நிலாப் பெண்
வான வீதியில் உலாப் போகும் நிலாப்பெண்ணே
கண்டநாள் முதல் காதல் கொண்டேன் உந்தன் மேலே
நீல வானில் மீனைப் போலவே நீந்திச்செல்லும்
கோலமிகு வெண்ணிலவு பெண்ணணங்கே
ஆலிலை துயிலும் கண்ணன் கேசவன் விரும்பும்
நூலிடை ராதை போலுனை நான் நேசித்தேன்
சீதக் கிரணம் கொண்டு ஆதரவு தந்து நீ
காதல் தேவதையாய் கவிகளுக்குக் காட்சி தந்தாய்
பூவுலகில் நானென்றுமங்குமிங்கும்
போகுமிடமெலாம் கூடவே வந்தாய் நீ
மூவுலகிலும் எங்கு சென்றாலுமென்னோடு
நீ வர வேண்டுமென ஆசை கொண்டேன்
இரவில் தோன்றி பகலில் மறைந்து நீ
வண்ணக்கனவு தந்து மனம் குளிரச்செய்தாய்
விண்ணில் திரிந்தாலும் மண்ணில் கவிவாணர்
கண்ணில் அழகுக் கவிபாடும் காட்சிப் பொருளானாய்
கண்ணிறைந்த பேதையே காம்பேர்தோட் பெண்ணே
வெண்ணிலவே உன்னை நான் கூடும் நாளென்னாளோ
No comments:
Post a Comment