கடல் நடுவே……
பல்லவி
கடல் நடுவே கிடந்துறங்கும் கேசவனே உனைத்துதிதேன்
விடமுண்ட கண்டனும் பிரமுனும் வணங்கிடும்
அனுபல்லவி
மட நெஞ்சமே மாலவன் பாதமே உன் கதி
நடந்தும் நின்றும் அமர்ந்தும் காட்சி தரும்
சரணம்
உடலே ஆலயம் உள்ளமே கடவுள்
கிடந்துறங்கும் பட அரவே குண்டலினி
அடங்காத புலன்களே நமையாட்டுவிக்கும்
அடவியில் உலவிடும் விலங்குகளென அறிந்து
ஏதாவது பாடென்றாய்…..
பல்லவி
ஏதாவது பாடென்றாய் கேசவா
மாதவா என்ன பாடுவதென்று நீயே சொல்
அனுபல்லவி
யாதவனே கண்ணனே நந்தகுமாரா
கீதையை ஓதிய ஶ்ரீவாசுதேவா
சரணம்
வேதங்களுனைப் புகழுவதைப் பாடவா
பூதலமுண்டுமிழ்ந்த லீலையைப் பாடவா
ஆதவ குலத்துதித்து ராமானாய் நீ செய்த
சாதனைகளப் போற்றிப் பாடவா
பேதமில்லாமல் கோபியருடனாடிய
கீதகோவிந்தத்தைப் பாடவா
பூதனையை நீயழித்த சம்பவத்தைப் பாடவா
வேத வியாசரோதிய பாரதக்கதையைப்பாடவா
எத்தனை தான் …..
பல்லவி
எத்தனை தான் உனைப்போற்றிப் பாடினாலும்
சித்தம் இரங்காத தேனோ முருகையா
அனுபல்லவி
பித்தன் சிவன் மகனே கேசவன் மருகோனே
முத்தமிழ்ச் சங்கத்தின் முதல் தலைவனே
சரணம்
வித்தகர் வேதியர் போற்றும் தத்துவப்பொருளே
உத்தமி உமையாளிடம் வேல் பெற்ற வேலவனே
முத்துக்குமரனே மூவாசைப் பிணி போக்கும்
நித்திலமே நீலமயில் வாகனனே
பெரிய புராண நாயகன்……
பல்லவி
பெரிய புராண நாயகன் சிவனை
பரிவுடன் போற்றிப் பாடித்துதித்தேன்
அனுபல்லவி
எரிதழலேந்திய முக்கண்ணனை ஈசனை
கரியுரி அரவணிந்த கேசவன் நேசனை
சரணம்
நரியைப்பரியாக்கிய நாகநாதனை
விரிசடையில் கங்கையை ஏந்திய திரிபுராந்தகனை
அரியயனறியாத அடிமுடியுடையவனை
மரித்தலும் பிறத்தலுமில்லாதவனை
பரிபாலித்தருள்வாய்…..
பல்லவி
பரிபாலித்தருள்வாய் ஶ்ரீநரசிம்மா
அரியுருவான அழகிய கேசவனே
அனுபல்லவி
திரிவிக்கிரமனே தீரவினை தீர்ப்பவனே
மரித்தலும் பிறத்தலும் இல்லா நிலை தருபவனே
சரணம்
சரணகமலங்களை சரணடைந்தேன்
அரனயனமரர் முனிவர்கள் பணியும்
தரணியை நவகிரகங்களைக் காப்பவனே
பரவாசுதேவனே பாண்டவர் நேசனே
.
மன்னை மன்னனை……
பல்லவி
மன்னை மன்னனை மன்னார்குடி அழகனை
மன்னு புகழ் ஶ்ரீராஜகோபாலனைத்துதித்தேன்
அனுபல்லவி
அன்னை யசோதை கொண்டாடும் பாலனை
என்னை ஆண்டருளும் சென்னகேசவனை
சரணம்
இன்னலிடர் களையும் மாலனை மதுசூதனனை
தன்னிகரில்லாத தனிப்பெருங்கடவுளை
கன்னலைத்தேனை இன்னமுதை கரும்பை
தென் துவாரகையென விளங்கும் திருத்தலத்தில்
கருநிறவண்ணனை…..
பல்லவி
கருநிறவண்ணனைக் கமலக்கண்ணனை
திருவடி பணிந்து மனமுருகித்துதித்தேன்
அனுபல்லவி
பெருமைக்குரிய கேவனை மாதவனை
இருவினைப்பயன் நீக்கும் நாராயணனை
சரணம்
தரும நெறி காக்க தரணியிலவதரித்த
கருணாமூர்ததியை கமலநாபனை
திருவென்னும் பாமா ருக்மணி நாயகனை
அருமாகடலமுதை அனந்தசயனனை
அனந்தனை……
பல்லவி
அனந்தனை ஆயிரம் நாவுடையவனைத்துதித்தேன்
ஆனந்தமாகக் கேசவன் கிடந்துறங்கும்
அனுபல்லவி
வினதையின் மகன் கருடனின் நேசனை
தினகரகுலத்துதித்த ரகுராமன் சோதரனை
சரணம்
தினம் பலர் தேடும் கூகிளாண்டவர் தம்
அனைத்து அலுவலரும் கூடுமிடத்தின்
புனைப் பெயரைத் தாங்கும் பெருமையுடையவன்
நினைத்தவனருள் வேண்டி அனுதினமடியேன்
பிழைத்திருக்கும் வரை……
பல்லவி
பிழைத்திருக்கும் வரை உனையே துதிப்பேன்
அழகனே கேசவனே எனையாண்டருள்வாயே
அனுபல்லவி
அழைத்ததுமானைக்கருளிய ஆதிமூலமே
மழைதடுத்த மாதவனே கோவர்த்தனகிரிதாரி
சரணம்
குழையணிந்த மகர நெடுங்குழைக்காதனே
குழலூதி மனங்களை மயக்கும் கண்ணனே
அழலேந்தும் சிவனும் பிரமனும் நரர்சுரரும்
கழலடி பணிந்தேத்தும் நாராயணனே
நாராயணா உன்னை……
பல்லவி
நாராயணா உன்னை நினைக்காத நேரமுண்டோ
ஆராவமுதனே கேசவனே மாதவனே
அனுபல்லவி
ஶ்ரீராமனும் நீயே ஶ்ரீக்ருஷ்ணனும் நீயே
மாரனைப் பிரமனைப் படைத்தவனும் நீயே
சரணம்
காரார் குழலாள் திருமகளைத் திருமார்பில்
மாறாமல் வைத்திருக்கும் மதுசூதனனே
பேராயிரம் கொண்ட சாரங்கபாணியே
தீராவினை தீர்க்கும் திருவரங்கப் பெருமாளே
கோர அரக்கர்களை வதம் புரிந்தவனே
சாரநாதனாய்த் திருசேறை உறைவோனே
சாரதியாயன்று தேர்நடத்திய கண்ணனே
பாரோர் பணிந்தேத்தும் பரமபதநாதனே
கார்த்திகேயனே….
பல்லவி
கார்த்திகேயனே கரம் பற்றி எனக்கருள்வாயே
கீர்த்தி மேவும் திருப்பரங்குன்றத்துறைவோனே
அனுபல்லவி
பார்வதி மைந்தனே கேசவன் மருகனே
கார்த்திகைப் பெண்டிர் வளர்த்த குமரனே
சரணம்
சீர்மல்கும் தணிகை மலைதனில் வீற்றிருப்பவனே
ஆர்த்தெழுந்த சூரனையழித்த செந்தில்நாதனே
மூர்த்தி தலம் தீர்த்தமனைத்திலும் சிறந்த
பார் போற்றும் பதி பழனியிலுறைபவனே
பாடாமலிருப்பேனோ….
பல்லவி
பாடமலிருப்பேனோ பழனியாண்டவனை
நாடாமலிருப்பேனோ அவனிரு திருவடியை
அனுபல்லவி
கோடானு கோடி முனிவர்களுமடியாரும்
நாடுமந்தக் குமரனை தேவாதி தேவனை
சரணம்
தாடாளன் கேசவன் விரும்பும் மருகனை
ஆடவல்லான் மகனை ஆறுமுகப்பெருமானை
ஈடிணையில்லாத சிங்காரவேலனை
வாடாமலர் தூவிப் பதமலர் பணிந்து
வேலோடும் மயிலோடும்…..
பல்லவி
வேலோடும் மயிலோடும் விளையாடும் முருகனே
பாலோடு பழம் வைத்துனை நான் துதித்தேன்
அனுபல்லவி
மாலோன் கேசவன் மருகனே குமரா
பாலனாயுவனாய்க் காட்சியளிப்பவனே
சரணம்
ஆலவாயழகன் சிவபெருமான் மகனே
ஞாலம் போற்றும் சரவணபவனே
ஏலவார் குழலி வள்ளி மணாளனே
சாலச்சிறந்த பழனியிலுறைபவனே
नीलकण्ठवाहनं द्विषड्भुजं किरीटिनं
लोलरत्नकुण्डलप्रभाभिरामषण्मुखम् ।
शूलशक्तिदण्डकुक्कुटाक्षमालिकाधरं
बालमीश्वरं कुमारशैलवासिनं भजे॥
I worship the young god who dwells on Kumarasaila, who has the
peacock as his vehicle, has twice six arms, wears a crown, whose six
faces are lovely with the brilliance cast by the gem-studded ear
ornaments he wears, who holds (in his hands) a spear, a (powerful)
missile, a staff, a cock, and a rosary. மயில்வாகனனை,ஈராறு கரத்தானை, கிரீடம் தரித்தவனை, ஆறுமுகனை,ரத்தின குண்டலங்களணிந்தவனை, ஜபமாலையும்,வேலும் சேவற்கொடியுமேந்தியவனை, மலைமீதுறைபவனை நாளும் துதித்தேன்.
திருமகள் சீதையை……
பல்லவி
திருமகள் சீதையை வனத்தில் கண்ட
மாருதி மனத்தில் பளிச்சிட்டதெண்ணம்
அனுபல்லவி
வருத்தமுடனவள் அமர்ந்திருந்தாலும்
கருணைக்குமழகிற்குமன்னயே மேலென
சரணம்
பொருத்தமன்னை ஜானகியே ராமனுக்கு
இருவரும் அழகில் பண்பில் ஞானத்தில்
ஒருவருக்கொருவர் சளைத்தவரில்லையென
கருதினானந்த கேசவன் தூதன்
तुल्यशीलवयोवृत्ताम् तुल्याभिजनलक्षणाम् |
राघवोऽर्हति वैदेहीं तं चेयमसितेक्षणा ||
துல்ய சீல வயோ வ்ருத்தாம் துல்யாபி ஜன லஷணாம் –
ராகவ அர்ஹதி வைதேஹீம் தம் ச இயம் அஸி தேஷணா
இப்பொழுது வால்மீகி ஒரு ஸ்லோகம் போடுகின்றார். ராமனுக்கேத்த சீதை, அழகாலும், பண்பாலும், வயதாலும், உயரத்தினாலும், ஞானத்தினாலும், எல்லாவற்றினாலும் மிகமிகப் பொருத்தமாக இருந்தாள். ஒரு குன்றுமணி எடைகூட கூடுதல் குறைவின்றி இருந்ததாள்.
Sri Rama is suited to Seetha with Her well matched character, age and conduct; with well matched pedigree and characteristics this black-eyed Seetha is also suited to Him
ஞானப்பிரசூன்னாம்பிகை…..
பல்லவி
ஞானப்பிரசூன்னாம்பிகையின் மலர்த்தாள் பணிந்தேன்
வான் புகழ் கொண்ட காளத்தீசனுடனுறை
அனுபல்லவி
வானும் புவியுமளந்த கேசவன் சோதரி
ஊனம் களைந்தென் மன இருள் நீக்கும்
சரணம்
கானுறை முனிவரும் வானுறை தேவரும்
ஏனைய தெய்வங்களனைவரும் வணங்கிடும்
கூனல் பிறையணிந்த அகிலாண்டேச்வரி
தேனார் மொழியாள் திரிபுரசுந்தரி
விசுக்தி சக்கரத்தில் தங்கப்பாவாடையுடன்
பசுபதிநாதனெனும் சிவனுடனமர்ந்திருக்கும்
பார்வதி தேவி பர்வத குமாரி
பார் போற்றும் ஶ்ரீராஜராஜேச்வரி
கரும்பு வில்லும் …..
பல்லவி
கரும்பு வில்லும் பாசாங்குசமும்
கையிலேந்தும் காமாக்ஷியைத் துதித்தேன்
துரிதம்
திருமாலீச்வரன் சுகசனகாதியர்
பிரமன் நாரதர் நரர் சுரரிந்திரன்
நந்தி கணங்கள் கந்தன் கணபதி
வந்தனை புரிந்திடும் லலலிதாம்பிகையை
அனுபல்லவி
விரும்புவோர் விரும்பும் வரங்களைத் தருபவளை
அருமாகடலமுதன் கேசவன் சோதரியை
சரணம்
திருமகள் கலைமகள் கவரி வீச
திருச்சக்கரம்தனிலமர்ந்திருப்பவளை
வருமிடர் பவப்பிணி களைந்திடுமீச்வரியை
பெருமை மிகு காஞ்சியில் வீற்றிருப்பவளை
மாடு மீதேறி……
பல்லவி
மாடு மீதேறி பவனிவரும்
தோடுடைய செவியனை சிவனைத்துதித்தேன்
அனுபல்லவி
காடுதனில் திரியும் சுடலைமாடனை
வீடு பேரளிக்கும் கேசவன் நேசனை
சரணம்
ஓடுதனைக் கையிலேந்தும் கபாலீச்வரனை
ஆடும் நடராஜனைப் பொன்னம்பலவாணனை
ஈடிணையில்லாத கயிலைவாசனை
பாடும் எனக்கருள வேண்டுமென வேண்டி
எத்தனை முறை…..
பல்லவி
எத்தனை முறை உனைக்கண்டாலுமலுக்கவில்லை
அத்தனை அழகு நீ அதிலாவண்ய ராமா
அனுபல்லவி
நித்தமுமுன்னருளொன்றே வேண்டினேன்
உத்தமனே கேசவனே உலகளந்தபெருமாளே
சரணம்
கத்தும் கடலலைமேல் துயிலும் நாராயணனே
வித்தர் ஞானியர் முனிவர்கள் போற்றும்
சத்திய சீலனே ஜானகி நாயகனே
முத்தொழில் புரிந்திடும் பரம்பொருளும் நீயே
அரகர சிவ சிவ …..
பல்லவி
அரகர சிவ சிவ பழைய பரம சிவமே
நரர் சுரர் துதித்திடும் நமச்சிவாயமே
அனுபல்லவி
அறம் வளர்த்த நாயகியின் அருகிருப்பவனே
பரம் பொருள் நீயே ஐயாறப்பனே
சரணம்
கரன் முரனை வதைத்த கேசவன் நேசனே
அரக்கன் சலந்தரனையழித்த ஈசனே
புரமெரித்த சிவனே கயிலாய வாசனே
கரம் கூப்பி சிரம் பணியுமெனக்கருள் புரிவாய்
காத்தருள்வாயெனையே……
பல்லவி
காத்தருள்வாயெனையே பட்டபிராமா
பூத்த கமலமலர் போலழகுடையவனே
அனுபல்லவி
ஏத்தமிகு எழிலுடைய ஶ்ரீராமச்சந்திரனே
நாத்தங்கு புன்மொழியை ஏற்ற கேசவனே
சரணம்
நீலவண்ண மேனியனே நிர்மல முகத்தோனே
ஞாலமுய்யவென அவதாரம் எடுத்தவனே
பாலராமனாய்ப்பல அரக்கர்களையழித்தவனே
ஏலவார் குழலி ஜானகி மணாளனே
கமலநயனனே சியாமள நிறத்தோனே
கமல மலர் பதமுடைய கமலநாபனே
கமலவனம் போல் காட்சியளித்திடும்
கோமள வடிவான கோதண்டராமனே
தசகண்டனை வென்ற தசரதராமனே
குசலவர் தந்தையே தினகரகுலத்தோனே
கோசலைப் புதல்வனே குகசோதரனே
மாசிலா மணியே மலர்ப்பதம் பணிந்தேன்
கமலக்கண்ணனே …….
பல்லவி
கமலக்கண்ணனே திவேங்கடமுடையோனே
அமலனாதிபிரானே கமலப்பதம் பணிந்தேன்
அனுபல்லவி
கமலாசனனும் உமையவள் நாதனும்
அமரேந்திரனுமனைவரும் வணங்கும்
சரணம்
கமலமலர் பூத்தது போல் காட்சி தரும் வேங்கடவா
கமலம்தனை திருமார்பில் சூடிய கேசவனே
கமலநாபனே கமலக்கண்ணனே
அமரர் பணிந்தேத்தும் திருமலை வாசனே
சிவனின் மனதை……
பல்லவி
சிவனின் மனதைத் தன் சிரிப்பிலடக்கிய
சிவகாமேச்வரியை ஶ்ரீலலிதையைத் துதித்தேன்
அனுபல்லவி
பவள வாயும் முத்துப் பல் வரிசையும்
உவகை பொங்கும் கமல முகமும் கொண்ட
சரணம்
தவமுனிவர்களும் சுகசனகாதியரும்
அவனியோரனைவரும் துதித்துப் போற்றும்
புவனமுண்டுமிழ்ந்த கேசவன் சோதரியை
குவலயம் கொண்டாடும் ராஜராஜேச்வரியை
श्री ललितासहस्रनामम्।
नामम् 28
ॐ मन्दस्मितप्रभापूरमज्जत्कामेशमानसायै नमः ।
Meaning :
Obeisance to the Goddess,who submerges even the mind of Kamesha(Lord shiva) in the radiance of her smile.
ஸ்மிதா என்றால் புன்னகை என்றும், மந்தஸ்மிதா என்றால் ஒரு சிறப்புப் புன்னகை என்றும் பொருள். காமேசா என்பது சிவன் . லலிதை சிவனின் இடது தொடையில் அமர்ந்திருக்கும் போது , அவர்கள் காமேஸ்வரர் மற்றும் காமேஸ்வரி என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள் . இந்த வடிவம் அவர்களின் அர்த்தநாரீஸ்வர வடிவத்திலிருந்து வேறுபட்டது . லலிதையின் அந்த அழகிய விசேஷப் புன்னகையில் மூழ்கியிருக்கிறார் சிவா .