கடல் நடுவே……
பல்லவி
கடல் நடுவே கிடந்துறங்கும் கேசவனே உனைத்துதிதேன்
விடமுண்ட கண்டனும் பிரமுனும் வணங்கிடும்
அனுபல்லவி
மட நெஞ்சமே மாலவன் பாதமே உன் கதி
நடந்தும் நின்றும் அமர்ந்தும் காட்சி தரும்
சரணம்
உடலே ஆலயம் உள்ளமே கடவுள்
கிடந்துறங்கும் பட அரவே குண்டலினி
அடங்காத புலன்களே நமையாட்டுவிக்கும்
அடவியில் உலவிடும் விலங்குகளென அறிந்து
ஏதாவது பாடென்றாய்…..
பல்லவி
ஏதாவது பாடென்றாய் கேசவா
மாதவா என்ன பாடுவதென்று நீயே சொல்
அனுபல்லவி
யாதவனே கண்ணனே நந்தகுமாரா
கீதையை ஓதிய ஶ்ரீவாசுதேவா
சரணம்
வேதங்களுனைப் புகழுவதைப் பாடவா
பூதலமுண்டுமிழ்ந்த லீலையைப் பாடவா
ஆதவ குலத்துதித்து ராமானாய் நீ செய்த
சாதனைகளப் போற்றிப் பாடவா
பேதமில்லாமல் கோபியருடனாடிய
கீதகோவிந்தத்தைப் பாடவா
பூதனையை நீயழித்த சம்பவத்தைப் பாடவா
வேத வியாசரோதிய பாரதக்கதையைப்பாடவா
எத்தனை தான் …..
பல்லவி
எத்தனை தான் உனைப்போற்றிப் பாடினாலும்
சித்தம் இரங்காத தேனோ முருகையா
அனுபல்லவி
பித்தன் சிவன் மகனே கேசவன் மருகோனே
முத்தமிழ்ச் சங்கத்தின் முதல் தலைவனே
சரணம்
வித்தகர் வேதியர் போற்றும் தத்துவப்பொருளே
உத்தமி உமையாளிடம் வேல் பெற்ற வேலவனே
முத்துக்குமரனே மூவாசைப் பிணி போக்கும்
நித்திலமே நீலமயில் வாகனனே
பெரிய புராண நாயகன்……
பல்லவி
பெரிய புராண நாயகன் சிவனை
பரிவுடன் போற்றிப் பாடித்துதித்தேன்
அனுபல்லவி
எரிதழலேந்திய முக்கண்ணனை ஈசனை
கரியுரி அரவணிந்த கேசவன் நேசனை
சரணம்
நரியைப்பரியாக்கிய நாகநாதனை
விரிசடையில் கங்கையை ஏந்திய திரிபுராந்தகனை
அரியயனறியாத அடிமுடியுடையவனை
மரித்தலும் பிறத்தலுமில்லாதவனை
