பத்மநாபனின்

                                     பத்மநாபனின்....

                                                           பல்லவி

                                     பத்மநாபனின் அரவிந்த பதம் தனை
                                     பக்தியுடன் பணிந்தேன — அனந்த

                                                           துரிதம்

                                      நிலமகள் அலைமகள் நான்முகன் நாரதர்
                                      மாருதி கருடன் கரம் பணிந்தேத்தும்

                                                       அனுபல்லவி

                                     பத்தவதாரம் அவனியிலெடுத்து
                                     உத்தமரைக் காத்து தீயவரை மாய்த்த

                                                            சரணம்

                                      வித்தகர் வேத வியாசரும் ப்ருகுவும்
                                      நித்திய சூரிகளும் துதித்திடும்  கேசவன்   (பத்ம)
               
                                      முத்தியளித்திடும் புண்ணிய  க்ஷேத்திரம்
                                      அனந்தபுரம் தனில் பள்ளிகொண்டிருக்கும் ( பத்ம)

                                                         

                                     

                                     

ஶ்ரீகாமாக்ஷி

                             ஶ்ரீகாமாக்ஷி..........

                                                             பல்லவி

                                       ஶ்ரீகாமாக்ஷி   மலர்ப்பதம் பணிந்தேன்
                                        திரிபுரசுந்தரி  உமா மகேச்வரி

                                                            துரிதம்

                                        சப்த கன்னியர் நரர்சுரர் நான்முகன்
                                        சுரபதி ரதிபதி கரம் பணிந்தேத்தும்

                                                           அனுபல்லவி

                                         ஏகாம்ரேச்வரன் மனங்கவர் நாயகி
                                         ஏகாம்ரேச்வரி கேசவன் சோதரி

                                                                  சரணம்

                                          மாகாளியாக வங்காள நகர் விளங்கும்
                                          அகிலாண்டேஸ்வரி ஆதிபராசக்தி
                                          மூகாம்பிகையே வைஷ்ணவி திரு
                                          முல்லை வாயில் அன்னையே கௌரி

பாதம் பணிந்தேன்......

                           பாதம் பணிந்தேன்......

                                                        பல்லவி

                                         பாதம் பணிந்தேன் பர்வதவர்த்தினி
                                         நாதன் பரமசிவன் இடமமர்ந்தவளே

                                                        அனுபல்லவி

                                         வேத சாஸ்த்திர புராணங்கள் போற்றும்
                                          ஶ்ரீ லலிதா திரிபுர சுந்தரி

                                                               சரணம்

                                           ஶ்ரீநகரம்தனில் வாசம் புரிந்திடும்
                                            ஆனந்தமான அதிசய அழகே
                                            வானுறை தேவரும் மூவரும் முனிவரும்
                                             யாவரும் துதித்திடும் கேசவன் சோதரி

தாமதம்

                                 தாமதம்........

                                                             பல்லவி

                                           தாமதம் ஏனோ எனக்கருள ஶ்ரீராமா
                                           நாமமே போற்றித் தாளினைப் பணிந்தேன்
       
                                                           அனுபல்லவி

                                           சாம முதல் வேதங்கள் அனைத்தும் போற்றும்
                                           தாமரை நாபனே கேசவனே மாதவனே

                                                                சரணம்

                                           ஓமெனும் மந்திரத்தினுட் பொருளாயிருப்பவனே
                                           காமனைப் படைத்தவனே கல்யாண ராமனே
                                           பூமியிலுனக்கிணையாய் வேறொரு தெய்வமில்லை
                                           தாமரைக் கண்ணனே தசரதன் மைந்தனே

                                           ஆமருவியப்பனாய் ஆநிரை மேய்த்தவனே
                                           கோமகள் சீதையின் மனங்கவர் அழகனே
                                           தாமரைக் கண்ணனே கோசலபலனே
                                           நாமங்கள் ஆயிரம் உடைய நாராயணனே

                                           சோமசுந்தரரும் பார்வதியும் போற்றும்
                                           நாமமுடையவனே  நரர் சுரர் பணிபவனே
                                           தாமரையின் நண்பன் சூரியனின் குலத்துதித்த
                                           கோமகனே அயோத்தி மாநகர் மன்னனே

                                           காமக்ரோதாதி அறுபகையகலவுன்
                                           நாமமே துணையென நம்பி வணங்கினேன்
                                           மாமன் கம்சனை வதைத்த மாயவனே
                                           தேமதுரத் தமிழில் துதிபாடியுனைத் துதித்தேன்
                                         
                                            

உன்னையல்லால்

                          உன்னையல்லால்.....

                                                     பல்லவி

                                     உன்னையல்லால் வேறு புகலறியேன்
                                     அன்னையே ஶ்ரீ ஏகாம்ப்ரேச்வரி

                                                  அனுபல்லவி

                                     பன்னகபூஷணன் ஏகாம்ப்ரேச்வரன்
                                     மனங்கவர் சங்கரி கேசவன் சோதரி

                                                       சரணம்

                                     முன் வினையால் யான் பிழைகள் பல புரிந்தேன்
                                     பொன்னையும் பொருளையும் பூவையருறவையும்
                                     இன்னும் பெரிதென எண்ணியே அலைந்தேன்
                                     இன்று மனம் திருந்தி உனைச் சரணடைந்தேன்
  

பட்டாபிராமனே

                                  பட்டாபிராமனே......

                                                               பல்லவி


                                        பட்டாபி ராமனே உன் பாதம் பணிந்தேன்
                                        எட்டெழுத்து நாயகனே எனக்கருள வேண்டுமென


                                                            அனுபல்லவி

                                         மட்டவிழ் மலர்தூவி மனமாரத் துதித்து
                                         இட்டமுடன் வெற்றிலையும் பாக்கும் பழமும் வைத்து

                                                                  சரணம்

                                         சுட்டெரிக்கும் சூரிய குலத்துதித்த கேசவனே
                                         வட்ட நிலவை ஒத்த முகவடிவுடையவனே
                                         துட்ட அரக்கர்களின்  கொட்டம்தனை அழித்தவனே
                                         பட்ட துயர் விலகிடவும் பழவினைகள் தொலைந்திடவும்
                                         
                                       




                

சங்கடம்

                                சங்கடம்........

                                                         பல்லவி

                                     சங்கடம் களைந்தருளும் பங்கயபதத்தானை
                                     வெங்கட ரமணனைத் திருமலையில் பணிந்தேன்


                                                        அனுபல்லவி

                                     எங்கும் நிறைந்திருக்கும் பங்கயநாபனை
                                     மங்கள வதனமும் திருத்தங்கும் மார்புமுடை

                                                          சரணம்

                                     சங்கும் சக்கரமும் துளபமும்  கௌஸ்த்துபமும்
                                     பொங்கும் பேரெழிலுடனே அங்கிங்கெனாதபடி
                                     எங்கும் பிரகாசமாய் பக்தருக்கு காட்சி தரும்
                                     பொங்கரவணையானைக் கேசவனை மாதவனை

ஆராவமுதே......

                                        ஆராவமுதே......

                                                            பல்லவி

                                         ஆராவமுதே அருந்தேனே கேசவா
                                         தீராவினை தீர்க்கும் ஶ்ரீபத்மநாபா

                                                        அனுபல்லவி

                                          ஶ்ரீராமா உந்தன் திருவடியே நம்பினேன்
                                          கோரசம்சாரக் கடலினைக் கடந்திட

                                                             சரணம்

                                           நாராயணாவன்று சொன்னாலும் போதும்
                                           ஓடோடி வருவான் என்பதெல்லாம் பொய்யோ
                                           ஓராயிரம் நாமம் ஓதித் துதித்த பின்னும்
                                           வாராததேனோ வல்வில் ராமனே

சரணடைந்தேன்

                                       சரணடைந்தேன்......

                                                           பல்லவி

                                          சரணடைந்தேன் ஶ்ரீ ராமா உனையே
                                          அரவணைத்தெனையே ஆண்டருள்வாயென

                                                        அனுபல்லவி

                                          கரங்களில் வாளும் சங்கும் சக்கரமும்
                                          சாரங்கமும் கதையும் ஏந்தும் கேசவனே

                                                             சரணம்

                                          அரனயன் முனிவர்கள் இந்திரன் மன்மதன்
                                          நரர்சுரர் நாரதர் அனுமன் கருடன்
                                          குரங்கரசன் சுக்ரீவன் சூரிய சந்திரன்
                                          கரம் பணிந்தேத்தும் மரகதவண்ணனே

                                          சரணடைந்த அரக்கனுக்கு மணிமகுடம் அளித்தவனே
                                          கரன் முரன் கபந்தனெனும் அரக்கரை அழித்தவனே
                                          மரத்தின் மறைவில் நின்று வாலியை வதைத்தவனே
                                          கரிக்கபயம் தந்த  பரவாசுதேவனே

                                           பரதனுக்குப் பாதுகையை அளித்த ரகுவரனே
                                           பிரமனையும் தேவரையும் திசைகளையும் படைத்தவனே
                                           பரசுபாணியின் வில் வளைத்த ராகவனே
                                           அரவணையில் பள்ளி கொண்டு அரங்கநகர் துயின்றவனே

                                           

கந்தா

                                 கந்தா.......

                                                         பல்லவி

                                          கந்தா உந்தன் அருளில்லையாகில்
                                          இந்த ஜென்மம் எடுத்தது வீணே

                                                          துரிதம்

                                          நந்தி கணங்கள் சந்திரன் சூரியன்
                                          இந்திரன் நான்முகன் கரம் பணிந்தேத்தும்

                                                         அனுபல்லவி

                                          பந்த பாசத் தளைகளில் சிக்கிய
                                          அந்தகன் எந்தனை ஆட்கொண்டு காத்திட

                                                             சரணம்

                                          மந்த மதியால் தீவினை புரிந்தேன்
                                          சிந்தை மயங்கி உன் திருவடி மறந்தேன்
                                          எந்தையே இன்று மனம் வருந்தித் திருந்தி
                                          உன் தயை வேண்டினேன் கேசவன் மருகனே

கோவர்த்தன மலையை......

                        கோவர்த்தன மலையை......

                                                           பல்லவி

                                      கோவர்த்தன மலையைக் குடையாப் பிடித்தவனை
                                      கோகுல பாலனை கோவிந்தனைப் பணிந்தேன்

                                                           துரிதம்

                                       தேவர்கள் முனிவர்கள்  நான்முகன் நாரதர்
                                       தேவேந்திரனுடன் யாவரும் வணங்கிடும்

                                                         அனுபல்லவி

                                       ஆவினங்கள் மேய்த்தவனைக் கடல்வண்ணன் கேசவனை
                                        மூவுலகும் பணிந்தேத்தும் ஶ்ரீமன் நாராயணனை

                                                               சரணம்

                                        காளிங்கன் தலை மீது களிநடம் புரிந்தவனை
                                        சோளிங்கர் மலைமீது வந்தமர்ந்த மாலவனை
                                        காளியின் துணை நின்ற ஶ்ரீவாசுதேவனை
                                        தாளாலுலகளந்த தாடாளன் வாமனனை
                                       

கதி நீயெனவே

                                கதி நீயெனவே.......

                                                            பல்லவி

                                          கதி நீயெனவே  உனைச் சரணடைந்தேன்
                                          மிதிலாபுரி  வளர் சீதையின் நாயகனே

                                                         அனுபல்லவி

                                          எதிர் நின்று துதித்திடும் எனைக் காத்தருள்வாய்
                                          கதிரவன் குலத்துதித்த தசரதன் மைந்தனே
                                       
                                                            சரணம்

                                           ரதிமதனும் மயங்கும் பேரழகுடையவனே
                                           இதிகாச புராணங்கள் சாத்திரங்கள்
                                           போற்றும் இஷ்வாகு குல பெருமைமிகு நிதியே
                                           அருமறைகள் புகழும் புருஷோத்தமனே

                                           புன்னகை தவழும் சந்திர முகத்தோனே
                                           தாமரைக் கண்ணனே தயாள குணத்தோனே
                                           பாமரர் பண்டிதர் சனகாதி முனிவர்கள்
                                           யாவரும் வணங்கிடும் தாமரைப் பாதனே

                                            மேகக் கூட்டமாய்த் திரண்ட அரக்கரை
                                            விரட்டி அழித்திடும் புயலானவனே
                                            தரும நெறி காக்க மானுடனாய் அவதரித்த
                                            பெருமைக்குரிய கோதண்ட ராமனே

                                            

பார்வதி பரமேச்வரனை

                         பார்வதி பரமேச்வரனை.....

                                                         பல்லவி

                                      பார்வதி பரமேச்வரனை பணிந்தேன்
                                      பாருலகனைத்தையும்  ஈன்ற  —  ஶ்ரீ

                                                        அனுபல்லவி

                                      பார்தனில் வேறு ஓர் துணையறியேன்
                                      தாயும் தந்தையும் அவரென்றுணர்ந்தே
 
                                                           சரணம்

                                     சொல்லும் பொருளுமாயிணைந்தே நின்று
                                     அல்லல் களைந்தருளும் ஆதி பகவனை
                                     நல்வாழ்வும் இன்பமும் கல்வியும் செல்வமும்
                                     எல்லாமும் பெறவேண்டி கேசவன் நேசனை

சொல்லத்திகட்டாத

                            சொல்லத்திகட்டாத......

                                                           பல்லவி

                                        சொல்லத் திகட்டாத பேரழகுடையவனே
                                        நல்லருள் பெறவே நாளுமுனைத் துதித்தேன்

                                                         அனுபல்லவி

                                         அல்லலிடர் களையும் அயோத்தி ராமனே
                                         புல்லும் ஆயுதமாம் வல்லானுன் கைபுகுந்தால்

                                                              சரணம்

                                         வல்லரக்கன் ராவணனை வதம் செய்த கேசவனே
                                         கல்லும் காரிகையாகும் உன் காலடி பட்டால்
                                         வில் வளைத்தொடித்து சீதையை மணந்தவனே
                                         நல்லடியார் நலம் பேணும் கோசலராமனே

                                         அல்லும் பகலும்  ஓயாது துதித்திடும்
                                         புல்லனெனை காக்க ஏனின்னும் தயக்கம்
                                         சொல்லற்கரியானே தினகரகுலத்தோனே
                                         பொல்லாவினையேன் எனைக்காத்ருள்வாய்

இது உனக்கழகோ

                                இது உனக்கழகோ......

                                                                பல்லவி


                                                இது உனக்கழகோ ஶ்ரீ ரகு ராமா
                                                கதியெனப் பணிந்த என்னைக் காணாதிருப்பது

                                                               அனுபல்லவி

                                                மதி முகத்தவனே மாதவனே கேசவனே
                                                துதித்திடும் எனக்கருள உனக்கென்ன தயக்கம்

                                                                    சரணம்

                                                 சதுர் முகன் சதுர் வேதம் சனகாதி முனிவர்கள்
                                                 ரதிமதன் சுரபதி பணிந்திடும் பொற்பாதனே
                                                 புதுப் பொலிவுடன் திகழ் கோதண்டராமனே
                                                 மதுகைடபரை வதைத்த மாவீரனே

                                                மதுர மொழி பேசும் சீதையின் நாயகனே
                                                யதுகுலத்துதித்த மாயக்கண்ணனே
                                                விதியையும் மாற்றும் வல்லமை படைத்தவனே
                                                கதிரவன் குலத்தோனே கற்பகத் தருவே
                                               
           

மனமுருகி

                                மனமுருகி .....

                                                             பல்லவி

                                      மனமுருகி நாராயணாவென்று அழைத்தாலே
                                      அனந்தன் கோவிந்தன் அருள்மழை பொழிவான்

                                                         அனுபல்லவி

                                      கனவிலும் நினைவிலும் அவன்  திருநாமம்
                                      தினமும் துதித்து திருவடி பணிந்து
 
                                                                சரணம்

                                      முனிவரும் தேவரும் மூவுலகும் வான்முகிலும்
                                      தினகரனுடனே நாரதரும் நான்முகனும்
                                      பனித்தலையர் சிவனும் தேவேந்திரனும்
                                      இனிது வணங்கிடும் கடல்வண்ணன் கேசவனை

                                              நாராயண   நாராயண    நாராயண //

சங்கரனை

                              சங்கரனை......

                                                       பல்லவி


                                      சங்கரனை அமிர்தகடேச்வரனை
                                      எங்கும் நிறைந்திருக்கும் ஈச்வரனை பணிந்தேன்

                                                        துரிதம்

                                       நந்தி கணங்கள் பிரமனிந்திரன்
                                       சந்திரன் சூரியன் கரம் பணிந்தேத்தும்

                                                        அனுபல்லவி

                                       அங்கமில் மன்மதனை எரித்த முக்கண்ணனை
                                       சங்கரி அபிராமவல்லியின் மனங்கவர்

                                                             சரணம்

                                       பாலகன் மார்க்கண்டேயனுக்கருளிய
                                       ஆலமுண் நீல கண்டனை சிவனை
                                       காலனை உதைத்த அகோரமூர்த்தியை
                                       சூலபாணியைக் கேசவன் நேசனை

திருக்கண்ணங்குடி

                                திருக்கண்ணங்குடி.......

                                                      பல்லவி

                                    திருக்கண்ணங்குடி வளர் லோகநாதனை
                                    தாமோதரனை மனமாரப் பணிந்தேன்

                                                  அனுபல்லவி

                                   திருமகள் லோகநாயகி மனங்கவர்
                                   திருமாலைக் கேசவனை தீனசரண்யனை

                                                       சரணம்

                                   அருந்தவமுனிவர்களும் குரு வசிட்டரும்
                                   அமரரும் இந்திரனும் பிரமனும் பணிந்திடும்
                                   பெருமைக்குரியவனை நாராயணனை
                                   காயாமகிழ மரத்தடி நின்றானை 

மத்யமர் 4

                 

                               மத்யமர் கவிதைப் போட்டி
                               பயன் படுத்திய வரி சும்மா இருக்காதே மனது
                                பதிவு  — 4





                                  சும்மா இருக்காதே மனது என்றாலும்
                                   சும்மா கையை பிசைந்து கொண்டு நின்றிருந்தேன்
                                    அம்மா என்ன செய்வதென்றறியாமல்
                                     இம்மாநிலத்தில் பலரும் அவ்வாறே
                                      கம்மென்றிருக்க முடியாத போதெல்லாம்
                                       இம்மாதிரிப் பல கவிதைகளை எழுதிக்குவிக்க
                                        நம்ம முகநூல் குழுக்களெல்லாம்
                                         தம்மாலான ஊக்கம் ஆக்கம் தந்து
                                          செம்மையாக பல விருப்பங்கள் தரக்கண்டு
                                            எம்மாலான கவித்தொண்டு செய்தேன்!

                                             ஆம்

                                              சும்மா இருக்காதே மனது!!!

கணக்குரைத்த கணபதி.....

                     கணக்குரைத்த கணபதி.....

                                                   பல்லவி


                              கணக்குரைத்த கணபதியை மனமாரத்துதித்தேன்
                              வணங்கிடுமடியவர் குறைதீர்க்கும் கரிமுகனை

                                                அனுபல்லவி

                              கணங்களின் தலைவனை வேலவன் தமையனை
                              அணங்குகள் சித்தியும் புத்தியும் பணிபவனை

                                                      சரணம்

                               அரனயனரியும் அமரரும் நந்தியும்
                               கரம் பணிந்தேத்தும் கேசவன் மருகனை
                               மரணம் பிறப்பெனும் பவச்சுழல் நீங்கிட
                               வரம் தர வேண்டுமென மலர்ப்பதம் பணிந்து
                                 

மலையப்பஸ்வாமியை

                         மலையப்பஸ்வாமியை.....

                                                      பல்லவி

                                   மலையப்ப ஸ்வாமியை மனமாரப்பணிந்தேன்
                                   சிலையாகத்திருமலையில் எழுந்தருளிக் காட்சி தரும்

                                                   அனுபல்லவி

                                   அலமேலுமங்கையின் மலர்க்கரம் பற்றிய
                                   அருள் மிகு கோவிந்தன் ஶ்ரீமன் நாராயணனை

                                                        சரணம்

                                    மலைபோல் வருமிடர் பனிபோல் நீங்கிடவும்
                                    நிலையான இன்பமும் நல்வாழ்வும் பெறவும்
                                    அலையெனப் பெருகிடம் பவக்கடல் கடந்திடவும்
                                    கலைகளை விரும்பி ரசித்திடும் கேசவனை

சும்மா

   

                                   சும்மா

                          அட சும்மா இருடானு அம்மா அடிக்கடி சொல்லுவாங்க. அப்பலாம் எனக்குத் தெரியாது சும்மா இருக்கிறது பெரிய விஷயம்னு. இப்பவும் பல பேருக்குத் தெரியாது. சரி அத்த விடுங்க. இந்த சும்மா இருக்கிறதுன்னா என்ன. சும்மா இருக்கறது பல தருணத்தில பல அர்தத்தில
உபயோகிக்கிற சொல். “சும்மா இருக்கிறது”  நடைமுறை வாழ்க்கைல பல நூறு வகையா பயன் படுத்தறாங்க. உதாரணமா

 “ சும்மா வந்தேன்” , சும்மா இருக்கான், சும்மா சொன்னான், சும்மா செய்வானா, சும்மா போகலாம், சும்மா வருவான், 

இப்படி படித்த பண்டிதர்கள், படிக்காத பாமரர்கள், எதற்கெடுத்தாலும் என்ன சொல்ல நினைத்தாலும், ‘சும்மா’ வை மட்டும் விட்டு வைக்காமல் மறக்காமல் சொல்லி விடுகிறார்கள். பல்லாயிரம் தமிழ்ச் சொற்களில்  அடிக்கடி பயன்படும் ஒரு சொல்லாக ‘சும்மா’ என்பது விளங்குகிறது. இச்சொல்லின் பொருளினை தெரிந்தோ, தெரியாமலோ எல்லோரும் பயன்படுத்திவருகின்றனர்.

வேலை வெட்டி இல்லாமல் இருத்தல், அமைதியாய் இருத்தல், பயனில்லாமல் இருத்தல், அக்கறையில்லாமல் இருத்தல்,அடிக்கடி என்று பல பொருள்களில் இது வழங்கிவருகிறது.

பழந்தமிழ் இலக்கியத்திலும் சும்மா ஆளப்ட்டிருக்கிறது. காளமேகப் புலவர் பாடலில்

பெருமாளும் நல்ல பெருமாள்: அவர்தம்
திருநாளும் நல்ல திருநாள்:- பெருமாள்
இருந்த இடத்தே சும்மா இராமையினால் ஐயோ!
பருந்தெடுத்துப் போகிறதைப் பார்!’

ஒன்றும் செய்யாதிருத்தல் என்ற கருத்தில் பாடியுள்ளார்.

அருணகிரியாரும்  கந்தரனுபூதியில் தற்போதம் நீங்கி அவனருளே வேண்டி சும்மா இருக்கும் உயர்நிலையைப் பாடியுள்ளார்.

சும்மா இரு சொல்லற என்றலுமே
அம்மா பொருள் ஒன்றுமறிந்திலனே..’

ஆக, சும்மா இருத்தல் என்பது மஹாவாக்கியமாக உபதேசிக்கப்பட்டு  வருவதையும் கடைப்பிடிப்பதற்கு கடினத்தன்மை உடையதாயினும் மிகப்பெரும் சீர்மையை தரவல்ல ஒன்று என்பதையும் யோசிக்கோணம்.

“சும்மா இருக்க வைத்தான் சூத்திரத்தை நானறியேன்;
அம்மா பொருளிதென அடைய விழுங்கினனடி”

என்பது அருணகிரியாரின் பின் தொடரும் பட்டினத்தாரின் கூற்று.

தாயுமான சுவாமிகளும் “சும்மா இருக்கும் சுகம் ஒன்றறியேன் பராபரமே” என்று குறிப்பிடுகிறார். சும்மா இருந்தால் என்னவெல்லாம் கிடைக்கும் என்ற கேள்விக்கு ஒரு பாடலில் மிக நீண்ட பட்டியலே தந்திருக்கிறார்.

ஆக “ சும்மா இரு “, “கம்னு கிட “,  என்பது ஒரு மகா வாக்கியம்.  நடை முறையில் பயன்படுத்தப் படும் பொருள் வேறு உண்மையான அர்த்தம் வேறு. 

 இத்தத்தான் அம்மா சும்மாஇருடானு சொன்னாங்களோ! 

 எல்லோரும் இன்பற்றிருப்பதுவேயன்றி வேறொன்ற றியேன் பராபரமே 🙏 

பரிசு

                                           பரிசு

                                 பரிசு கிடைக்கணுங்கறத்துக்கா இத எழுதல. ஆனா பரிசு கிடைத்தா
                வேணாங்கல. ஆமா பரிசு கெடைக்காட்டியும் கெடைச்சாலும் எழுதணும்னு தான்
                 தீர்மானத்தோட எழுதினேன். ஒரு விஷயத்த நாலு பேருக்கு தெரியப் படுத்தணும்னு
                 எழுதறது தான் நோக்கம்னா பரிசு கிடைச்சாலும் கிடைக்கலேன்னாலும் சொல்ல
                 வந்தத சொல்லிடணும். அதுதான் சரி நோக்கம்தான் முக்கியம். பரிசு முக்கியமில்ல.
                 அட, ஒண்ணுமே இல்லாத்ததுக்கு மத்தவங்களுக்கு பரிசு கிடைச்சுதேனு பொறாமைப்
                  படக் கூடாது. எத்தனையோ திறமைசாலிகளுக்கு பரிசே கிடைக்கறதில்லை  
                  அதனாலென்ன அவங்களுக்கு திறமையில்லானா சொல்றது. மத்தவங்க அவங்க
                  திறமைய புரிஞ்சுகல இல்ல அதுக்கான திறமை அவங்களுக்கில்ல. இதோ பரிசு      
                  கிடைச்சுதுனு குதிக்கிறாங்களே இவங்களுக்கு புரியுதா இவங்களுக்கு ஏதோ ஒண்ணு
                  ரெண்டு பேர் அவங்களோட தெரிஞ்ச அளவில தேர்ந்தெடுத்து குடுத்திருக்காங்கனு.
                  அட எல்லாமே ஒரு வட்டத்துக்குள்ள நிகழும் மதிப்பீடுதானுங்களே. இதுலேந்து என்ன
                  புரிஞ்சுகணும் பரிசு கிடைக்கறதோ வாங்கறதோ பெரிய விசயமில்ல. எல்லாமே
                  அந்தந்த வட்டத்துக்குள்ளே நிகழற மதிப்பீடு. அட அதுக்காக பரிசு வாங்கின நீங்க
                  சந்தோசப் படாம இருக்கமுடியுமா. படுங்க நல்ல சந்தோசப் படுங்க. ஆனா பரிசு
                  வாங்காத நா ஏன் வருத்தப் படணும். அதுதான் சொல்லவந்தேன். பரிசோ பரிசில்லியோ
                  எல்லோரும் சந்தோசமா இருங்க. , ம்.. புடிச்சிருந்தா சொல்லுங்க மீண்டும்
                  சந்திப்போம் .
                  

மரகதமணிவண்ணனே

                              மரகதமணிவண்ணனே........

                                                            பல்லவி

                                              மரகதமணிவண்ணனே ஶ்ரீ ராமா
                                              பரகதி அருளென உனையே துதித்தேன்


                                                            அனுபல்லவி

                                              சுரபதி ரதிபதி சரச்வதியின் பதி
                                              நரர்சுரர் முனிவர்கள் அனைவரும் வணங்கிடும்

                                                                 சரணம்

                                              அரக்கரின் குல காலா அயோத்தி மாமன்னா
                                              மரவுரி தரித்து கானகம் சென்றவனே
                                              அரனுமை போற்றும் நாமமுடையவனே
                                              நரஜென்மமெடுத்த கேசவனே மாதவனே                                            

                                              குரங்கரசன் தோழனே கோசல ராமனே
                                              பரசுராமரின் வில் வளைத்த வீரனே
                                              மரமறைவில் நின்று வாலியைக் கொன்றவனே
                                              அரவணைப் பள்ளியானே அழகிய ரகுவரனே
                                       
                                              அரவணைத்தெனையே காத்திடாமலே
                                              புறந்தள்ளல் தகுமோ பரந்தாமனே
                                              பரமனே உனையன்றி வேறு துணை எனக்கில்லை
                                              அரவிந்த பதம் பணிந்தேன் ஆண்டருள்வாயே

                                             
                                              

பரமசிவனை

                               பரமசிவனை.....

                                                             பல்லவி


                                      பரமசிவனைப் பள்ளிகொண்ட ஈச்வரனை
                                      சுருட்டப் பள்ளியெனும் பதிதனில் பணிந்தேன்

                                                          அனுபல்லவி

                                      மரகதாம்பிகையும் வால்மீகி முனிவரும்
                                      அரியயனமரரும் அருகிருந்து போற்றும்

                                                               சரணம்

                                     வேலன் கணபதி நந்தி கணங்கள்
                                     சீலமுடன் துதிக்கும் கேசவன் நேசனை
                                     ஆலமுண்ட கண்டன் நீலகண்டனை
                                     காலனை வதைத்த சூலபாணியை

என்றென்றும்

                           என்றென்றும்.......

                                                      பல்லவி


                                  என்றென்றும் எந்தன் துணை ராமநாமமே
                                  நன்றே தந்திடும் துதிப்பவர்கெல்லாம்

                                                   அனுபல்லவி

                                  அன்றிலங்கை சென்று ராவணாதியரை
                                  வென்று பகை முடித்த ஜெயராமன் நாமம்

                                                       சரணம்

                                  கன்றைப்பசு காப்பதுபோலெனைக் காக்கும் நாமம்
                                  அன்னை தந்தை போலவே அரவணைக்கும் நாமம்
                                  மன்னு புகழ் கேசவனின் அழகிய நாமம்
                                  புன்னகை முகத்தோனின் புகழ் சொல்லும் நாமம்


                                  அன்னை ஜானகி மனம் விரும்பும் நாமம்
                                  முனிவர்கள் ஞானியர் துதித்திடும் நாமம்
                                  அனுமனும் தடையின்றி உரைத்திடும் நாமம்
                                  தன்னிகரில்லாத தெய்வத்தின் நாமம்
                                 
           
                               
                                   

அழகுக்கு

                                அழகுக்கு.....

                                                        பல்லவி

                                     அழகுக்குப் பொருளாய் விளங்கிடும் ராமனே
                                     கழலடி பணிந்தேன் காத்தருள் புரிவாய்

                                                     அனுபல்லவி

                                     சுழலும் சக்கரமும் சங்கும் கையிலேந்தும்
                                     பங்கய நாபனே கேசவனே மாதவனே

                                                          சரணம்

                                      நிழலுந்தன் மலரடியே தசரத ராமா
                                      அழலேந்தும் நெற்றிக் கண்ணனும் உமையும்
                                      தொழுதேத்தும் திருநாமம் உடையவனே ரகுராமா
                                      பழகு தமிழாலுனைப் பாடிப் பரவசித்தேன்

                                      

அன்புடனே

                              அன்புடனே.....

                                                         பல்லவி


                               அன்புடனே என்னை ஆதரிக்க வேண்டுமென
                               அன்னை மரகதாம்பிகையே உனையே வேண்டினேன்

                                                      அனுபல்லவி

                               கன்ம வினைகளால் கடுந்துயர் படுமெனக்கு
                               இன்னருள் தந்து இனிதாட் கொண்டு

                                                           சரணம்

                               பன்னகபூஷணன் பரிவுடன் தலைசாய்த்து
                               உன் மடி மீது உறங்கிடும் திருத்தலம்
                               சுருட்டப் பள்ளியில் கண்டுனைப் பணிந்தேன்
                               பன்னக சயனன் கேசவன் சோதரி

திருமலைவாசன்

                              திருமலைவாசன்........

                                                               பல்லவி

                                       திருமலைவாசன் அவனது தாளைப் பணிந்திடுவோம்
                                       அருள் பெற வேண்டி அவன் திருநாமம் துதித்திடுவோம்

                                                            அனுபல்லவி

                                       திருமகள் மார்பன் திருமால் கருநிறவண்ணன்
                                       கருணைக் கடலாம் கேசவன் பக்தர்களின் நேசன்

                                                                சரணம்

                                       குரு பகவானும் சனியும் கோள்களும் நாரதரும்
                                       அருந்தவத்தினரும் வணங்கிடும் பெருமைகளுடையான்
                                       ஒருமுறை போதும் அன்புடனே கோவிந்தனையழைத்தால்
                                       விரும்பிடும் வரங்களனைத்தும் அள்ளி அளித்திடுவான்
                                     
                                       கருத்துடன் மனத்தில் நினைந்து கழலடி தொழுதால்
                                       வருமிடர் தவிர்த்து இனிதே வாழ்ந்திடச் செய்திடுவான்
                                       அரனயனனுமன் கருடன் நரர்சுரர் பணியும்
                                       வேங்கடமுடையானவனை தினம் வணங்கிடுவோம்
                                        

மத்யமர் 3

                                   சபாஷ் மத்யமர் கவிதைப் போட்டி - பதிவு 3
                                   பயன் படுத்திய வரி “வீழ்வேனென்று நினைத்தாயோ”
                                             ********

                                    ஏழ்மையில் நானுழன்றாலும்
                                    தாழ்வுற்று வறுமையில் வாடி நின்றாலும்
                                    வாழ்வின் கடைநிலையில் கிடந்தாலும்
                                    ஏழேழ் பிறப்பிலும் துன்பத்தில் கிடந்தாலும்
                                    பாழ் நரக க்குழியில் வீழென்று சொன்னாலும்
                                    ஊழ் வினையால் இன்னல்கள் அடைந்தாலும்
                                    “வீழ்வேனென்று நினைத்தாயோ” கண்ணா
                                     ஆழ் கடல் கடைந்து அமுதெடுத்து அமரருக்களித்தவனே
                                     வாழ்விக்க உனது திருவடியே போதும்
                                      சூழ்நிலைகள் உனதருளால் மாறும்
                                      தாழ்சடையும் நீள்முடியும், ஒண்மழுவும் சக்கரமும்,
                                        சூழ்அரவும் பொன்நாணும் கொண்ட நீயே எந்தன் துணை