந்துறங்கும் ஶ்ரீமன் நாராயணனே

                                      

                                                                சரணம்       

                               

                                      உலகில் பல பிறவியில் யான் செய்த பாவங்கள்

                                      விலகிடச்செய்யவே பரம்பொருளே கேசவனே

                                      வலம் வந்துனைப் பணிந்து உனதருள் வேண்டினேன்

                                      நலமுடனவை நீங்கி நல்லருள் தருவாயென

என் மனத்தாமரையில்….

ஓம் ஸ்ரீம் ஸ்ரீயை நமஹ 🙏🏻🙏🏻

|| லக்ஷ்மி என்ற பெயரிற்கு ||

வேதங்களில் பல்வேறு அர்த்தங்கள் உள்ளது.

சுருக்கமாய், எது நல்லதோ, அதுவே லக்ஷ்மி. 

லக்ஷ்மி கொடுப்பது செல்வம் பணம் மட்டும் அல்ல. 

உலகில் உள்ள அனைத்து வித செல்வத்தையும் தருபவள் ஸ்ரீதேவியே. 

அனைத்து தேவியர்களிலும் முதல் தாயகத் திகழ்கிறாள். 

இவளை தாயார் என்று அன்போடும், பக்தியோடும் பக்தர்கள் அழைப்பார்கள்.

மஹாலக்ஷ்மி ஸ்ரீமந் நாராயணரின் மறு பாதியும், மன நாயகியும் ஆகியவள். 

அவளையும் ஸ்ரீமஹா விஷ்ணுவையும் ஒரு போதும் பிரிக்க முடியாது. 

மனமே அவள் என்று உள்ளார்  ஸ்ரீமன் நாராயணன். 

அவர் வரும் ஒவ்வொரு அவதாரத்தில், அவளும் வருகிறாள். 

ஸ்ரீராம அவதாரத்தில் சீதையாக, ஸ்ரீகிருஷ்ணா அவதாரத்தில் ராதை மட்டும் அஷ்ட பட்ட மஹிஷிகளாக வந்து, எப்போதும் அவருக்கு துணையாய் வந்தவள் அவளே. 

அனைவருக்கும் அழகிய பாசுரங்களை வழங்கி, நாராயணனே நமக்கே 

பறை தருவான் என்றும் பாடிய ஆண்டாள், பூ லக்ஷ்மியின் ஸ்வரூபமே.

உலகத்தின் பிதாவாக இருப்பது நாராயணர் என்றால், லோக மாதாவாய் இருப்பது லக்ஷ்மி. 

அவர் அக்னி என்றால், அதில் உள்ள ஜ்யோதி லக்ஷ்மியே. 

ஆண் லக்ஷணம் விஷ்ணு, பெண் லக்ஷணம் லக்ஷ்மி (விஷ்ணுவின் மோஹினி ரூபம் பெண் லக்ஷணம் தான்).  அன்பு அவன் என்றால், பக்தி இவள். அவன் ஒரு இடம் சென்றால், பின்னே அவள் வந்து விடுவாள்.  விஷ்ணு இருக்கும் அனைத்து இடத்திலும், லக்ஷ்மி எப்போதும் வசிப்பாள்.  லக்ஷ்மி இருந்தால் மட்டுமே,  ஸ்ரீமஹா விஷ்ணு வருவார். வேதங்களிலும், புராணங்களிலும், ஷ்ரியா என்று கொண்டாடப்படும்  ப்ரஹ்ம ஸ்வரூபிணியான  ஸ்ரீமஹா லக்ஷ்மி,  ஸ்ரீமந் நாராயணரோடு,  அனைவரின் மனதில்,  என்றும் வாழ்ந்து அரவணைக்கட்டும்.  

                                                   என் மனத்தாமரையில்….

                                                              பல்லவி

                                       என் மனத்தாமரையில் வீற்றிருக்கும் தாயாரை

                                       பன் முகம் கொண்ட திருமகளைத் துதித்தேன்

                                                               அனுபல்லவி

                                       பொன்னுருவானவளை கேசவன் நாயகியை

                                       சென்னியில் சீரடி வைத்த அலைமகளை

                                                                   சரணம்

                                       மன்னனவனணி மார்பை நீங்காதிருப்பவளை

                                       மறையனைத்தும் போற்றும் மகாலக்ஷ்மியை

                                       இறையனைத்துக்கும் மேலான இறைவியை

                                       கறைகண்டனுடனிருக்கும் சிவை வணங்கும் தேவியை

                                       கண்ணனுக்கு ராதையாய் பாவை பாடிய கோதையாய்

                                       வண்ணமிகு ராமனுக்கு வடிவழகி சீதையுமாய்

                                       திண்ணமுற அவதாரமனைத்திலுமுடனிருந்த

                                       பெண்ணணங்கைப் பேரழகைப் பெரிய பிராட்டியை

                                       தீயென விளங்கும் திருமாலின் சோதியாய்

                                       ஓயாமலுலகாளும் தந்தை நாராயணனருகில்

                                       தாயக நின்றருளுமுலக நாயகியை

                                       தேயாத புகழ் மேவும் திருப்பாற்கடல் மகளை

                                       

                                       

                                                                                                                                          

      

நாதன் பாம்பணையப்பனிடம்

 காதல் மென் பெடையோடு*  உடன் மேயும் கரு நாராய்* 

வேத வேள்வி ஒலி முழங்கும்*  தண் திருவண்வண்டூர்* 

நாதன் ஞாலம் எல்லாம் உண்ட*  நம் பெருமானைக் கண்டு* 

பாதம் கைதொழுது பணியீர்*  அடியேன் திறமே*

ஶ்ரீகமலவல்லிதாயார்ஸமேத ஶ்ரீபாம்பணையப்பன்பெருமாள்திருவடிகளேசரணம்🙏🙏🙏

காதலுக்குரிய மெல்லிய பேடையோடு உடன் சேர்ந்து மேய்கின்ற அழகிய நாரையே! வேதவேள்விகளின் ஒலி மாறாமல் முழங்கிக் கொண்டிருக்கின்ற குளிர்ந்த திருவண்வண்டூரில் எழுந்தருளியிருக்கின்ற நாதனும், உலகத்தை எல்லாம் புசித்த நம்பெருமானுமான சர்வேசுவரனைக் கண்டு, திருவடிகளைக் கைகளால் தொழுது, அடியேனுடைய தன்மையைச் சொல்லியருளாய் என்கிறாள்.   வி-கு :- நாராய்! பெருமானைக் கண்டு தொழுது அடியேன் திறம் பணியீர் என்க. பெடை – பெண்நாரை. கரு – என்றது, புணர்ச்சியால் உண்டாகும் அழகினை.

                                      நாதன் பாம்பணையப்பனிடம்…..

                                                   பல்லவி

                                நாதன் பாம்பணையப்பனிடம் சொல்வாயென்

                                சோதனை வாழ்வை கைகூப்பித் தாள்பணிந்து

                                                  அனுபல்லவி

                                ஓதக்கடல் நடுவே உறங்குமுலகுண்டவாயன்                    

                                மாதவன் கேசவன் மதுசூதனனந்த       

                                                     சரணம்                                                                           

                                காதலுக்குரிய தன் பேடையுடன் திரியும் 

                                சீதள நீறுலவும் அழகிய நாரையே                                

                                வேத வேள்களின் ஓசைகள் முழங்கிடும்

                                பூதலம் புகழும் திருவண் வண்டூறுறை

எந்தையும் ……

 

                                     எந்தையும் ……

                                          பல்லவி

                           எந்தையும் தாயுமாயெழுந்தருளிக் காட்சிதரும்

                           தந்தை கேசவனின் மலரத்தாள் பணிந்தேன்

                                                அனுபல்லவி

                           முந்தைய பழவினை பயன்கள் தொலையவும்

                           பந்த பாசத்தளைகள் நீங்கிடவும்

                                                   சரணம்

                           விந்தையாய் சாகசங்கள் பல புரிந்திடவே

                           இந்த உலகினில் அவதராமெடுத்தவர்

                           சந்ததமடியார்கு அருள் புரிந்திடவே

                           மந்தகாசம் தவழ் சுந்தர வடிவுடன்

     

                           

                          

பங்கயநாபனுன்னை……

 பங்கயக் கண்ணன் என்கோ? பவளச் செவ்வாயன் என்கோ? அங்கதிர் அடியன் என்கோ?

அஞ்சன வண்ணன் என்கோ? செங்கதிர் முடியன் என்கோ? திரு மறு மார்வன் என்கோ?

சாதி மாணிக்கம் என்கோ? சவி கொள் பொன் முத்தம் என்கோ?

Or shall I call him flawless Gem-Lord of lotus eyes? Or coral lips?, or Lord with radiant feet? or dark hued Lord of red radiant clown? or bearer of discus and conch?, or the one with Lakshmi-mole on his chest?

                                                பங்கயநாபனுன்னை……

                                                            பல்லவி

                                 பங்கய நாபனுன்னை என்னவென்று சொல்லியழைப்பேன்

                                 பொங்கரவணை துயிலும் திருமாலே கேசவனே 

                                                         அனுபல்லவி

                                 அங்கமில் மதனைப் படைத்த அழகனே மதுசூதனனே

                                 சிங்காரம் கொஞ்சுமுன்னை வர்ணிக்க வார்த்தையில்லை

                                                            சரணம்

                                 பங்கயக் கண்ணனென்றோ செம்பவள வாயனென்றோ

                                 செங்கண் மாலவனென்றோ செந்நிற முடியோனென்றோ

                                 சங்கு சக்கரக் கையனென்றோ திங்கள் திருமுகத்தானென்றோ

                                 கருமை நிறத்தானென்றோ திருவுறை மார்வனென்றோ

                              

     

அழகு கணபதியின்…..

 

                                 அழகு கணபதியின்…..

                                         பல்லவி

                      அழகு கணபதியின் பதமலர் பணிந்தேன்

                      பழகு தமிழ் மொழியில் பாமாலை புனைந்து

                                      அனுபல்லவி

                       குழலோன் கேசவன் மருகன் ஆனைமுகன்

                       அழலேந்தும் நெற்றிக்கண்ணன் சிவன் மகன்

                                           சரணம்

                        பழம் பாக்கு தாம்பூலம் இவையனைத்தும் படைத்து

                        முழுமுதற் கடவுளென  அவனையே வணங்கி

                        நிழலவன் பதமென  அவன் தாள் துதித்து

                        கழலிணை பற்றினேன் எனக்கருள வேண்டுமென    

பிறையணிந்த……

 

                           பிறையணிந்த……

                                பல்லவி

                பிறையணிந்த சிவனின் மலரடி பணிந்தேன்

                கறை பிறவிப் பிணி தீர அவனருள் வேண்டியே

                              அனுபல்லவி

                குறையொன்றுமில்லாத கேசவன் நேசன்

                மறைகள் போற்றும் மகாதேவனெனும்

                                  சரணம்

                 கறை கண்டனெனும் பெயர் கொண்ட ஈசன்

                 இறைவரும் பணிந்தேத்தும் அகிலாண்டேச்வரன்

                 வரையறையில்லாத முழுமுதற் கடவுள்

                 சிறையுடல் களைந்து அவன் தாள் சேர்ந்திட                  

                       

இளையோன் முருகனின்

 வளைபட்ட கைம் மாதொடு, மக்கள் எனும்

தளைபட்டு அழியத் தகுமோ? தகுமோ?

கிளைபட்டு எழு சூர் உரமும், கிரியும்,

தொளைபட்டு உருவத் தொடு வேலவனே

                                        இளையோன் முருகனின்……

                                                     பல்லவி

                          இளையோன் முருகனின் மலர்ப்பதம் பணிந்தேன்

                          விளையாடல் பல புரிந்த வெற்றி வேலாயுதன்

                                                  அனுபல்லவி       

                          துளைக்கருவிக் குழலூதும் கேசவன் மருகன்                                

                          களை சொட்டும் முகமுடைய சிங்கார வேலன்   

                                                     சரணம்

                          வளைக்கரத்தாள் மனை மக்கள் சுற்றமென்ற

                          தளைநீக்கி யருளவும் தொளைபட்டூடுருவியுன்

                          வளையா கைவேல் சூரபத்மனின்

                          கிளைகளைக்களைந்தழித்திடவும் செய்த

                          

       

பஞ்சமுக கணபதியின்…..

 

                                        பஞ்சமுக கணபதியின்…..

                                                    பல்லவி

                                பஞ்சமுக கணபதியின் பதமலர் பணிந்தேன்

                                தஞ்சமடைந்தோர்க்கு இடர்பிணி தீர்த்திடும்

                                                     துரிதம்

                                நரர் சுரர் நந்தி கணங்கள் சுரபதி

                                கரம் பணிந்தேத்தும்  பெருமைக்குரிய

                                                   அனுபல்லவி

                                பஞ்ச பூதங்களை பிரபஞ்சத்தைப் படைத்தவனை

                                அஞ்செழுத்தான் மகனை கேசவன் மருகனை

                                                     சரணம்

                                 வரதாபயகரனை  மோதகப்பிரியனை

                                 அரனயனரி பணி ஆதி தேவனை 

                                 சரவணன் தமயனை உமையவள் மைந்தனை

                                 சரணடைந்தோரைக் காக்கும் கரிமுகனை

                                  

                                  

                                 

புன்னகை தவழும்…..

 கோள்இழைத் தாமரையும்*  கொடியும் பவளமும் வில்லும்,.* 

கோள்இழைத் தண் முத்தமும்*  தளிரும் குளிர்வான் பிறையும்,*

கோள்இழையாஉடைய*  கொழும்சோதி வட்டம்கொல் கண்ணன், 

கோள்இழை வாள் முகமாய்*  கொடியேன் உயிர் கொள்கின்றதே? 

நம்மாழ்வார்திருவடிகளேசரணம்ஶ்ரீவானமுட்டிப்பெருமாள்திருவடிகளேசரணம்

தன் ஒளியையே தனக்கு ஆபரணமாகவுடைய தாமரையும் கொடியும் பவளமும் வில்லும் தன் ஒளியையே தனக்கு ஆபரணமாகவுடைய குளிரந்த முத்தமும் தளிரும் குளிர்ந்த பெரிய எட்டாம் பிறையுமாகிய இவற்றையெல்லாம் தன்னகத்தேயுடைய, கொள்ளப்பட்ட ஆபரணத்தையுடைய சோதி மண்டலமோ? கண்ணபிரானுடைய, தன்னழகே தனக்கு ஆபரணமாய் ஒளியையுடைத்தான முகமாய்க்கொண்டு கொடியேனுடைய உயிரைக் கொள்ளை கொள்ளுகின்றது. The beautiful face of Krishna has taken my soul! His lotus eyes, tendril nose, coral lips, bow-like eyebrows, pearly teeth, ornamented ears and crescent-marked forehead stand like a radiant orb of brilliance Her daughter says, "Is his faultless shining face a round circle that is a fresh-petaled lotus with a vine inside it, and a coral, a bow, cool beautiful pearls, tender shoots and the cool crescent moon in the sky? It comes in front of me and kills me. I have done bad karma."

                                             புன்னகை தவழும்…..

                                                     பல்லவி

                                    புன்னகை தவழும் கண்ணனைத் துதித்தேன்

                                    என் மனத்தாமரையில் என்றென்றும் வீற்றிருக்கும்

                                                   அனுபல்லவி

                                    மின்னும் சோபையுடன் தன்னெழில் காட்டி

                                    என் மனம் கொள்ளை கொண்ட மாயனை மாதவனை

                                                       சரணம்

                                    தன்னொளிதனையே தனக்காபரணமாய்

                                    தாமரை முகத்துடனே பிறைநிலவொளி பூண்டு

                                    முத்துப் பற்களும் செம்பவளவாயுடனும்

                                    எத்திசையும்  ஒளிபெற நிற்கும் கேசவனை                            

                                    

                                   

    

அடைக்கலமடைந்தேன்….

                                           அடைக்கலமடைந்தேன்….

                                                        பல்லவி

                             

                                  அடைக்கலமடைந்தேன் கேசவனே எனைக்

                                  கடைக்கண்ணருள் வைத்து காத்தருள்வாயே

                                                      அனுபல்லவி

                                 இடைக்குலத்துதித்த மாயவனே கண்ணா

                                 படைத்தும் காத்தும் உலகினைக் காப்பவனே

                                                      சரணம்

                                 விடை வாகனன் சிவனும் பிரமனும் பணிந்தேத்தும்

                                 பட அரவணை துயிலும் பாற்கடல் வாசனே

                                 குடையாக க்குன்றேந்திக் குவலயம் காத்தவனே

                                 வடமதுரையரசாளும் மதுசூதனனே