கேசவனேயெனை.........
கேசவனேயெனை ஆட்கொள்வாய்
ஆசுகவிபாடியுனையழைத்தேன்
வீசும் தென்றலாய் உணர்கின்றேன்
தேசுடை ஒளியாய் காண்கின்றேன்
ஒளிரும் நிலவாய் ரசிக்கின்றேன்
படரும் கொடியாய்ச் செடியாயும்
மலரும் மலராய்ப் பார்க்கின்றேன்
சுடரின் ஒளியாய் காண்கின்றேன்
பேசும் மொழியாய் அறிகின்றேன்
இசையாய் ஒலியாய்க் கேட்கின்றேன்
பருகும் தேனாய் சுவைக்கின்றேன்
அனைத்தும் நீயென அறிந்தாலும்
வினைப் பயனாலதை மறந்து நின்றேன்
No comments:
Post a Comment